[Sharing Tongues] Let's enjoy of this part of life.

Met vluchtige passen bewoog de kater zich door het bos heen. Misschien kon hij nog op tijd zijn voor de Sharing Tongues die zo zou gaan beginnen, of misschien zelfs al bezig was. De kater leek wel te vliegen, zo snel was hij. Hij remde vlak voor de ingang van het kamp af en dribbelde door de tunnel naar binnen. Hij zag dat het al aardig druk was en dat de eerste groepjes zich begonnen te vormen. Hij trippelde door naar de prooistapel en liet zijn twee verder muizen vallen, om deze vervolgens om te wisselen voor een wat oudere eekhoorn. Hij trippelde naar een leeg plekje in het kamp en zette zich hier toen rustig neer. Koeltjes liet hij zijn blik door het kamp heen gaan, gewoon kijkend of er vandaag wel iemand interesse had om bij hem te komen zitten.

OCC: Jullie weten vast wel hoe een Sharing Tongues werkt na al die andere, so yeah. Zet er wel onder bij wie je zit, om verwarring te voorkomen. Brokensong zit nog alone ~

Blij trippelde een zwart-witte apprentice het kamp binnen. Hij was eindelijk weer zijn oude zelf, of toch meer zijn oude zelf. Wand ook al wou Sharppaw het niet hij wist zeker dat hij het gedoe met zijn familie en wolftail die eigenlijk zijn vader was altijd in zijn hart zou dragen en het hem ook wel had veranderd. Toch probeerde de kater zo optimistisch mogelijk te zijn. Even liet de kater zijn groene ogen het kamp scannen. Er begonnen al groepen katten samen te zitten voor sharing tongues en de kater zag net hoe een warrior die hij net voor zich het kamp zag inlopen ook al ergens ging zitten. Dit zou de kater zijn eerste Sharing tongues zijn sinds een hele lange tijd. Zo rustig mogelijk liep de kater richting de prooistapel om daar zijn favoriete soort eten te pakken, een muis. Zodra de kater het kleine maar toch groot genoeg muis in zijn bek had wou hij het vlees er al vanaf scheuren om het op te eten. Toch hield de kater zich in, eerst ergens gaan zitten en dan pas zijn buik vullen. Voor de tweede keer in een paar minuten keek de kater het kamp weer rond, op zoek naar ene plek om te zitten. Zijn groene ogen vielen op een plek alleen aan de rand van het kamp waar nog een klein beetje zon scheen. Snel trippelde de kater naar die plek om daar vervolgens te gaan zitten in de paar zonnestralen die door de wolken konden breken en de aarde konden verlichten. Toch gaven ze niet veel warmte maar de kater had het niet anders verwacht. Even legde de kater de grijze muis voor zich neer om er een paar seconde naar te kijken. Maar zijn honger nam over en al snel scheurde hij een stuk vlees van het kleine diertje om vervolgens het stukje vlees te beginnen te vermalen tussen zijn kaken.

Wat vermoeid kwam Wonderland het kamp binnen lopen en rekte zich eventjes uit. De langharige calico poes keek eventjes rond en liet daarna haar blik vallen op de jonge apprentice die was begonnen met eten. Haar apprentice. Ze had hem nog wat willen vragen maar had er nog niet de kans toe gehad. Dan maar nu. Ze voelde zich de laatste tijd toch al niet zo heel erg geweldig, dus wat afleiding was wel goed voor haar. Met vluchtige passen liep ze naar het zwart-witte katertje toe. Binnen enkele hartslagen was ze het kamp doorgestoken en tussen de groepjes katten door gelopen, hopelijk, zonder op andermans staarten te gaan staan. "Sharppaw?" Miauwde de poes, haar aanwezigheid aankondigende aan de apprentice. "Zou je morgen met een wat jongere apprentice het jagen willen gaan oefenen?" Vroeg de poes terwijl ze haar kop wat scheef hield. "Misschien kun je zo je techniek nog wat verfijnen en we hebben nog niet zoveel gedaan met het in duo's jagen." Miauwde de poes met een zachte glimlach. "Het is een zelfstandige opdracht, dus je mag zelf weten met wie en hoe." Ze keek afwachtend naar haar apprentice, kijkende of deze het zou doen.

{Als je het niet wilt, geen punt x'D Het leek me wel eens leuk om als mentor een zelfstandige opdracht te geven :'3 }

TAG: Sharppaw