Let's get started {Starlingpaw}

Voorzichtig stak ze haar grijze snuitje de Den uit en toen haar groene ogen geen beweging konden zien, glipte ze volledig de Den uit. Haar lichaam droeg nog het kittenpluis en haar bouw was nog niet erg groot. Hopelijk zou ze snel een groeispurt krijgen, want klein zijn, dat wilde ze liever niet. Zo stilletjes als ze kon glipte ze over de open plek en liet zo min mogelijk sporen achter. Snel greep ze een muisje bij zijn staart en glipte weer weg, dit keer via de kampuitgang. Een zelfvoldane grijns verscheen op haar gezicht, maar die verdween toen ze in de ogen keek van haar Mentor. Mousedung!

Haar ontbijt werd uit haar mond getrokken en Starlingpaw's blik werd voor een moment woedend, maar ze herstelde zich. De training, doe het voor die training! Siste ze zichzelf toe. "Starlingpaw!" Hoorde ze de sissende toon van haar Mentor en zette een onschuldige blik op. "Wat doe je? Je weet maar heel goed dat je niks mag eten voor de clan is gevoed," Ze liet haar kopje hangen en keek vol minachting naar de grond. Die Snowdrop klonk niet eens boos, laat staan dat ze een straf kon verwachten. "Je hebt geluk dat ik de enige ben die het zag, ik vergeef je voor nu, maar onthoud dit voor later. Niet iedereen zal zo vriendelijk zijn als ik," De Apprentice keek weer op en zag dat het muisje op de prooistapel was gelegd. "Sorry.." Mompelde ze zogenaamd schuldig en keek weer naar de grond.

"We kunnen wat vangen tijdens de rondleiding, wat dacht je van een konijn? Vers? Of misschien een mus, het is veel leuker als je ze zelf vangt," Ze voelde de gele ogen van haar Mentor in haar vacht branden, maar als ze nu opkeek was de zieligheid nog niet groot genoeg. "Kom, hoe sneller we beginne, hoe sneller we klaar zijn," Nu keek ze langzaam op en knikte kort, haar groene blik droeg een wat zielige blik. "Oké Snowdrop." Mompelde ze en ging voor de Warrior het kamp uit. Ze zou langzaamaan wel wat Starlingpaw in haar act gooien, want dan leek het alsof ze altijd wel haarzelf was gebleven.

Buiten het kamp nam Snowdrop de leiding met een wel erg traag pasje, maar Starling deed alsof ze het nog net goed kon bijhouden. Toch.. ze had geen idee wat ze gingen doen. Door nieuwsgierigheid gedreven besloot ze toch de stilte te breken, daarmee verdween haar zieligheid ook grotendeels. "Waar gaan we eigenlijk heen?" Vroeg ze met een onschuldige toon en keek om zich heen.

"Sandy Hollow," Was het antwoord en toen de Warrior haar blik weer voor zich had gericht rolde Starling met haar ogen. Goh. "Daar zul je de meeste training krijgen, het is een zandkuil met..." Ze stopte. Laat me eens raden.. zand? Zuchtte ze minachtend in haar kop en botste toen bijna tegen de Warrior op. "Ruik eens," Met een zachte zucht liet ze zich zakken en liet haar grijze neusje de lucht in. Ze rook een prooigeur, maar kon nog niet onderscheiden welke het was. Toch deed het haar licht denken aan haar ontmoeting met Dappelpaw, dat watje. Oh..! "Eekhoorn?" Vroeg ze nog licht aarzelend.

"Heel goed," Haar mondhoeken krulden licht omhoog. Natuurlijk deed ze het heel erg goed! "Wacht even en kijk goed," Vervolgens gaf Snowdrop een voorbeeld, maar Starling bood er maar een halve blik aan. Zo kon ze het toch nooit leren? Of mocht ze pas proberen te jagen als ze alles pas in d'r kop had gestampt? Licht geïrriteerd met die gedachte weer ze weer een blik op haar Mentor, die op de eekhoorn sprong en hem gelijk doodde. Wat? Dat die poes zomaar een eekhoorn van het leven beroofde? Hm, dat had ze zeker niet verwacht. "Ooit al eens verse eekhoorn geproefd?" De grijze poes draaide wat met haar oortjes. "Maar.. de Clan komt toch eerst?" Vroeg ze poeslief.

