Spending time with my Son [F A D E D]

Lionbeat lag om haar twee kleine zoontjes gekruld in deze koude winter dagen. Ze wou niet dat er een ziek werd, dus lag zij met haar rug richting de opening, zodat de koude wind tegen haar rug aankwam. Ja, het was koud, maar alles voor haar twee zoontjes, hoeveel ze ook op Firework mochten lijken. Ze waren háár zoons, niet meer, niet minder. Ze hield van ze, zielsveel. Ze zou dood gaan om hen te redden, of haarzelf uitleveren om haar zoons terug te krijgen in de Clan. Haar ogen opende en ze keek eerst of ze er nog lagen. Flashkit was er niet, dus ze veronderstelde dat die weer eens aan het verkennen was. Ze likte Fadedkit over zijn kopje, waarna ze even om haar heen keek. Een normale dag was het.

[& F a d e d k i t ]

De warme tong van zijn moeder maakte hem wakker en een wat slaperige piep kwam uit zijn mond. Sliep hij net zo lekker, kreeg hij weer de tong over zijn kopje heen! Toen Fadedkit zich wat bewoog, merkte hij dat zijn moeder zich bijna geheel om hem heen had gekruld. De warmte verstikte hem bijna en eigenwijs stapte hij over de witte vacht heen en vestigde zich op het randje van het nest, zodat hij daar kon slapen. Alleen was het daar wel kouder. Maar hij was al een grote kitten, dat kon hij wel aan!

Lionbeat hoorde een slaperige piep uit de mond van Fadedkit komen, ze deed haar ogen even dicht en genoot nog even van het liggen, toen ze opeens iets over haar heen voelde kruipen. Ze opende haar ogen en keek even op, Fadedkit was op de rand van het nest gaan liggen, weg van haar. Lionbeat stond op, en draaide eigenwijs om, zodat ze op z'n minst haar staart voor de kater kon neerleggen zodat de eventuele koude briesjes tegen haar staart aan zou komen.

OOC: Wat een... Praaterig Topic'je xD

Het bleef even rustig en de kitten negeerde de kleine rillingen die over zijn rug liepen, maar plots voelde hij weer een beweging en toen hij zijn ogen openden zag hij de staart van zijn moeder voor zijn snuit. Een beetje beledigd kwam hij overeind en porde de staart. "Màààm!" Piepte hij en kroop naar de snuit van zijn moeder toe. "Ik kan heus wel alleen slapen hoor! Ik ben al een grote kitten!" Door zijn wankelende pootjes zakte hij op zijn achterwerk en keek zuurtjes naar zijn moeder.

Lionbeat zag dat de kater ging staan, en haar staart begon te porren waarna hij naar haar snuit liep. "Màààm!" Lionbeat snorde even, nu zou het komen hoor! "Ik kan heus wel alleen slapen hoor! Ik ben al een grote kitten!" Ze glimlachte naar de kitten. "Zeg dat maar als je ziek word." zei ze met een geamuseerde blik op haar gelaat. "Je zult het nog 5 moons met me uit moeten houden hoor." grapte ze waarna een gaap haar mond verliet en haar grote mond dus eventjes opende, en weer dicht ging.

"Zeg dat maar als je ziek word." De kitten legde zijn oren in zijn nek. Dacht ze zou echt dat hij zo'n zwak bundeltje was? Wat een belediging! "Je zult het nog 5 moons met me uit moeten houden hoor." De kitten snoof en strompelde weer weg van zijn moeder. "Nou.. dan ben je stom." Piepte hij, toch wel wat zachter, want ja, dit was wel de beste belediging die hij kon bedenken.

"Nou.. dan ben je stom." piepte de kitten. Lionbeat ging rustig zitten, waarna ze met haar poot de kit bij haar trok. "Sorry dat ik je heb beledigt Fadedstar." sprak ze tegen de kit. "Maar ook leiders moeten naar hun moeders luisteren." zei ze waarna ze Fadedkit een lik over zijn kopje gaf. "En zelfs de grootste leiders willen niet ziek worden." zei ze met een glimlach. "Wie moet anders op mij letten als jij ziek bent?" zei ze met een zielig kopje.

