Lets try this for once[Otterflight]

Bluekit sloop voorzichtig langs de rand van het kamp. Wat ze van plan was mocht niemand weten en met een beetje geluk zou het haar ook lukken. Ze had besloten dat ze vandaag zou proberen het kamp uit te gaan, maar of het haar ging lukken was nog de vraag. Ze was wel benieuwd wat er buiten het kamp allemaal was. Ze had wel verhalen gehoord, maar ze wilde het met eigen ogen zien. Nog even en dan was ze bij de kampingang en dan was het nog kijken hoe ze naar buiten zou komen zonder dat iemand haar opmerkte. Ze keek al wat voorzichtig om haar heen en liep toen verder naar de kampingang in de hoop dat niemand haar zou stoppen onderweg.

[Otterflight]

De gevlekte kattin lag opgekruld in haar mosbed toen een geluid haar deed opkijken. Ze wist niet zeker wat het was geweest maar ze stond op en liep de Warrior Den uit. Buiten lag een laag sneeuw waar ze akelig van werd maar toch besloot ze dat ze wilde zien wat het was geweest wat haar had gewekt. Prooidieren waren het zeker niet geweest wist ze. Ze schudde haar vacht en trippelde door een voorgelopen pad naar de ingang van het kamp toen haar oog op een Kit viel die uit de Nursery was ontsnapt. Haar wenkbrauwen rezen omhoog. Welke Queen was er in slaap gevallen en miste nu een kitten uit haar nest? Snel liep ze naar de kit die al halverwege de tunnel was gekomen. Ze nam een klein sprongetje en kwam zo voor de kit te staan. "Why are you out of the Nursery?" sprak ze de kit bestraffend toe. Alsof Leafbare nog niet erg genoeg was zonder dat er kleine toekomstige Warriors ontsnapten. Haar ogen stonden iets kil maar al snel stonden deze wat milder.

Plotseling verscheen er iets voor haar en Bluekit stopte meteen. Ze had het niet helemaal verwacht dat er een kat voor haar kwam staan, maar het was ook wel logisch dat iemand haar zou proberen te stoppen. "Why are you out of the Nursery?" Ze keek omhoog naar de poes en zag eerst een kille blik en daar schrok ze wel even van, maar al snel werd de blik iets milder. "Ik.. ik wilde gewoon even wat rondlopen." Stamelde ze. Ze had geen idee of de poes haar zou geloven, want ze was toch overduidelijk onderweg geweest naar de ingang van het kamp. Ze keek naar haar poten in de sneeuw. Ze begon haar poten wat door de sneeuw te halen, want ze wist dat ze fout zat, maar toegeven wilde ze niet echt. Alleen ze voelde zich er niet helemaal prettig onder.

Nog steeds bleef de wat strenge blik in haar ogen staan. Het was kittens ten strengste verboden om voor hun zes manen het kamp te verlaten maar ergens, diep van binnen snapte ze de nieuwsgierigheid wel van Bluekit. Ze murmelde even kort en pakte de kit toen bij het nekvel op. "You are only two moons old. Have some patience. Just wait for four moons. Then you will become Bluepaw" zei ze waarna er een korte glimlach over haar gelaat kwam. Halverwege het kamp maakte ze een uitglijder waardoor ze vol in de sneeuw belandde. Door de klap liet ze de kit uit haar kaken vallen waardoor ze versuft in de sneeuw bleef liggen. Snel kwam ze weer bij zinnen en zocht naar de kit die waarschijnlijk in de sneeuw verdwenen was. Snel vond ze de kit en pakte haar weer op om vervolgens voorzichtig naar de Nursery te lopen. Eenmaal daar binnen legde ze de kit in een mosnest en begon het warm te likken.

