"Kom dan schaatsen we een rondje." Coralkit volgde de kater. Ze was nog steeds niet echt blij dat ze was gevallen, maar misschien was het beter om er niet aan te denken. "Het is niet zo erg dat je bent gevallen hoor. Toen ik leerde schaatsen viel ik continu en ik ben toen ook een paar keer in een wak gevallen." Ze moest er eerlijk gezegd niet aan denken om in een wak te vallen. Ze zou nu namelijk liever niet in het koude water vallen. "Was dat niet koud?" Besloot ze toch maar te vragen. Ze wilde het gewoon zeker weten, want dan wist ze in ieder geval dat ze nooit in een wak hoefde te vallen.