I'm in love [♥Heronwing♥]

De gespierde kater kon maar geen slaap vatten, want zijn gedachten zaten steeds bij Heronwing waar hij nu een relatie mee had. Hij stond voorzichtig op uit de Warriors Den, en bleef even staan bij Heron's nest. Hij glimlachte kort en stapte vervolgens de den uit. Hiddendance kroop door de smalle doorgang en bij elke pas die hij zette knarste de sneeuw onder zijn poten. Het was nu even gestopt met sneeuwen, wat de laatste tijd niet vaak meer voorkwam. Zijn oranje bruine ogen tuurden naar Silverpelt, die omringd was door verschillende sterren; StarClan. Er verscheen opnieuw een kleine glimlach op Hidden's gezicht, en hij ging voorzichtig zitten. De sneeuw wat koud, dus zette hij zijn haren overeind. Hij drapeerde zorgzaam zijn pluizige staart over zijn voorpoten, en staarde wat naar de hemel. De gevlekte tabby kater slaakte een zucht van vermoeidheid. Hij was zó moe, maar kon toch niet in slaap raken... Misschien was Heronwing dan toch niet zo goed voor hem? Wanneer hij de geur van de blauwe poes rook, veranderde die gedachten meteen. Hij kon gewoon niet meer zonder haar, dat was nu wel duidelijk geworden. Hidden had het echt vreselijk fijn gevonden als de poes naast hem had gelegen...

+ Heronwing

Met gesloten ogen luisterde een blauwe kattin naar de geluiden om haar heen. De rest van de katten in de den leken in een diepe slaap, maar zelf kon de rus de slaap niet vatten. Maanlicht scheen zwak de den binnen, door de ingang, maar ook door enkele kleine gaten in het 'dak'. Echter leek er iets te bewegen in een nest dicht bij haar in de buurt. Hiddendance? Of gewoon een kat die de nachtelijke prooi wilde onderscheppen, zodat er morgen ochtend tenminste íéts op de prooistapel zou liggen? Het zag er niet naar uit dat deze leafbare snel op zou houden of dat het een beetje warmer zou worden. De Clan leefde op veel minder prooi dan deze gewend was, en al het voedzame dat gevangen werd ging naar de kittens en elders, zodat zij het nog even uit zouden houden. Maar, hoe láng zouden deze het nog uit moeten houden?
Met een snelle beweging schudde Heronwing haar kop en opende haar ogen, net op tijd om de staart van een maar al te bekende kat door de uitgang te zien verdwijnen. Hidden kon vast ook niet slapen. Nog één moment sloot de poes haar ogen, voor ze voorzichtig opstond en tussen de mosnesten en slapende warriors door naar de uitgang liep. 'Een slapeloze nacht?' klonk haar stem zacht. Deze was in de heldere nacht echter angstaanjagend luid.

'Een slapeloze nacht?', luidde de stem van de poes waaraan hij de hele nacht al dacht. De kater schrok op uit zijn gedachten en draaide zich in de richting van het geluid. Daar stond ze dan, met haar blauwe vacht blinkend in het maanlicht. Hiddendance knikte. "Ja, ik blijf maar denken aan jou...", bekende hij. Het was erg fijn om Heronwing te zien, nu kon hij haar nog eens fatsoenlijk spreken. Niet dat ze echt iets tegen haar kwijt moest, hij wilde gewoon haar aanwezigheid voor altijd voelen. Opnieuw keek Hidden naar Silverpelt en de andere sterren die achter de sneeuwwolken tevoorschijn kwamen.

De kater draaide zich om, en Heronwing kon het niet laten breed naar hem te lachen. Haar mondhoeken werden omhoog gedwongen door het gelukkige gevoel dat zich al dagen geleden in haar buik had genesteld. 'Ja, ik blijf maar denken aan jou...' kwam de bekentenis al snel uit de mond van de kater. Voorzichtig leunde de poes wat tegen hem aan. 'Ik kon ook niet slapen.'

Met een erg brede glimlach keek de blauwe poes naar de ShadowClan Warrior. Ze leunde voorzichtig tegen hem aan en miauwde: 'Ik kon ook niet slapen.' Dat hadden ze in ieder geval al gemeen, en hopelijk ook dat ze van elkaar hielden hoopte Hiddendance. Hij liet zijn kop zakken en liet hem zachtjes neerzakken tegen die van Heronwing. "En, hoe gaat het?", vroeg hij om pijnlijke stiltes te vermijden. Hij staarde rustig verder naar de felle, lichtgevende bol, die ondertussen al bijna bovenaan de hemel stond.

De tweekleurige kater liet zijn hoofd langzaam op dat van haar zakken, en de poes genoot van zijn aanraking. 'En, hoe gaat het?' Klonk de stem van de kater. 'Met mij gaat het goed. Beter dan ooit, mag ik wel zeggen.' Liefdevol gaf ze hem een lik over zijn borst, om hem te hinten dat het grotendeels door hem kwam, dat ze zich zo goed voelde. 'Maar hoe gaat het met jou dan, Hidden?'

'Met mij gaat het goed. Beter dan ooit, mag ik wel zeggen', miauwde de fragiele poes. Er werd door haar over zijn borst gelikt, waarschijnlijk bedoeld als teken dat het ook wel door hem kwam. 'Maar hoe gaat het met jou dan, Hidden?' De kater knikte. "Nu jij bij me bent, gaat het geweldig met me!", gaf Hiddendance als antwoord. Hij snorde zachtjes.

