Snowfight for the bigger ones [&Whole Clan]

''Sneeuwballen gevecht voor de hele Clan!'' klonk er luid over de open plek van het ShadowClan kamp en de poes zag hoe spetters met sneeuw over het kamp heen vlogen. Met een nieuwsgierige blik keek de poes naar het kamp, en zag dat veel katten zich hadden verzamelt om een sneeuwballengevecht te houden. "Zonder mij?" mompelde ze en ze sprintte met een blije blik richting de open plek, om vervolgens een grote bonk sneeuw te gooien, niet echt gericht op wie. Haar poten werden al snel nat van het smeltende ijs, wat haar nog meer energie gaf. Met een grijns sloeg ze met haar poot het sneeuw alle kanten op, in de hoop iemand te raken.

Er kwamen steeds meer en meer katten meedoen met het sneeuwballengevecht, dat vond de tabby gevlekte kater een hele eer. Hij had dit alles namelijk opgang gezet. Brightsoul bekogelde alles en iedereen die ze zag, eerlijk gezegd was het best wel grappig om te zien..! De kater werd met een harde klap geraakt door een hoopje van het witte spul en met een schok draaide hij zich om zodat hij kon zien wie het gedaan had. Het was zijn Apprentice genaamd Stonepaw die het op hem gemunt had. Trots knikte Hiddendance naar het katertje: "Goeie worp!" Een zwart poesje voegde zich bij de sneeuw werpende katten, en hij hoorde haar vanop een afstandje mompelen: 'Zonder mij?' Ze gooide wat sneeuw in het rond zonder echt te mikken, en snel maakte de grote kater een balletje en smeet het in haar richting.

Flamesoul liep rustig door net kamp, het sneeuw was best hoog maar gelukkig was zijn vacht dik genoeg on die ijzige kou tegen te houden. Dan oppeens, zonder enkele reden, voelde hij iets tegen zijn schouder aan. Iets dat snel bewoog. de rode kater keek alert om zich heen en glimlachde toen hij zag dat een paar katten, verschillend van apprentice's en warriors, een sneeuwballen gevecht hielden. Het leek erop dat niemand de kater had gezien, wat een beetje logish was door zijn witte 'schutkleur'. Snel strekte hij zijn poten uit, nam de sneeuw mee, rolde die in een bal, en gooide die naar Hiddendance, omdat het leek alsof de kater toch al werd ingepeperd.

Bezorgdheid, noem het maar eerder nieuwsgierigheid, borrelde in haar op toen ze een heisa hoorde opdoemen in het kamp. Voorzichtig baande ze zich een weg richting de uitgang van haar den en keek ze met haar groene blik het kamp rond. Haar ogen werden wat groter toen ze een kater, genaamd Hiddendance, met wat sneeuw op zijn pootje zag staan. "Sneeuwballen gevecht voor de hele Clan!" Kwam er uit zijn mond, de openingszin van een onverklaarbare oorlog die gevoerd werd door middel van sneeuw naar elkaar te gooien. Meteen dook de poes terug naar achter, maar zodra de honger aan haar maag begon te knabbelen en ze de al iets beter gevulde prooistapel zag nam ze toch een stapje vooruit. Wat als ze nu snel..? Zonder erover na te denken schoot de kleine donkergrijze poes uit haar den om toen ze bij de stapel was aangekomen er meteen een prooidier van af te pikken. Echter, toen ze zich omdraaide om weer terug te vluchten naar haar den hoorde ze Hiddendance af tellen. "1, 2, 3..!" Haar mond viel even open en zo snel als ze maar kon liep ze terug. Maar hoe groot haar verlangen naar een warm nest ook was, haar clangenoten gunde dit haar blijkbaar niet. Door een simpele bal van sneeuw werd ze omver geworpen en met de eekhoorn op haar hoofd lag ze in de sneeuw. "Wie o wie!" Mauwde ze zo dat het wel leek of ze alle geesten van Starclan op de dader afstuurde.

De kater kwam het kamp in gelopen, echter zonder een prooi. Hij had zijn best gedaan, maar er was simpelweg niks meer om te vinden. Heel misschien zou hij binnenkort een kijkje moeten nemen, dichter bij de grenzen. Hij zou deze niet oversteken, maar voor de zekerheid kijken of er écht geen andere katten hun prooi weg kaapten. Toen hij door de doorntunnel het kamp in kwam kwam er iets kouds en nats recht in zijn gelaat terecht. De kater plofte neer op zijn achterwerk en schudde wat verward zijn kop. Hij keek rond, wie zou die gegooid hebben, maar er waren verschillende katten bezig. Hij greens kort en rolde wat sneeuw bij elkaar met zijn poot, om deze bal vervolgens richting hun Medicine Cat, Littlestream, te werpen.

Stonepaw

I follow StarClan, not you.