"Maar.. de Clan komt toch eerst?" Zei haar apprentice. Snowdrop maakte diep vanbinnen een sprongetje van geluk. Starlingpaw leerde snel! Nog in geen dag tijd had ze al een belangrijke regel geleerd. Ze wist wel dat de kattin het zou leren en niet meer zou eten voor de clan gevoed was. Snowdrop kikte kalm, ookal fonkelden haar ogen van vreugde. "Heel goed," zei ze opgetogen. "Je leert snel, de volgende prooi die we tegen komen is voor jouw," beloofde ze de grijze kattin. Snowdrop tilde de eekhoorn terug op en zocht een plekje uit om hem te begraven. Met haar klauwen groef ze snel een out in de sneeuwlaag, om daarna het dode dier erin te leggen. Ze gooide ook snel de put terug toe. De grijswitte poes keek even naar Starlingpaw en gaf teken dat ze hun reis door het territorium gingen vervolgen. Met snelle passen trippelde ze verder door de sneeuw, Sandy Hollow was niet ver meer, dus een klein beetje tempo kon geen kwaad.

"Heel goed," De blik van de poes veranderde opeens en Starlingpaw fronste licht. Net kreeg ze nog een eekhoorn aangeboden en nu dit..? "Je leert snel, de volgende prooi die we tegen komen is voor jouw," De grijze poes onderdrukte de neiging om met haar ogen te rollen. Dat was een regel die bij je werd ingeduwd wanneer je een kitten was. Snowdrop begroef de eekhoorn en begon weer verder te lopen. Hè hè. Verveeld keek Starlingpaw om zich heen terwijl ze achter haar Mentor aan liep. Hoe lang moest ze dit nog wel niet volhouden?

Toen ze Sandy Hollow zag verschijnen, voelde ze een golf van vreugde. Er waren veel herenringen aan deze plaats gebonden. Ze stopte bij de rand van de put en staarde even naar beneden. Er lag nu een pak sneeuw in de put waardoor het een raar zicht was. Dit was haar tweede Leafbare, maar haar eerste leafbare heeft ze als kit doorgebracht dus was dit eigenlijk de eerste keer dat ze Sandy Hollow zag in een wit pakje. De kattin moest even lachen en dacht aan de vele keren dat ze hier had zitten trainen met haar mentor. Ze kwam hier ook vaak met Emberclaw, haar broer. En ook met Deathpaw... Een golf van verdriet raakte haar. Deathpaw was altijd al haar favoriete broer geweest en ze had nooit verwacht dat hij zo zou worden, zo... Moordlustig. Een zucht ontsnapte uit haar keel. "Dit is Sandy Hollow," murmelde ze, een beetje grof door de slechte herreneringen die deze plaats had. Ze had zichzelf eigenlijk beloofd nooit meer aan die momenten te denken, maar het lukte haar gewoon niet... Het was net als het proberen te vergeten wie je bent. Het was een deel van haar en dat kon ze niet zomaar wegnemen...

Eindelijk kwamen ze aan bij die verdomde plek, maar er leek niet veel speciaals aan te zijn. Gewoon een open plek met een dik pak sneeuw. Wow. "Dit is Sandy Hollow," Starlingpaw had haar Mentor eerst blij zien worden, maar toen wat verdrietiger zien worden. "Wat is er Snowdrop?" Vroeg de grijze Apprentice rustig toen ze de mompelende stem had gehoord. Een zwakte? Iets wat ze zou kunnen gebruiken voor later?

"Wat is er Snowdrop?" De stem van haar apprentice zorgde ervoor dat ze niet langer aan die dingen moest denken. "Er is niks," zei ze bot, misschien zelfs brutaal. Hier moest niemand iets over weten. Nooit niet. Zonder enige waarschuwing sprong ze terug weg van de rand. Haar ogen stonden koel, bijna ijzig en staarden naar het niks voor haar. Ze zette koers naar de Riverclan grens en versnelde haar tred. Zonder om te kijken naar Starlingpaw zigzagde ze op haar normaal tempo door de bomen, in de hoop de gedachten van haar af te krijgen.

"Er is niks," Antwoordde haar Mentor plots. Starlingpaw boorde haar klauwen in de bevroren grond. Hoe durfde die Warrior haar zo aan te spreken, de kraaienvoereter! Plots verdween de Warrior door het struikgewas en moest Starlingpaw gaan rennen om haar bij te houden. Waar gingen ze heen? Wat was ze van plan? "Snowdrop!" Riep ze, al aardig uitgeput van het geren en begon haar geduld te verliezen. Was dit haar Mentor? Fijn, zeg. "Waar ga je heen?"

Als die Mentor van haar haar had achtergelaten, dan had ze een gigantisch probleem! Geïrriteerd keek ze om zich heen, op zoek naar de Warrior, maar zag haar niet. "Sorry, even vergeten dat je dit tempo niet gewend bent," Ze draaide haar kopje met een ruk om en keek haar Mentor voor een moment woedend aan, maar herstelde zich snel met een opgeluchte blik. "We gaan nu naar Sunningrocks," Zonder verder nog iets te zeggen, begon de Warrior verder te lopen en moest de grijze Apprentice wel volgen. Ze was nog moe van het geren, dus zuchtte ze geërgerd.