Bluekit bleef naar haar poten kijken, want waarschijnlijk zou ze nog wel een preek krijgen voor wat ze had gedaan en dan was het beter als ze de warrior niet aankeek. Plotseling werd ze bij haar nekvel gepakt en ze wilde eigenlijk wel tegenstribbelen, maar dat had toch geen zin. "You are only two moons old. Have some patience. Just wait for four moons. Then you will become Bluepaw" Ze probeerde naar de sneeuw beneden haar te kijken. Ergens was ze wel blij dat ze niet terug hoefde te lopen door de sneeuw en dat Otterflight haar droeg. Plotseling kwam de grond dichterbij en viel ze in de sneeuw. Blijkbaar was Otterflight onderuit gegaan, maar dat betekende wel dat ze nu in een laag sneeuw gevallen was. Ze probeerde grond onder haar poten te vinden, zodat ze zelf kon lopen, maar voor ze daar de kans toe had, had de poes haar alweer opgepakt en werd ze voorzichtig de nursery ingebracht. Daar werd ze in een mosnest neergelegd en begon Otterflight haar te likken. Ze stribbelde iets tegen, want ze kon het ook wel zelf, alleen ze gaf uiteindelijk toch toe. "Hoe vond jij het toen je een apprentice werd?" Besloot ze de poes maar te vragen.

Door de uitglijder voelde ze zich niet helemaal zichzelf. Ze zuchtte en schudde haar kop. Zij had beter moeten weten en niet de sneeuwoversteek moeten maken. De sneeuw begon langzaam uit haar vacht te smelten en maakte dat ze steeds meer begon te likken totdat haar tong er lam van was.
Hoe vond jij het om Apprentice te worden? zei een klein stemmetje beneden haar. Ze keek naar de kit die in haar vacht lag en glimlachte toen vriendelijk. Hoe zij het had gevonden. Ze dacht even na over hoe ze het moest verwoorden. "The trainings were tough but, I enjoyed every moment of it. I hope to get a apprentice of my own soon.." zei ze en legde haar kop op haar voorpoten neer. Het was niet gemakkelijk voor kittens, zijzelf was ook zo'n dondersteen geweest. Glimlachend denkend aan de tijd die ze zelf ook zo bewust had meegemaakt dwaalde ze steeds verder weg maar toch bleef ze opletten of Bluekit niks deed.

"The trainings were tough but, I enjoyed every moment of it. I hope to get a apprentice of my own soon.." Kreeg ze als antwoord op haar vraag. Zelf wilde ze het liefst ook zo snel mogelijk een apprentice worden, maar het duurde nog vier manen en dat leek voor haar nog een eeuwigheid te duren. "Ik wou dat ik al een apprentice kon zijn." Zei ze toen. Dan kon ze namelijk het kamp uit en hoefde ze niet binnen te blijven terwijl andere katten naar buiten gingen. Ze vond het soms ook wel leuk om toe te kijken welke katten er weg gingen en terug kwamen, maar het gaf haar toch een soort van verlangen. Ze wilde dolgraag hetzelfde kunnen doen, maar dat zat er voorlopig nog niet in.

Het ongeduld in de ogen van Bluekit sprak boekdelen. Ze glimlachte nogmaals. Verlangen naar het Warriorschap lag in iedere kat. Zelfs bij de Bloodclan die moordlustig was, waren er katten die het fijn vonden om Warrior te zijn en voor hun Clan te vechten. Ze keek op bij de woorden die Bluekit sprak en ze knikte langzaam.
Haar aandacht ging naar het weer buiten toen een kille windvlaag de Nursery inwaaide. Ze gromde zacht. Wat had de Clan de Starclan misdaan dat ze hier zo gestraft werden? Diep adem halend legde ze zichzelf nogmaals neer maar rust had ze niet echt meer. "Soon Bluekit. Those moons will be over before you know it" miauwde ze. Voordat de kit het zou weten zou Greenleaf weer aanbreken en zou de prooi weer volop te vangen zijn maar voor nu, nu moesten ze zuinig zijn met prooi en goed letten op Warriors in wording.

OOC; Topic uit

Bluekit voelde dat de warmte haar een beetje slaperig aan het maken was en het zou dan misschien beter zijn om zo te gaan slapen, maar ze wilde het liefst nog wakker proberen te blijven en te horen wat Otterflight nog te zeggen had. "Soon Bluekit. Those moons will be over before you know it" Dat kon wel waar zijn, maar voor haar gevoel duurde het nog hartstikke lang. Ze had alleen geen zin om er langer over na te denken en ze draaide een paar keer rond voor ze ging liggen en haar kop op haar poten legde. Ze sloot haar ogen en niet veel later viel ze in slaap.

Onderwerp: Re: Lets try this for once[Otterflight]