Lonely..?

Poten sleepten over de grond heen terwijl Emberstorm vooruit sjokte. Ze zuchtte ongemakkelijk en keek eventjes naar de zon die hoog boven haar stond, al werd hij vaak bedekt door wolken. Goed, dan zou er niemand bij de grote steen zijn waarschijnlijk, katten kwamen daar meestal om te zonnen, en dat ging nu dus niet. Emberstorm vond het best, ze ging er alsnog heen. Ze moest haar gedachtes op een rijtje zetten, ze voelde zich rottig. Alsof ze op een druk donderpad stond en alle monsters langs haar heen raasden, maar alleen geen donderpad, maar dan het clan gebied, en dan niet met monsters, maar met katten. Het voelde alsof alles langs haar heen raasde, katten maakten connecties, werden vrienden, of zelfs verliefd. Zij zelf had dat niet, alles leek gewoon langs haar heen te gaan. Niemand wou echt haar vriend zijn, de meeste van haar 'vrienden', hadden nu partners, of zelfs kittens. Zijzelf niet, het leek alsof niemand haar nodig had, dit bracht één ding met zich mee, een gevoel van eenzaamheid. Ze keek eventjes om zich heen om te kijken of er niemand was, en sprong daarna op de grote steen. De steen was niet warm, maar ook niet koud, mooizo. Ze moest nadenken. Nadenken over wat voor nut ze was voor de clan. Ze legde haar kop op haar poten en sloot haar ogen eventjes. Waarom toonde niemand interesse in haar? Was ze niet interessant genoeg? Oke, ze had zo nu en dan een scherpe tong, maar zo'n groot probleem was dat toch niet? Het was beter dan de deurmat Emberpaw of Emberkit die ze was..Nee, ze zou nooit meer over haar heen laten lopen. Maar tegen welke prijs?..

[Als je reageert, post dan op z'n minst een post net zo lang als de mijne in ABN ;3]

Bluewave's oren trokken. Bluewave probeerde het te negeren en probeerde even door te slapen. Het resultaat was dat dat niet eens lukte. Hij draaide zich om en keek naar voren. Bijna alle katten waren al hun Den uit. Bluewave schrok en sprong overeind, met het gevolg dat zijn kopje onzacht tegen de rand van de steen kwam. Hierdoor viel Bluewave weer kreunend op de grond. 'Goedemorgen, kwelgeest,' zei hij tegen het steen, alsof die terug zou antwoorden. Hij schudde zijn kopje. Hij was vandaag van plan om Speedpaw alleen naar het bos te sturen. Dan zou hij die in de gaten houden. Hij keek peinzend opzij. Speedpaw en hij hadden nu wel vaak getraind, misschien was een beetje rust voor haar wel op zijn plaats. Nee, maar morgen zou hij haar wel weer halen, hield hij zich voor. Hij snoof en rook allemaal geuren. Hij liep het kamp uit op een rustig loopje. Hij had geen haast. Hij had de hele dag nog om te gaan jagen. Hij keek opzij en snoof weer. De heerlijke geur van muis drong hem te binnen en hij sloop. Het muisje zat rustig op een zaad te knabbelen. Zijn vacht, dat klein en grijsachtig-zwart was, was netjes tegen zich aangeplakt. Bluewave had wel anders gedaan als hij de muis moest zijn. Misschien was deze muis doof of iets dergelijks. Des te makkelijker voor hem. Hij sloop naar voren en sprong. De muis had hem wel degelijk gehoord en zette het op een rennen, maar Bluewave's klauw schoot sneller naar voren dan de poten van het muisje en even later was de muis aan zijn klauw gespietst. Bluewave keek tevreden naar zijn bebloede klauw, deed daar het muisje vanaf en begroef die. Hij keek om zich heen, het gebied verkennend. Hij was bij de grote steen, waar hij Leopardstrike had ontmoet. Bluewave schudde de verder komende gedachten over Leopardstrike, die meestal verder gingen naar de gebeurtenis van in het kamp, van zich af en liep op een hoop vacht af. Hij opende zijn mond een stukje. De wind waaide zijn kant op en blies een geur mee. Emberstorm. Hij snorde zacht. Hij had de poes ooit is geholpen om een hond uit het territorium te krijgen. Hij liep op de krijger af. Hij ging zitten en keek haar aan. Ze zag er niet goed uit. In de zin van dat zij zich anders gedroeg dan laatst, bij de hond. Toen was ze vrolijk, na afloop dan, maar nu leek ze zich verdrietig te voelen. Hij verbeeldde het zich niet. 'Hallo Emberstorm! Gaat alles wel goed?' vroeg Bluewave toen, terwijl hij haar aankeek met zijn doordringende, blauwe ogen.

