There's always a reason for love {Mist}

Met laaghangende schouders en een gebroken blik in zijn gele ogen, struinde Aragon over de stoep door het Twoleg Place. Hij zweerde een pijnlijke steek in zijn borst te voelen, bij elke stap die hij zette. Alsof zijn hart er uit was gehaald, daadwerkelijk voelde het ook wel zo. Elke keer, betrapte hij zichzelf er weer op dat zijn gedachtes afdreven naar Sketch. Die voorheen zijn geliefde was geweest. Een zachte zucht rolde over zijn lippen, de kater had er spijt van dat hij haar überhaupt over zijn vader verteld had. Als hij gewoon zijn verdomde mond gehouden had, was dit allemaal niet gebeurd. Dan hadden ze nu geen ruzie gehad, dan had ze hem niet weggestuurd. Dan had hij nu bij haar kunnen zitten, bij haar en hun kittens. Haar kittens, Aragon. Haar kittens. Klonk een stem bestraffend door zijn hoofd heen. De gedachte alleen al deed zijn ogen volschieten met tranen, zou hij haar ooit nog terugzien? Zou hij ooit zijn kits nog terug zien?

De kater glimlachte verbitterd, het kon hem eigenlijk allemaal niets meer schelen. Hij had geen flauw idee waarom Sketch zo boos gereageerd had, hij vond het maar een rotstreek van haar. Ze had toch wel door hoe erg hij er meezat? Zijn verleden was al niet al te prettig. En nu leek zijn leven eindelijk weer de goede kant op te gaan, kwam zij met dit gedrag. Hij hief zijn kop, toen hij de geur opving van een andere kat. Een onbekende kat, weliswaar.

||M I S T||

Words: 251|| Extra: ~ || Tag: Mist

Sheet door Cricket van Kickstart

Langzaam opende Mist haar ogen. Ze woonde nu al een tijdje bij Nina en Kevin, en ze waren wel aardig hoor, maar ze miste Jack en Sophie gewoon erg. Nina en Kevin wouden een keer met haar langs een dekkater, maar daar was ze mooi niet ingetrapt. Ze had de kater een haal over zijn gezicht gehaald, wat de eigenaren niet zo fijn vonden. Nee, als ze kittens wou, moesten ze van Reno zijn. Ze hield van hem, ze miste hem. Ze rolde even om in haar zachte mand, dat was hier wel fijn. Ze had allerlei spullen gekregen van haar nieuwe eigenaren. Zelfs een soort eigen huis. Nee, ze kon niet meer slapen... Ze stond op, en trippelde richting de keuken, waar haar bakje met eten lag. Vandaag hadden ze vlees in saus voor haar klaar gemaakt, een van haar lievelings maaltijden. "Goedemorgen Mist" hoorde ze en er ging een hand over haar kopje door naar haar rug. Ze spinde even, waarna ze een hap van het eten nam.

Toen ze haar eten op had ging ze richting de tuin, en wurmde haar lichaam door het kattenluikje. Oh ja, ze had ook een nieuwe halsband. Een blauwe met een hartje, ze vond deze wel leuk. De tuin was niet super groot, maar groot genoeg om erin te rennen. Ze sprong op het hek, maar lomp als ze was flikkerde ze er bijna vanaf. Ach, wat maakte het uit. Ze sprong er toch gelijk maar weer vanaf, waardoor ze aan de andere kant van het hek belandde. Mist ving echter een onbekende geur op, en even hoopte ze dat het Reno zou zijn, maar liet toen meteen haar kop hangen. Reno zou haar waarschijnlijk toch niet zoeken... Waarschijnlijk miste hij haar niet eens. Toch was ze nieuwsgierig naar de geur, waardoor ze de geur volgde en uiteindelijk bij een langharige grijs-witte kater aankwam. Ze stapte op de kater af, maar erg zelfverzekerd zag ze er niet uit. "Pardon, ik heb je nog nooit hier gezien... Wie ben jij?" besloot ze maar te vragen waarna ze ging zitten. In haar ogen stond nieuwsgierigheid, maar ergens ook nog verdriet over Reno. De kater zou haar nooit leuk vinden, niet missen, niks...

