Train and hunting[Goldenpaw*]

Cindertalon ging opzoek naar haar apprentice,hopelijk kon hij haar vergeven omdat ze hem was vergeten! Ze zocht door het kamp totdat ze hem vond. 'Goldenpaw*,het spijt me dat ik je vergeten was! Als straf voor me zelf ga ik je direct leren jagen en terwijl ook het terratoriom verkennen maar ik vermoed dat je die al grotendeels weet. En als je dan nog zin hebt gaan we vechttraining oefenen.',begon ze verontschuldigend. Als hij het goed vond wat ze van plan was konden ze meteen starten. Ze keek naar haar apprentice,nu moest ze alleen hopen dat Everstar Goldenpaw* geen andere mentor ging geven,want dat had ze het echt verknald!

-Flut,maar voor Goldenpaw*-

Rustig liep de kater door het camp. Hij verveelde zich, hij wou trainen! Maar natuurlijk had hij een mentor toegewezen gekregen die geen aandacht aan hem besteedde. Hopelijk kreeg hij bij de volgende wél een goede mentor! Opeens kwam een rosse poes op hem af. Meteen begon ze te ratelen: "Goldenpaw, het spijt me dat ik je vergeten was! Als straf voor me zelf ga ik je direct leren jagen en terwijl ook het terratoriom verkennen maar ik vermoed dat je die al grotendeels weet. En als je dan nog zin hebt gaan we vechttraining oefenen." Haar toon klonk verontschuldigend. Sloom keek hij naar het gezicht van de poes. Nu herkende hij haar als Cindertalon, diegene die hij toegewezen had als mentor. De kleine gouden kater was niet van plan haar snel te vergeven, Oh nee!
"Ok dan..", antwoordde hij, schijnbaar ongeïnteresseerd. Daarna liep hij traagjes naar de camp -in en -uitgang, waarna hij zich omdraaide en vragend naar de poes keek.

"Ok dan..",Had de apprentice ongeïnteresseerd geantwoord. De rosse poes liep meteen achter haar leerling aan,ze vermoedde dat Goldenpaw haar niet snel ging vergeven. Ze dacht na,als ze hem zou leren een muis of een haas te vangen dan kon hij er paar vangen. 'Welk deel van de Windclan territorium ken je nog niet of ben je nog nooit geweest?', Sprak ze rustig,ze keek naar haar apprentice. Ze merkte wel dat hij traag liep maar zei er even niks over. Haar bruine ogen flitste heen en weer,haar oortjes gespitst voor eventuele prooi en vreemde katten. Het puntje van haar staart bewoog even ongemakkelijk. Ze leide haar apprentice richting het Moorland,daar konden ze vast wel een aantal konijnen scoren. Niet veel later rook ze wat. 'zak in jachthouding en zorg ervoor dat het konijn je niet ruikt en hoort,spring optijd af om het dier te pakken en maak hem snel af.', Ze deed voor hoe je het best kon sluipen,gewicht dragend op je flanken. Met trage passen sloop ze op het jonge konijn af. Ze zette af,sprong en lande op het konijn. Voordat het iets kon doen maakte de poes het konijn af en liep terug naar haar apprentice. Ze verstopte het konijn onder wat aarde,dit konden ze straks wel ophalen. 'Zo meteen is het jouw beurt om een konijn te vangen',zei ze rustig tegen de kater.

let niet op mijn jachtbeschrijving,die zijn echt slecht xd

"Welk deel van de Windclan territorium ken je nog niet of ben je nog nooit geweest?", vroeg de rosse poes rustig. De gouden kater snoof even. "Toen je niet naar me omkeek, ben ik op eigen houtje gaan verkennen. Ik heb elk deel hier wel al gezien.", antwoordde hij, zijn kop ietwat opgeheven. Dacht ze nou echt dat hij de tijd dat zei verknoeid had niks gedaan had? "zak in jachthouding en zorg ervoor dat het konijn je niet ruikt en hoort,spring op tijd af om het dier te pakken en maak hem snel af.", zei ze opeens tegen hem, waarna ze in jachthouding zakte. Schijnbaar niet echt onder de indruk keek Goldenpaw hoe ze haar gewicht op haar flanken doeg en een konijn ving. Daarna liep ze terug naar hem en begroef ze het beestje onder de aarde. "Zo meteen is het jouw beurt om een konijn te vangen." De kleine kater snoof nog eens en zonk toen weg in de slechtste sluippoging die je ooit had gezien. Dat had hij zelf niet door, zelf dacht hij dat hij de beste was. Hij "sloop" op een klein muisje af dat hij net opgemerkt had. Zijn poten maakten veel kabaal op de stoffige grond en het muisje had hem al snel opgemerkt. Ze sprintte ervandoor, maar dat kon Goldenpaw ook. Hij sprong recht en sprintte zo snel hij kon achter het muisje aan. Bijna was hij gevallen over zijn eigen poten, maar hij kon zich nog net rechthouden. Gelukkig kon hij snel sprintten, als een echte Windclankat, en hij kon het muisje inhalen. Met nog een laatste stap zettehij zich af. Hij kwam hard op de grond terecht, maar kon het beestje vangen met zijn goudkleurige poten. Zijn ogen keken sluw en zijn scherpe tanden hadden voor het kleine diertje wist wat hem overkwam, hem doodgebeten. Hij stond recht, schudde het stof van zijn vacht en pakte het muisje weer op. Daarna liep hij terug naar Cindertalon, zijn kopje trots opgeheven. Toen hij vlak bij haar was, liet hij het muisje vallen en schopte er wat aarde overheen. "Zo doe je dat dus.", zei hij tegen haar, de trotste klank in zijn stem onmiskenbaar.

~Jeej, 364 woorden ^^

De poes schudde met haar hoofd toen ze zag dat Goldenpaw zijn gewicht op zijn flanken droeg. 'Je stampt te hard maar hebt het nog goed gehandeld om de muis te vangen. Laat meer gewicht op je flanken zakken,stamp ook niet te hard.',legde ze uit en deed het nog eens voor. Ze keek doordringend naar Goldenpaw toe.

~~-Flut,sorry-~~

Onderwerp: Re: Train and hunting[Goldenpaw*]