Tears {Open}

De zwarte kattin staarde wat glazig voor zich uit. Ze lag in een van de nesten in de Medicine Cat Den. Een aantal dagen geleden was ze door een monster geschept op het Thunderpath. Ze zat onder de wonden en haar vacht zag er nog slechter uit dan eerst, voor het ongeluk. Haar ogen stonden glazig en levenloos, en dat was voornamelijk door die twee gestaltes die bij elkaar zaten, een witte en een tabby. Het was haar een steek door haar hart. Thrushdive was de enige kater die altijd voor haar had klaargestaan, maar sinds ze hem de liefde had verklaart leek hij niks meer van haar te moeten. Zijn hele leven leek alleen maar om die witte poes te draaien. Toen Snowynight in de Medicine Cat Den lag was hij haar zowat elke dag op wezen zoeken, en nu lag zei hier, en ze had nog geen ene keer zijn blik die kant op zien gaan. Ze rolde zich nog wat extra op in haar nest en staarde wat voor zich uit, toen er langzaam een traan uit haar ooghoek drupte.
{Open voor een kat die Fawnstep al kent!}

De poes had haar ogen langzamerhand gesloten en dommelde langzaam in. Een koel briesje speelde met haar lange, zwarte vacht, maar er was niet veel aan haar wat er nog slechter uit kon zien. De poes legde verslagen haar kopje op haar poten. Ze wist dat ze zo niet verder kon, voortlevend in een eeuwige onzekerheid over hetgeen wat tussen haar en Thrushdive speelde, als er voor hem dan al iets was. De poes snifte een keertje zachtjes en haar gedachten gingen terug naar dat ene moment, het moment waar ze het hem had verteld, hoe hij haar had achtergelaten. Ze drukte de gevoelens weer weg, iets wat ze de laatste tijd veel deed en haar er wel slecht uit liet zien. Ze at amper wat meer, en hoe hard anderen hun best deden, de poes kreeg geen hap door haar keel heen. En Thrushdive, hij had niet eens een blik op de Medicine Cat Den geworpen. Hij zat alleen maar achter die witte poes aan, en dat deed haar pijn. De pootstappen waren totaal langs de poes heengegaan en ze leek totaal in haar eigen wereldje, in een donkere hoek van de Den. Opeens hoorde ze een hoop kabaal en stootte er wat tegen haar aan. De poes hief haar kop geschrokken een keek rond. "Waah!" klonk ondertussen een stem en hetgeen wat tegen haar aan was gelopen struikelde wat onhandig door de Den heen. De poes leek een beetje verdwaast, alsof ze net wakker was geworden. "Fawnstep? Wil je dat ik telkens over je struikel, ofzo?" Klonk de stem weer, en nu herkende ze hem pas. Ashdrizzle. Ze glimlachte lichtjes toen hij kort greens, ja, dat was hun eerste ontmoeting ook al gebeurt. Ze wist niet precies wat ze van deze kater moest denken, hij was ook erg close met Snowynight. Ja, die poes had de katers voor het oprapen, en zei was net haar enige vriend verloren. Ze glimlachte naar de tabby kater. "Ja..?" miauwde de poes wat twijfelend en keek hem toen even aan. Haar ogen stonden dof, en haar vacht was geklit. En als je goed keek, kon je duidelijk zien hoe mager haar gezichtje was geworden.

"Oké, dan moet ik je vacht een andere kleur geven na Leafbare, want zo kan ik je tenminste zien." miauwde Ashdrizzle toen en ze zag hoe hij rondkeek. Voor het eerst in tijden was er een echte glimlach op haar gelaat te zien, een kleine, maar hij was er wel. "Maar waarom lig je hier? Want als je een slaapfeestje met je zus hebt, dan.." Ashdrizzle pakte een mond vol mos. "doe ik lekker mee!" Fawnstep greens eventjes kort, misschien was er dan toch nog iemand die aan haar dacht. "Ik.. heb pas.. 's nachts.. een ongeluk gehad op het Thunderpath." miauwde ze en keek eventjes wat onzeker naar haar poten. Ze wilde geen sfeerverpester zijn, en een opkikkertje had ze dringend nodig.

"Hey.. waarom ga je dan ook 's nachts daarheen? Je wilde toch niet.." de kater brak zijn zin af en Fawnstep durfde hem niet goed aan te kijken. Ze slikte een keer moeizaam en speelde wat met een stukje mos dat in haar nest lag. "Ik was geshockt vanwege het gedoe met Thrushdive.. wist niet meer wat ik deed.." miauwde ze en staarde weer wat naar haar poten. Haar blik ging even omhoog en kruiste die van Ashdrizzle, maar toen keek ze beschaamd weer naar haar poten. Een traan drupte uit haar ooghoek en viel neer op het mosnest.