- ABN zeg je. Ik wil niet uit de toon vallen, maar in de boeken wordt 'clan' geschreven met een hoofdletter: 'Clan'. Sorry als ik hiermee rot overkom -


Edit Bluestar;
En wie heeft jouw bijdehand gemaakt? De term ABN wat overigens Algemeen Beschaafd NEDERLANDS betekend, word mee bedoelt, dat je met hoofdletters, komma's, ezovoorts. En Clan is , btw Engels..? Sorry maar dit vind ik wel erg overdreven..

De donker grijze, bijna zwarte, poten van de kater kwamen zachtjes op de grond. Het leek net alsof hij bang was zijn poten ergens pijn aan te doen, bang dat de grond zijn gevoelige pootkussentjes kapot zou maken. De voorzichtigheid zorgde ervoor dat hij geruisloos was. Hij bewoog zich bijna zwevend voort. Ondanks zijn rustige pas leek zijn gezichtsuitdrukking niet zo rustig. Eerder bezorgt. Zijn mondhoeken naar achter getrokken, waardoor zijn mond een rechte streep was. Zijn oren hingen slapjes naar onder en zijn ogen waren troebel. Zoals altijd lette hij niet echt op de omgeving om zich heen. Werd altijd overmeesterd door duizenden gedachtes. Gelukkig hoefde hij nu ook niet meer zoveel op te letten. Hij was inmiddels tot Warrior benoemd. Zijn oude naam: Quietpaw, was vervangen door zijn Warrior naam: Quietwind. Hij zou hem met trots moeten dragen, maar het lukte hem niet. Het feit dat hij nu eindelijk Warrior was – de tijd waar hij zo lang op had gewacht – baarde hem zorgen. Hij miste de tijd in de Apprentice den, met de enige twee vrienden die hij had. De enige, die hij in zijn hele leven – twaalf manen – had weten te maken. En zijn vroegere mentor: Skyleaf. Maar zij was Deputy, dus ze had het te druk met andere zaken om met hem rond te hangen. Risingpaw en Lionpaw – zijn vrienden – hadden het te druk met trainen. Hij zou ze eens een keertje mee uit jagen kunnen nemen: hij had nu de rechten om dat te mogen doen. Maar alsnog. Het zou vreemd overkomen, wanhopig zelfs. En toch wilde hij het. Met heel zijn hart. Opnieuw was hij weer eens erg vatbaar voor de meningen van anderen en negeerde hij zijn verlangens. Een diepe zucht verliet zijn mond. Ja… Hij was in de war. Pijn en verdriet, maar ook lichte trots. Het was die trots, over het feit dat hij een Warrior was en ook een Apprentice had, die hem op de been hield. Wat zou Starclan nog voor hem in petto hebben? Hij wist dat hij hard nieuwe katten nodig had die hij kende, vriendschap mee had gesloten. En dan voornamelijk Warriors. Maar wat als Starclan dat niet scheen te willen?
Hij bleef stilstaan. Rustig hief hij zijn snoet op, de lucht in. Hij ademde de lucht diep in. Hij herkende veel geuren van prooi, maar besteedde er geen aandacht aan. Hij zou op zijn weg terug wel wat vangen. Twee andere geuren wisten wel zijn onverdeelde interesse te wekken. De twee geuren van twee verscheidene Warriors, afkomstig van Windclan. Hij trok eerst eventjes nerveus met zijn oren. Ze kwamen beiden van dezelfde richting… Wie weet zou hij de twee wel storen? Hij slikte een keer, waarna hij één keer naar adem hapte en erop af liep. Nog steeds in zijn geruisloze pas. Hij bleef een paar vossenlengtes: in de schaduw, van de twee vandaan staan. Ze zouden hem nog niet opgemerkt hebben. De wind kwam zijn kant op, zijn geur zou niet geroken kunnen worden. Met zijn helderblauwe ogen keek hij naar de twee. Hij herkende Bleuwave vrijwel meteen. De ander trok daarom zijn aandacht meer. Hij bleef een tijdje naar haar kijken, waarna hij haar begon te herkennen. Was het… Ember… Ember… Emberstorm? Vast. Zij was de enige in de clan die een voorvoegsel in haar naam had dat begon met Ember. Voorzichtig en nerveus trippelde hij op de twee af. ‘Hoi,’ kwam een zachte, onzekere miauw over zijn lippen. ‘Wat doen jullie hier?’ vroeg hij er zachtjes achteraan, nog steeds verlegen en nerveus.

{ Bla bla, ben Moonfurret.
Moet Quiet actief krijgen >;U
Anyway over jouw opmerking Bluewave;
Wil je niet gelijk helemaal afblaffen, en Sanne heeft er ook al wat van gezegd.
Maar ABN is algemeen Nederlands en gaat dus over de hele Nederlandse taal,
En niet maar één boek.
Clan is bovendien typisch zo'n woordje dat je met zowel een hoofd als kleine letter kan spellen ^^
Net zoals kompleet met zowel een k als c kan (;
En sorry dat ik er ook wat over aanmerk:
Wil je echt niet beledigen of zo... Sorry ;c }