sorry, enough said?

De jonge wit bonte poes zette zich af met haar achterpoten waarna ze recht bovenop de rots kwam. Ze schudde haar lange, dikke vacht uit en keek even om zich heen. Ze mocht dan wel geen vaste mentor hebben, toch deed ze haar best om zo actief mogelijk te jagen. Ze rekte zich uit en keek om of ze een muis of een ander prooidiertje kon vonden. Hmm, misschien werd het hier toch niets. Meteen zette ze zich af en begon snel te rennen, opweg naar de zonnerots. Misschien dat daar wat zou zitten. Onderweg daarheen zou ze ook nog wel even kijken of ze wat zou vinden. Ze sneeuw voelde koud aan haar poten terwijl Snowpaw verder rende. Het klonk best grappig, teminste vond zij. De kou deed haar toch niet veel. Ze had een dikke vacht en daar was ze blij mee ook. Als ze hier zou liggen en haar ogen zou sluiten zou niemand het opvallen. Haar vacht was pluizig genoeg en wit genoeg.
Haar poten zette zich snel af tot een andere apprentice ineens achter een boom vandaan stapte. Nou ja, rustig aan, niet op haar gericht. Meteen probeerde ze te stoppen met rennen maar gleed lichtelijk op de sneeuw. Ze ging door haar achterpoten en zette haar nagels in de grond waardoor ze net voor hem terecht kwam. Ze leunde naar achter zodat ze hem niet aan zou raken. Even keek ze naar hem. Glowpaw. Even grijnsde ze de poes. "Hey Glowpaw" lachtte ze en stapte naar achter waarna ze hem aankeek. schudde haar vacht even uit.

~Glowpaw~

"Glad, dat kan je wel zeggen ja" glimlachte de poes waarna ze even kort met haar staart zwaaide. "Ik was op weg naar de zonnerots, zoeken naar prooi of een beetje warmte" sprak ze rustig en keek in de richting van de zonnerots. "Wat was jij aan het doen?" vroeg ze en liet haar blik weer rustig naar hem toe gaan.

Haar oren blijven op hem gericht terwijl ze naar zijn poten keek. Langzaam stond ze op en zette haar eigen poten meerdere malen in de sneeuw. Ze keek op naar hem. "Okey, je hebt gelijk, dat klinkt inderdaad erg leuk" lachtte ze en keek weer naar haar poten. Ze glimlachte even. "Wat was je van plan nog meer te gaan doen, naast naar de sneeuw te luisteren?" vroeg ze nieuwschierig.

Snow keek naar Glow's ogen en glimlachte even. "Tuurlijk waar dacht je aan?" vroeg ze enthousiast. Ze was vaak nogal een enthousiaste poes maar dat maakte haar toch echt niet uit. Zij genoot ervan. Ze hield haar kop scheef terwijl ze Glow vragend aan keek en wachtte af op een antwoord. Zij zou best wat leuks willen doen.

Snow zette zich krachtig af terwijl ze de kater achter zich liet. Ze had geluk met deze lichte voorsprong. De boom vergrootte zich steeds meer tot ze er bijna tegenaan rende. Ze zette haar voorpoten stil en gleed weer een klein stukje weg waarna ze omkeek naar Glowpaw die niet ver achter haar zat. Ze lachtte even en keek de kater aan. "Ik win" grijnsde ze trots terwijl ze haar borst trots naar voren duwde en haar kop hoog hield. "Wil je nog een keer, en dan dat de de verliezer een opdracht moet doen van de winnaar?" vroeg ze en keek hem vrolijk aan. Dit was leuk, echt leuk.

Vrolijk keek de jonge poes hem aan en keek toe hoe hij glimlachte waardoor zijn ogen dicht gingen. Hij was best schattig zo. Snow keek naar de plek waar ze net zaten toen hij instemde. "okeey, tel jij maar dan" antwoorde ze op hem terwijl ze weer naar hem ging staan. Ze luisterde naar hem maar in plaats van drie zijn hij hupsakee. Snow keek hem verbaast aan. Pas iets later kreeg ze door dat hij daar drie mee bedoelde. Snel zette ze zich af maar kwam al te laat. Licht hijgend keek ze hem aan. "okey, jij wint, maar volgende keer echt niet. Nog een keer?" probeerde ze onder haar opdracht uit te komen.

Snow keek blij op toen ze onder haar opdracht vandaan kon komen en keek naar Glow die weer ging klaar staan om terug ze rennen naar de boom.  Ze hoorde hem aftellen en zette zich af, helaas lag hij meteen weer voor. Ze zag hoe hij uitgleed maar kon er niet optijd op reageren. Ze knalde tegen hem aan. Toen ze stil lagen keek ze naar Glow, die nu bovenop haar lag. Ze lag op haar rug doordat ze over zijn lichaam ondersteboven viel. Ze luisterde naar zijn verontschuldiging en schudde haar kop om de sneeuw van haar kop af te krijgen. "Je kon er niets aan doen" zei ze zacht en bleef even zo liggen tot ze zijn vraag hoorde. Ze draaide op haar zei en keek naar zijn blik. "Nee, niets aan de hand" sprak ze geruststellend. "heb jij pijn?" vroeg ze voorzichtig, hem bekijkend.