''Goeie worp!'' miauwde Hiddendance naar Stonepaw waardoor Stone hem tevreden aan keek. Terwijl zijn gele ogen nog steeds op Hiddendance gericht waren, voelde hij een dikke laag, ijskoude sneeuw op zijn grijze vacht. Hij draaide zich om en zag een oudere warrior, die hem waarschijnlijk had gegooid. Brightdinges, of zo, dat was haar naam dacht Stonepaw. Speels maakte hij weer een sneeuwbal en gooide zo hard mogelijk op de poes haar flank. Blij keek hij haar aan. Dit was leuk.

darren criss. @ atf

De rood witte kater die Hiddendance herkende onder de naam Flamesoul leek ook mee te komen doen en wierp een sneeuwbal in zijn richting. Hij kon nog net ontwijken door zijn poten te plooien en zich te bukken, maar het witte, plakkerige spul raakte wel de kat die achter hem stond. Met een grijns keek de ShadowClan kater achter hem. De nieuwe Medicine Cat van hun Clan, Littlestream, was net haar den uit gespurt en had een eekhoorn in haar mond, wanneer ze door een sneeuwbal tegen de vlakte werd gegooid. Ze zag er niet al te blij uit, kon Hidden zo van haar gezicht aflezen. Haar woorden verduidelijkte zijn besluit nog even: 'Wie o wie!', luidde het. Ook Frostlake, die net door de doorntunnel die moest dienen als kamp ingang kwam gewandeld, werd slachtoffer van de gooipartij die hij in gang had gezet. Hij werd geraakt, recht in zijn gezicht, en belandde op zijn achterwerk waarna hij verward met zijn kop schudde. Hiddendance was niet echt meer aan het opletten, hij was nu meer geïnteresseerd in alle katten die mee kwamen doen rondom hem. Maar bij deze koude oorlog kon hij niet ongewapend blijven, dus probeerde hij zo snel mogelijk een klein fort te maken in de sneeuw, wat moeilijker bleek dan het leek! Het werd uiteindelijk gewoon een klein uitsteeksel van sneeuw, waar hij wat sneeuwballen achter plaatste als voorraad. Hij rolde ze één voor één naar de zijkant van zijn bescherming en katapulteerde ze in de lucht, waar ze zouden belandde, daar stond hij niet bij stil. Dit was nog leuker dan hij zich had voorgesteld, en het was goed voor zijn sociale gedrag! Ook kon hij zo aan Heronwing bewijzen dat hij géén flirt was, en dat hij ook aan andere dingen dacht dan enkel poezen. Nu ja, aan haar dacht hij constant, het ging meer over de verdere ShadowClan poezen...

Met snelle passen holde Nevermind door de sneeuw. De koude massa plakte als water aan zijn vacht en hij kon niet wachten om in zijn warm nest te duiken en zich te wassen. Tussen zijn kaken droeg de kater een jonge waterrat. Toen hij de braamstruiken in de verte zag opdoemen, voelde hij een tevreden gevoel. Eindelijk, hij was er. De zwarte kater vertraagde wat en draafde de kampingang in. De dorens haakten aan zijn vacht en irriteerden hem nog meer. Als er maar niks... Poof. Een witte bal raakte de kat recht op zijn snuit. Even bleef hij met enkel zijn kop uit de struiken staan. Langzaam viel de sneeuw van zijn gezicht. Dat was eigenlijk beter niet gebeurt. Een woedende blik verschuilde zich achter de bal. Wel meteen hoorde hij een krak, zijn kaken hadden zich als klemmen rond zijn prooi geslaan en hierdoor brak het nekje van het al dode dier. De kop van de waterrat viel uit zijn bek en bloed droop langs zijn nek op de witte deken. Nevermind loste zijn prooi meteen en keek met een ijzige blik rond. Met opgezeten borst, wandelde hij zo door het strijdgewoel door. In zijn ooghoeken hield hij de ballen goed in de gaten. Toen zag hij zijn apprentice, Smokepaw. Wat deed ze daar? Zo gedroeg een warrior zich ni- Een sneeuwbal raakte zijn achterhoofd, meteen gevolgd door een ander, waardoor hij met zijn snuit in de sneeuw lande. Even vloog de poederige snoof als mist rond zijn kop, toen hij deze met een sterke ruk uit de massa trok. Wel meteen stapte hij met harde trappen tegen de ijzige grond naar Smoke. Hij voegde zich naast de stoeiende leerling, maar op een afstandje zodat hij niet nog eens door zo'n ding zou geraakt worden. "SMOKEPAW!" Zijn stem galmde door het kamp, woede stormde door zijn borst. Hij keek met een ijzige blik naar de apprentice. Toen wachtte hij even af, waarna hij met een zwiep van zijn staart een vlaag sneeuw naar de kattin smeet. Snel rolde hij een bal uit de sneeuw en gooide hij deze naar zijn apprentice. Daarna trippelde hij tevreden naar haar toe. "Kom op, we leren die amateurs eens hoe het echt moet," snel rolde hij wat sneeuwballen en al snel smeet hij deze naar de andere katten.

Met een vurige groene blik keek ze het kamp rond. Haar staart zwiepte venijnig heen en weer en haar oren spitste zich even uitdagend toen haar kijkers een zwarte kater opving die naar haar keek. "Jij!" Siste ze scherp, waarna haar oogjes weer groot werden en ze nog eens een sneeuwbal moest verduren. Haar gelaat hing vol met het witte spul en voor even zou je denken dat de poes echt een witte kop had. Maar toen ze haar hoofdje schudde vloog al het koude spul weg, en stonden haar ogen nog meer gelust op wraak. "Ik krijg jou nog wel!" Miauwde ze scherp waarna ze met haar voorpootjes zo snel mogelijk sneeuw bij een schraapte om het spul nadien richting Frostlake te werpen.

Onderwerp: Re: Snowfight for the bigger ones [&Whole Clan]