"Het.. komt wel goed.. Er zijn wel meer katten die dit hebben meegemaakt.." mauwde de kater na een tijdje "Je kan toch niet altijd in het verleden blijven zitten?" De poes slikte een keer en keek naar haar poten. Misschien.. misschien had hij gelijk. Ze haalde een keer diep adem en keek toen weer naar Ashdrizzle. "Misschien heb je gelijk.." gaf ze vervolgens toe en glimlachte toen weer naar hem. "En over dat logeerpartijtje gesproken.." miauwde ze en sloeg met haar klauw wat mos omhoog, die bovenop de kop van Ashdrizzle viel. Ze grinnikte naar Ashdrizzle en keek hem wat uitdagend aan. Misschien had hij gelijk: ze moest verder in haar leven.

"Oké, nu maakt het me niet eens meer uit of Little wakker wordt!" miauwde de kater op een beledigde toon en Fawnstep greens. Maar voordat ze het doorhad was ze bedolven onder een hoop mos. Ze stak haar kop er uit en schudde deze zodat er wat mos in het rond vloog. Ze krabde met haar poot zo veel mogelijk mos de kant van Ashdrizzle op, zodat hij nu de gene was die 'aangevallen' werd door het mos. Ze grinnikte een keertje en zwiepte een keer met haar staart. Snel plukte ze wat stukjes mos uit haar vacht en zwiepte deze ook in de richting van de tabby. "Nou, jij zal geen kou vatten deze Leafbare." miauwde ze op een speelse toon.

De kater rolde wat heen en weer, zodat het mos juist aan zijn vacht bleef kleven. Een geamuseerd gesnor kwam uit haar bek en ze zette zich neer op het mos wat er nog over was van haar nest. "Dan word ik ook niet ziek en hoef ik ook niet.." Ze boog wat dichterbij gezien de kater zijn volume wat dempte. "..bij die brommerige Medicine cat te blijven, want ja.." De kater haalde zijn schouders op en Fawnstep rechtte haar rug, waarna ze hem grijnzend aankeek. "O-oh... Als Littlestream deze ravage zou zien in haar Den denk ik dat ze nog wel eens muizengal in ons eten zal stoppen." Ze keek grijnzend naar Ashdrizzle en keek toen de Den rond. Ja, ze hadden er een aardige bende van gemaakt..

De kater greens naar haar en haalde toen zijn schouders op waarna hij haar onschuldig aankeek. "Wie weet, misschien is het wel lekker. Niet? Het komt uit muizen, dus misschien voegt het wel een.. lekker smaakje toe." miauwde Ashdrizzle en stak plagerig zijn tong uit naar haar. "Mousebrain.." murmelde ze zachtjes en keek hem plagerig aan. De kater verzamelde wat mos onder zich en hij was nu hoger dan haar. "Oh, machtige Ashdrizzle, ben ik nu een van je onderdanen?" miauwde ze en keek hem onderdanig aan. Ze knipperde een paar keer met haar ogen, maar een kleine grijns op haar mond kon ze toch niet verbergen. Het was fijn om even je gedachten leeg te maken, even niet meer aan al die problemen daarbuiten te denken.

"Hmm.. je moet daarvoor wel wat testjes doorstaan." miauwde de kater op een deftige stem en hief zijn kopje sierlijk op. "Vraag één, wat is beter? Muis, vogel of kikker?" miauwde de kater vervolgens en keek haar aan. Ze probeerde van zijn gezicht af te lezen wat het was, maar de tabby kater gaf geen enkele uitdrukking die haar verder zou helpen. De poes rechtte haar rug en sloeg haar staart om haar voorpoten. "Kikkers zijn glibberig, vies, modderig. Vogels hebben veren die je in je mond kan krijgen, dus, ik zou gaan voor muis." miauwde ze en greens toen eventjes en keek toen weer afwachtend naar de kater op de hoop mos.

"Hmm.. interessant.." miauwde de kater en het leek alsof hij diep nadacht, had ze dan het verkeerde antwoord gegeven. De kater keek naar het plafond van de Den, en toen weer naar haar. "Fawnstep, je hebt de eerste test.. doorstaan." miauwde de kater vervolgens, en hij droeg een kleine glimlach op zijn gezicht. "Nu moet je me vertellen.. wat de laatste roddel is die je hebt gehoord van Littlestream!" Ze grinnikte eventjes en dacht toen even kort na, maar al snel wist ze het antwoord. "Dat er hier een gevaarlijke, tabby kater met ijsblauwe ogen rondloopt die over alle katten die hij maar tegenkomt heen walst." Haar stem klonk iet wat speels en uitdagend, gezien de kat waar ze het over had Ashdrizzle zelf was.