Freaking out [Ashdrizzle]

Met twee ratten in zijn bek liep hij terug in de richting van het kamp. Hij had net het gesprek met Fawnstep achter de rug, en was daarna wezen jagen. Hij wiebelde met zijn oren bij het horen van geluiden iets verder op. Hij vernauwde zijn ogen bij het reuken van de geur. Ashdrizzle. Hij had hem niet echt meer gesproken na het incident. Maar dar zou nu wel komen, omdat hij wist dat er geen ontkomen meer aan was, want hij had Ashdrizzle op gemerkt, en Ashdrizzle zou hem ook wel opgemerkt hebben, althans dat verwachtte hij.

Met zijn tong bracht hij het water in zijn mond en steunde wat meer op zijn rechtervoorpoot dan op de linker. Hij had ontdekt dat zijn linkerpootkussentje was opengekrast door het opgejaag van de hond die hem bijna te pakken had gekregen. Wat moe ging hij zitten en liet zijn tong voorzichtig over het wondje gaan. Het stak een beetje, maar het was beter dan dat zijn hele staart eraf zou worden gescheurd. Plots rook hij een nieuwe geur en sprongen zijn oren overeind, zijn blauwe ogen werden groot en hij drapeerde zijn staart over zijn voorpoten. "Thrushdive..?" Mompelde hij. Dit waren toch geen hallucinaties die hij kreeg?

Thrushdive fronste zijn voorhoofd. "Thrushdive..?" Ashdrizzle zei het mompelend. "Ahsdrizzle," zei hij monotoon. Hij bekeek de kater van top tot teen, en ergens vermoedde hij dat er iets was. "Is er iets gebeurd?" Miauwde hij niet zo zeer bezorgd, maar wel dat hij berijd was eventueel te helpen als dat nodig was. Thrushdive was niet helemaal bij de tijd, dus was de laatste tijd ook niet helemaal op de hoogte van wat er nou allemaal gaande was in de clan, hij was de laatste tijd iets meer met zich zelf bezig.

"Ahsdrizzle," Geen vijandige toon, maar het klonk ook niet verwelkomend. Maar goed, hij hoefde ook niet per se vrienden te zijn met deze kater. Dat leek sowieso al onmogelijk gezien hun geschiedenis. "Is er iets gebeurd?" Ashdrizzle stelde zich wat verdedigender op en haalde zijn schouders op. "Niets ernstigs," Antwoordde hij neutraal en liet zijn voorpootje zachtjes op de grond zakken. "Jij?"

"Niets ernstigs," beantwoordde Ashdrizzle zijn vraag. Thrushdive haalde zijn schouders op. Dan niet, toch? "Jij?" Vroeg Ashdrizzle. Thrushdive schudde zijn kop. "Helemaal niets," miauwde hij effen. Hij ging zitten en veegde met zijn poot modder over de ratjes heen. "Wat was jij aan het doen?" Vroeg hij neutraal. Ergens wou Thrushdive gewoon weten wat er gebeurd was.

"Helemaal niets," Ashdrizzle richtte zijn blauwe blik op het water en liet zijn staart even op de grond tikken. "Wat was jij aan het doen?" De kater fronste even. Vanwaar al die vragen? De grijze kater begon wat met zijn voorpoten de grond fijn te kneden. "Drinken." Zijn toon begon wat vervelender te worden, maar hij hield zich grotendeels nog in.

Thrushdive zag de ergernis ontstaan bij Ashdrizzle, nee daar was hij nou ook weer niet op uit. Thrushdive haalde diep adem. "Drinken." Antwoordde Ashdrizzle op een vervelende toon. Hij wist dat Ashdrizzle hem misschien wel kon helpen bij zijn probleempje met Fawnstep. Hij hoefde niet alles te vertellen, op z'n minst wat er gebeurd was. Misschien wist Ashdrizzle hoe hij daar het beste mee om kon gaan. "Beste vrienden zullen we niet worden," begon Thrushdive. "Maar... eigenlijk kan ik je hulp wel even gebruiken... als je daar geen bezwaar tegen hebt," miauwde hij op een rustige toon.

"Beste vrienden zullen we niet worden," Ashdrizzle blies een diepe adem uit en sloot zijn ogen even om tot rust te komen. "Maar... eigenlijk kan ik je hulp wel even gebruiken... als je daar geen bezwaar tegen hebt," Hij keek de andere Warrior voorzichtig aan en fronste even. Helemaal niets, toch? Hij versmalde zijn blauwe ogen even wat, deels nieuwsgierig, maar deels ook wat wantrouwig. "Waar heb je mijn hulp voor nodig dan?" Vroeg hij met zijn neutrale toon weer wat hersteld.

Thrushdive zuchtte. Het voelde niet helemaal oké om Ashdrizzle om hulp te vragen bij zijn privé problemen. Maar zijn gevoel zei dat hij hem het beste begrijpen kon, en hem het beste helpen kon. Nu was de vraag of hij het wou. Wie weet ging hij hem wel totaal uit lachen. "Eigenlijk is er wel wat. Fawnstep..." begon hij. "Ze heeft me verteld dat ze... verliefd op me is..." mompelde hij. "Ik... Ik weet van me zelf dat ik het niet wil, tenminste, ik ben niet zeker van wat ik wil," vervolgde hij. "Ik heb geprobeerd het haar zo... subtiel mogelijk te vertellen... maar, ik heb er geen goed gevoel bij... met hoe ik het heb aan gepakt," gooide hij er uit. Hij ging zitten en sloeg zijn staart over zijn poten terwijl hij Ashdrizzle aan keek.