Hij onderdrukte een zucht toen een, niet al te zelfverzekerd uitziende, poes hem naderde. Maar in plaats van zich om te draaien en weg te lopen, liet iets in zijn hoofd hem zijn plaats behouden. "Pardon, ik heb je nog nooit hier gezien... Wie ben jij?" De rode halsband rond zijn hals, voelde opeens een stuk strakker aan toen hij zijn verdriet weerspiegeld zag in haar ogen, gemend met nieuwsgierigheid weliswaar. Wat zou er met haar gebeurd zijn? Zou hij iets voor haar kunnen betekenen? Iets aan haar herinnerde hem aan Sketch, alleen kon hij niet bedenken wat het was. Woede laaide opnieuw op in zijn binnenste, bij de gedachte aan zijn ex-geliefde. Een charmante grijns vormde rond Aragon’s lippen terwijl hij de rosse poes in zich opnam. ”Ik ben Aragon.” Sprak hij, vriendelijk. ”En met welke mooie dame, heb ik het genoegen?” Voegde hij er langzaam aan toe. Opnieuw overdonderde het hem hoe groot de Twoleg Place was, hij had de poes nog nooit ontmoet. Terwijl hij hier al langere tijd woonde, misschien was dit wel de geschikte plek voor hem om een nieuwe start te maken. Een nieuw leven op te bouwen. Om te vergeten wat hem was overkomen..

Words: 201 || Extra: ~ || Tag: Mist

Sheet door Cricket van Kickstart

Ach, dat ze deze kater nog nooit had ontmoet was ook wel redelijk logisch. Zo lang woonde ze hier nog niet. ”Ik ben Aragon.” sprak de grijze kater vriendelijk tegen haar. Ze knikte even naar de langharige kater. ”En met welke mooie dame, heb ik het genoegen?” ... flirte hij nou met haar? Nee, toch? En anders, ze kon Reno niet wegzetten. "Mist, Mist Carambouli." antwoorde ze zacht met een ietwat trillerige stem. Carambouli... Reno... Ze dacht nu weer meteen aan Reno, maar ze zou onbeleefd zijn als ze haar volle naam niet zei. "Aangenaam Aragon." murmelde ze erachteraan. Alles wat aan Reno verbonden was, liet haar hart steeds een steek voelen. Alsof er een doorn erin komt, het bloed. Haar hart bloedde, ze had nooit aan Reno kunnen vertellen wat ze voor hem voelde. Dat deed haar pijn, hij had het nooit meer kunnen weten. Ze was even vergeten dat er nog een kater voor haar stond, en een traan rolde over haar wang. Toen ze opeens bedacht dat er een kater voor haar stond ging ze snel met haar poot langs haar wang om de traan weg te vegen, in de hoop dat de kater het niet had gemerkt.

“Mist, Mist Carambouli.” Klonk het response van de rosse poes. “Aangenaam Aragon.” Murmelde ze erachteraan. ”En aangenaam Mist,” de kater glimlachte haar vriendelijk toe. ”Mooie naam trouwens.” Het bleef even stil, de poes tegenover hem leek verzonken in gedachtes. Hij keek toe terwijl er een traan over haar wang rolde, die ze snel met haar poot wegveegde. ”W-wat is er?” Stamelde hij zacht, hij was nooit goed geweest in het troosten van andere. Zelfs bij zijn eigen kittens had hij er nog moeite mee, niet dat deze hem daar ook erg vaak voor nodig hadden. Immers hadden ze Sketch altijd nog, die beter met dat soort dingen om leek te gaan. Een bestuderende blik lag in zijn ogen, terwijl hij Mist in zich opnam. Wat had haar van streek gemaakt? Het kon niet aan hem liggen, toch? Misschien ook wel trouwens, velen zouden hem niet beschouwen als een erg aardige kat. Had hij iets gedaan om deze kittypet de kast op te jagen? Nee toch? Een onhoorbare zucht verliet zijn lippen, terwijl zijn blik ietwat wanhopig was geworden. Wensend dat zijn karakter anders was, al was het maar één kleine verandering die hem wat socialer en aardiger maakte.

Words: 198 || Extra: x || Tag: Mist

Sheet door Cricket van Kickstart