'Nu jij bij me bent, gaat het geweldig met me!' Antwoordde de kater haar. Een warm gevoel zorgde dat alle kou uit haar lichaam werd verdreven. De sneeuw onder haar poten deerde haar niet meer. 'Zijn er nog mooie poezen langsgekomen?' klonk haar stem plagend. Ze wist ook wel dat hij, in ieder geval nu nog, niet naar andere poezen keek. Of nouja, misschien wel keek. Maar hij zou nu toch even niet met hen flirten? Een andere gedachten kwam in haar naar boven, als een klein visioen. Hoe zou het zijn om als queen in de nursery te liggen? Saai. Maar misschien ook wel heerlijk, met die spelende kleintjes om je heen.. Een glimlachje trok de mondhoeken van de poes plotseling omhoog. Dit maal was haar stem vervuld van een zekere last, terwijl de poes begon te spreken. 'Leafbare is zwaar dit jaar.'

'Zijn er nog mooie poezen langsgekomen?', vroeg Heronwing hem. Hij knikte overtuigd terwijl hij de blauwe poes aankeek. "Ja hoor, wees daar maar zeker van!", miauwde hij. "Jij", verklaarde de kater. 'Leafbare is zwaar dit jaar.' Er klonk een zekere last in de stem van de poes, en Hiddendance knikte. "Ja, zo heb ik 'm nog niet meegemaakt..." Naja, dat was niet moeilijk. Hij was nog maar een twintig moons... Toch wist hij dat het een erg zware winter was, dat kan gewoon niet anders!

De kater knikte overtuigd terwijl hij de poes aankeek. 'Jahoor, wees daar maar zeker van. Jij.' Heron glimlachte breed naar de kater. Het was toch wel echt een enorme charmeur. 'Ja, zo heb ik 'm nog niet meegemaakt...' vervolgde de kater. De rus knikte en staarde een moment naar de witte sneeuw. Vlokjes plakten aan haar poten, in het maanlicht goed te onderscheiden. Eigenlijk waren de vlokjes prachtig. Een ingewikkeld patroon van... Van... De kattin kon niet op de juiste woorden komen om het te omschrijven. 'Maar ooit zal het weer newleaf worden. Tenzij de StarClan ons verdoemt heeft. Maar wat zouden wij gedaan hebben om deze ongunst te verdienen?'

Heronwing schonk de kater een brede glimlach. Ze knikte en staarde even naar de [justify][size=12]

Heronwing schonk de kater een brede glimlach. Ze knikte en staarde even naar de witte sneeuw die blonk in het maanlicht. Hidden's ogen volgde die van de blauwe poes, en er rolde een koude rilling over zijn rug wanneer hij tot besef kwam, dat hij momenteel op dat kille spul lag.'Maar ooit zal het weer newleaf worden. Tenzij de StarClan ons verdoemt heeft. Maar wat zouden wij gedaan hebben om deze ongunst te verdienen?', miauwde Heron. De kater haalde zijn schouders kort op. "Misschien komt het door de koude oorlog die er was tussen ShadowClan en WindClan? Of die, die er nu is, tussen ShadowClan en ThunderClan?" Het een mogelijkheid, maar dan zou StarClan hun daar vast op een andere manier voor straffen. Misschien kwam het wel doordat niet iedereen het eens was over wat er gebeurd is met SkyClan...

'Misschien komt het door de koude oorlog die er was tussen ShadowClan en WindClan? Of die, die er nu is, tussen ShadowClan en ThunderClan?' Sprak de kater als antwoord op haar vraag, en de poes knikte. Nog steeds staarde zij naar de parelwitte sneeuw op en onder haar poten. Maar, die oorlogen en gevechten waren toch niet alleen maar hun schuld? En daarom werden dus alle Clans gestraft. Maar wat zouden de Rogues dan gedaan hebben? Behalve het verlaten van de Clan dan natuurlijk... Een zucht rolde over haar lippen, terwijl ze haar kop hief en haar blauwe kijkers op de bomen buiten het camp richtte. Alles was mogelijk. Kon ze maar contact leggen met StarClan. 'We zullen het vanzelf zien. StarClan zal toch wel tegen Littlestream spreken om haar te vertellen wat wij moeten doen om uit de ongunst te komen?'

Heronwing knikte. Haar ogen gaven een mooi, schitterend effect in het felle maanlicht en zo was ze nóg mooier. Hidden had nooit gedacht dat zoiets mogelijk zou zijn, een poes, mooier dan Heronwing bij daglicht. Ja, wel dus! Nog steeds staarde de poes naar de witte sneeuw onder haar poten, waar dacht ze aan? Daarna hief ze haar kop op, en Hidden's ogen volgden de hare om te weten waar ze naar keek. Haar blik was gericht op de kale bomen die buiten het camp stonden. Soms wenste de kater dat hij gedachten kon lezen.. 'We zullen het vanzelf zien. StarClan zal toch wel tegen Littlestream spreken om haar te vertellen wat wij moeten doen om uit de ongunst te komen?', miauwde de blauwe poes. "Vast wel", stelde de ShadowClan kater haar gerust. "Maar misschien heeft StarClan al tegen haar gesproken, maar herinnert ze het zich niet meer. Of misschien wilt ze het voor zich houden!" Nu ging hij zelfs Littlestream al allemaal verwijten maken, gewoon uit verwarring.. "Het zou toch kunnen? Ze is nog jong en heeft nog geen ervaring, iedereen kan toch wel eens fouten maken?", verklaarde hij zijn uitleg. "Maar laat ons daar nu niet over liggen piekeren, dit moment is te mooi om te gaan verprutsen met Elders praat, nietwaar?" Er speelde een plagend glimlachje op zijn gelaat.

Onderwerp: Re: I'm in love [♥Heronwing♥]