"Sorry dat ik je heb beledigt Fadedstar." Toen een poot hem plots naar achteren trok, haakte hij zijn niet echt scherpe klauwen in het mosnest en scheurde een deel. "Maar ook leiders moeten naar hun moeders luisteren." De kitten probeerde de lik van zijn moeder te ontwijken, maar ze was nog te groot. Later mocht ze dat niet meer, hoor! "En zelfs de grootste leiders willen niet ziek worden. Wie moet anders op mij letten als jij ziek bent?" Hij drukte zijn oren tegen zijn nek en keek zijn moeder niet aan. "Flashkit." Gromde hij. "Die is toch beter in alles wat ik doe. Laat mij dus maar ziek worden." Mompelde hij.

"Flashkit." Gromde de kitten en Lionbeat fronsde, wat was er mis tussen die twee? "Die is toch beter in alles wat ik doe. Laat mij dus maar ziek worden." mompelde de kater erachter aan. "Nou nou." zei ze tegen de kit. "Je doet net alsof ik veel meer van Flashkit hou." mompelde ze. Ze hield van beide zielsveel, waarom dan zo... zo? "Ik houd zielsveel van jullie beide. Ik zou jullie beide niet kunnen missen, en ik weet zeker dat je vader er ook zo over denkt." murmelde ze geruststellend tegen de kitten. "Daarbij, iedereen heeft weer andere capaciteiten, de ene is nou veel beter in het andere, maar als iedereen even goed zou zijn zou zijn, zou niemand uniek zijn." vervolgde ze met een glimlach. Misschien... was het tijd om over hun overleden broertje Otterkit te praten...? Misschien wel. "Luister Fadedkit." begon ze zacht. "Je moet genieten van het leven dat je hebt, het ontglipt je zo." murmelde ze tegen de kitten. "Want... Eigenlijk was het niet alleen Flashkit en jij, er was een derde kitten Fadedkit." zei ze, waarna er een zucht haar mond verliet. "Zijn naam was Otterkit, en hij is een paar dagen na jullie geboorte overleden." vertelde ze verder. "En dat is ook deels de reden dat ik met je vader uit elkaar ben." sloot ze maar mee af. Veel informatie voor de kit, misschien had ze niet zó veel moeten vertellen...

"Nou nou. Je doet net alsof ik veel meer van Flashkit hou." De kitten keek zijn moeder nog steeds niet aan. Alsof ze dit meende. Natuurlijk hield ze meer van de stoere en sterkere Flashkit. Maar dat kon hem niet schelen, hij kon zichzelf prima redden, zonder familie. "Daarbij, iedereen heeft weer andere capaciteiten, de ene is nou veel beter in het andere, maar als iedereen even goed zou zijn zou zijn, zou niemand uniek zijn." Fadedkit snoof duidelijk niet overtuigd. Ja ja en hij had helemaal niets speciaals. "Luister Fadedkit. Je moet genieten van het leven dat je hebt, het ontglipt je zo." Hij luisterde half naar de woorden, omdat hij toch niet veel anders te doen had. "Want... Eigenlijk was het niet alleen Flashkit en jij, er was een derde kitten Fadedkit." Hij fronste en draaide zijn oortjes wat omhoog. Wat? "Zijn naam was Otterkit, en hij is een paar dagen na jullie geboorte overleden." Zijn blauwe ogen werden even groot. "En dat is ook deels de reden dat ik met je vader uit elkaar ben." Hij draaide zijn kopje een beetje opzij en keek zijn moeder voor een kort moment aan. "Ga ik dan ook binnenkort dood?" Vroeg hij een beetje bang.

Just Follow The Lion Beats

"Ga ik dan ook binnenkort dood?" vroeg de kitten ietwat bang. Lionbeat glimlachte kalm naar de kleine kater. "Niet als het aan mij ligt." zei ze waarna ze hem nog een lik over zijn kopje gaf. "Ik zal altijd over je waken, zelfs als je denkt dat ik er niet ben" zei ze met een knipoog.

Tag: Fadedkit

☄

Onderwerp: Re: Spending time with my Son [F A D E D]