335
| |
|  Onderwerp: Why? || Styx ||  zo 2 feb 2014 - 20:22 | |
| Met lichte tred wandelde de donkere poes langs de grenzen. Ze had er expres voor gekozen alleen te gaan, al had ze met een patrouille meegekund. Heronwing had enige tijd nodig om na te kunnen denken, in stilte en alleen. Clangenoten hadden altijd de neiging veel en veel te bezorgd te gaan doen. En dan zou ze dingen uit moeten gaan leggen. En daar had ze toch echt geen zin in. Een diepe zucht trok door haar lichaam, terwijl ze haar oren spitste. Er ritselde iets in de bosjes.
|
|
Sacha
104
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Why? || Styx || zo 2 feb 2014 - 20:38 | |
| De rode kater struinde sloom rond, niet wetende waar hij naartoe ging. Diep verzonken in gedachten. Een zucht rolde over zijn lippen. Het was een slechte keuze van hem geweest Stream mee te nemen zijn leven in, ondanks dat ze gelukkig leek. Elke keer dat hij wist dat ze niet binnen de muren van de verlaten boerderij was waar ze verbleven, wanneer hij niet bij haar was, knaagde er een bezorgd gevoel aan zijn hart. En dan waren er natuurlijk ook nog zijn andere siblings, die nog bij hun oude twolegs woonde. Avashira, Sparrow en de autistische Windows. Ze dachten nog steeds dat hij uit vrije wil was weggegaan, ze wisten niet dat hij het huis uit was gezet. De kater wist dat het vooral Avashira zwaar lag, die dacht dat ze hen zomaar verlaten hadden.
Styx schudde vermoeid zijn hoofd, hij was alleen, had geen flauw idee waar zijn zusje uithing en voelde dat de depressiviteit - en zijn 'slechte' kant daarmee ook - de overhand nam in zijn emoties. De rogue veranderde altijd erg als hij wegzonk in zijn depressies, dan werd hij kwaadaardig en vals. Een kant die hij vroeger niet gekend had. Een nieuwe geur drong zijn neus binnen, misschien dat hij toch niet zo alleen was als hij had gedacht. Het was een andere kat, geen rogue, geen kittypet en tot zijn opluchting ook geen bloodclanner. Het was een voor hem onbekende geur. De kater dook de bosjes in. En een paar meter verderop, bleek hij inderdaad niet alleen te zijn. Zijn blik viel op een donkere poes. Rustig wandelde hij de bosjes uit. 'Hey,' sprak hij, met een charmante grijns rond zijn lippen.   - Spoiler:
|
|
