Out for a moment [Shrewstar]

"Lijkt me een goed idee," Was Innerghost's antwoord. Goed, dan hadden ze straks misschien een bondgenoot? Vooral handig als die Everstar nog iets in haar kop haalde. Zeker na het hele incident met Nevermind, nu konden ze wel iemand gebruiken die hen te hulp zou komen schieten. "Mooi," Shrew keek weer even op uit haar gedachten en schudde haar ondertussen aardig koud wordende vacht wat uit. "Zullen we kijken of we nog iets weten te vangen, en daarna weer terug keren naar het kamp?" Ze gaf een knikje. "Ja, misschien kunnen we nog een Warrior met een gevulde maag laten slapen." Glimlachte ze zachtjes en wachtte tot Innerghost als eerste zou gaan lopen.

"Ja, misschien kunnen we nog een Warrior met een gevulde maag laten slapen." Ze fronste even, misschien ja. Die kans was klein gezien het naarmate het later werd ook kouder werd. Ze wierp een blik op de donker wordende lucht en langzaam begonnen sneeuwvlokken steeds meer naar beneden te vallen. De vlokken werden dikker. "We zullen wel zien," miauwde ze onzeker terwijl ze in beweging kwam. Het sneeuw maskeerde de lucht van prooi dieren, dus veel aan hun neus hadden ze niet, tenslotte was het zo goed als windstil. Er ontstond een vers laagje sneeuw die de meeste sporen van leven bedekte waardoor een spoor volgen moeilijker werd. Ze bleef even stil staan om haar omgeving in zich op te nemen, geluid en zicht, daar had ze nu het meest aan. Ze hoorde geritsel van links, maar dat was enkel een vogel die weg vloog. Ze gromde gefrustreerd. "Heb jij al iets door?" Fluisterde ze stilletjes naar Shrewstar toe.