Murder on holy ground

Bloed droop van Talon zijn kin terwijl hij de eekhoorn oppakte die aan zijn voeten had gelegen. Hij had hem gevangen voor Appleblossom die achter was gebleven bij hun verblijfplaats. Hij wilde haar verassen met een territorium prooidier al wist hij dat dit het verkeerde territorium was. Haar beschrijving van de hare was heel anders, de glimp die hij er van had opgevangen laatst was teleurstellend. Het was open en nat. Niet voor Talon dus. Hij draaide zich om en sleepte het mee in de richting van de Vierboom. Zo heette een steen met vier bomen er omheen. Hij was zich er van bewust dat hij de eekhoorn waarschijnlijk niet goed doodgebeten had want bloed sijpelde er aan de lopende band uit. Hij zou een omweg moeten nemen om niet gevolgd te worden. Hij wist nog wel een rivier die hij over kon steken.. Zwijgzaam daalde hij de heuvel af die naar Vierboom leidde. De geur van verschillende katten hing er nog al was het vaag. Ook dit concept had Appleblossom uitgelegd. Blijkbaar kwamen hier elke manen katten langs van elke Clan om een soort clan meeting te houden. Ook bleek er één Clan hun territorium kwijt geraakt te zijn. Wat spijtig, maar nodig. Dacht hij, niet echt oprecht getreurd er door. Met een soepele sprong landde hij op de grote steen van Vierboom en legde de eekhoorn neer. Hij had het idee gekregen hem hier even uit te laten bloeden.. zo kon hij minder goed gevolgd worden en het was grappig. Je liet je prooi doodbloeden op een ‘heilige’ steen.

OOC; Eerst voor Groundclaw c;

Hoe lang duurt het voor een eekhoorn om leeg te bloeden? Dacht Talon verveeld terwijl hij het lijkje een tik met zij voorpoot gaf. Hij deed geen moeite om het bloed van zich af te likken want er was relatief weinig op zijn borst gekomen. Enkel zijn tanden waren bebloed geweest- en dat was al lang en breed weggetrokken. Krak! Talon draaide zich met een ruk om en schold zichzelf mentaal uit door zijn onoplettendheid. “Ik heb je gehoord” Miauwde hij triomfantelijk toen hij ook haar geur oppikte. Hij sprong van de rots af en wandelde naar de struiken waar ze zich bevond. Hij wurmde zich er doorheen en ging recht voor haar staan. Zijn cyperse, bruine vacht werd overschaduwd door een grote boom die aan de rand van de open plek stond en zijn zwarte halsband leek het plaatje af te maken. Met doordringende blauwe ogen keek hij neer op de zandkleurige ThunderClan poes. “Wel, wel, wat hebben we hier?” Zei hij hard op met een dreigende ondertoon. Zijn tanden waren ontbloot in een valse grijns terwijl hij zijn blik geen moment van haar afwendde.