"Eigenlijk is er wel wat. Fawnstep..." Iets met Fawnstep? Hij had nooit echt veel gehad met de poes, een paar keer gepraat, meer niet. "Ze heeft me verteld dat ze... verliefd op me is..." De grijze kater fronste nog wat dieper. "Ik... Ik weet van me zelf dat ik het niet wil, tenminste, ik ben niet zeker van wat ik wil," Ergens zag Ashdrizzle de bui al hangen. Misschien wilde hij Fawnstep niet, omdat hij iemand anders wilde. "Ik heb geprobeerd het haar zo... subtiel mogelijk te vertellen... maar, ik heb er geen goed gevoel bij... met hoe ik het heb aan gepakt," Ja. Dat moest het wel zien. Ashdrizzle sloot zijn ogen even. "Je kan het niet subtieler vertellen, als je niet hetzelfde voelt." Plots kreeg hij zelf een aardig pijnlijke herinnering aan de situatie. "Je kan nog vrienden met haar zijn, maar ik denk dat ze altijd zal blijven hangen met de afwijzing." Mompelde hij wat en keek Thrushdive weer aan. "Dus.. wilde je het niet omdat.. je gevoelens hebt.. voor Snowynight?"

Hij voelde zich opgelucht door de reactie van Ashdrizzle, een normale reactie, een behulpzame reactie. "Je kan het niet subtieler vertellen, als je niet hetzelfde voelt." Thrushdive knikte. "Je kan nog vrienden met haar zijn, maar ik denk dat ze altijd zal blijven hangen met de afwijzing." Het was geen directe afwijzing wat Thrushdive haar had gegeven. Maar weer knikte hij. "Dus.. wilde je het niet omdat.. je gevoelens hebt.. voor Snowynight?" O nee. Dit was zijn bedoeling niet geweest. Hij beet op z'n lip. Liegen was geen optie. "Ik... Ik denk het..." fluisterde hij voorzichtig. Hij wist het niet zeker om dat hij nog niet zeker was van zijn gevoelens.

"Ik... Ik denk het..." Dat.. had hij al verwacht. Een zucht verliet zijn mond en hij sloot zijn ogen weer voor een moment en draaide zijn kop naar het beekje. het zachte gekabbel maakte zijn gedachten grotendeels leeg, maar het probleem bleef aanhouden. "Dan heb je nog een probleem erbij gekregen.." Mompelde hij zachtjes. Een van ons wordt gebroken achtergelaten. Mompelde een stem in zijn kop, maar hij reageerde niet hetzelfde als de vorige ontmoeting met de kater. "Zullen we er voor Snowy geen wedstrijd van maken? Zij kiest wel wat het beste is en als we elkaar nu willen overtreffen.. maken we het haar niet makkelijker. Maken we het haar ook niet leuker." Hij wierp een blik op Thrushdive, als een volwassen kat handelde hij nu.

Hij had het Ashdrizzle niet willen vertellen, puur om te voorkomen dat er ruzie zou komen. En hij bereidde zich nu ook helemaal voor op het ergste. Maar dat was nergens voor nodig geweest. "Dan heb je nog een probleem erbij gekregen.." Thrushdive zuchtte, maar knikte. "Zullen we er voor Snowy geen wedstrijd van maken? Zij kiest wel wat het beste is en als we elkaar nu willen overtreffen.. maken we het haar niet makkelijker. Maken we het haar ook niet leuker." Het liefst wou Thrushdive iets zeggen als 'waarom zou ik dat willen?' maar dat zou geen nut hebben, en enkel maar weer ruzie veroorzaken. Tenslotte was Ashdrizzle nu volwassen, en Thrushdive wou zich zelf niet kinderachtig opstellen. "Dat klopt ja, en tenslotte heb ik daar ook geen behoefte aan," miauwde hij. Daarna zette hij een kleine grijns, luchtigheid was namelijk niet verboden. "Zins wanneer ben jij zo volwassen?" Miauwde hij, puur plagerig bedoeld. Ashdrizzle kon vast wel tegen een geintje.

"Dat klopt ja, en tenslotte heb ik daar ook geen behoefte aan," Hij zag plots een grijns verschijnen op het gezicht van de kater tegenover hem, maar zijn eigen kaakspieren wilden niet meewerken. "Zins wanneer ben jij zo volwassen?" Het was een grap, maar op het moment kan Ash er niet om lachen. De grijze kater haalde zijn schouders op en keek weer naar zijn poten. Hij praatte er liever niet over, dan zou hij zo bekend staan als dom of gewoon als iemand die niet nadacht.

Zijn lach spieren begaven het toen Ashdrizzle niks zei en naar zijn poten staarde. Thrushdive zuchtte. "Dankjewel," miauwde hij. Hij keek om zich heen en zag dat de zon aan het zinken was. "Misschien kunnen we nog wat jagen voor we terug gaan," besloot hij te zeggen. Zonder voedsel terug gaan naar het kamp werd niet altijd op prijs gesteld. En Ashdrizzle was niet zijn beste vriend, wel zijn clan genoot en een prima warrior om mee samen te werken.