It's so FLUFFY! [&open]

Haar ogen waren al een tijdje gericht op een pluizige staart. De pluizigste die ze ooit had gezien! De kleine poes wist dat deze afkomstig was van een eekhoorn. Haar doelwit had zich verstopt tussen een paar struiken, die langzaam rood begonnen te kleuren. Een teken dat de winter eraan kwam. Helaas bracht deze gedachte haar weer terug naar de werkelijkheid. Ze moest eten hebben, hoe mooi de staart ook was. Goed denkend aan haar evenwicht en plaatsing van haar poten kroop ze naar voren en nam als laatste stap een grote sprong. Nyx wist haar nagels in het achterste deel van de eekhoorn te slaan en hield vast, ook al trapten de achterpoten hard tegen haar borst en nek. Met moeite klom Nyx verder naar boven en kwam oog in oog met haar prooi. De zwarte ogen van de eekhoorn keken haar even aan, maar toen had Nyx haar tanden al in de nek gezet. Haar prooi zakte meteen in elkaar en de pluizige staart viel tegen haar voorpoten. Een klein druppeltje bloed gleed over haar voorpoot. Waarschijnlijk had een nagel van zo'n achterpoot haar geraakt.

_{Hij stak zijn kop resoluut in de lucht toen hij de geur van bloed rook. Niet dat hij even ziek was als die Bloodclanners die altijd op hol sloegen wanneer ze nog maar iéts in die richting roken, maar om eerlijk te zijn trok het wel zijn aandacht. Nieuwsgierig stapte hij in de richting waarvan de geur vandaan kwam, niet zeker wetend of het hier om kattenbloed ging of gewoon een prooidier dat gewond was. Het leek vermengd te zijn. Pas toen hij een kleine smalle poes zag sprongen zijn oortjes wat overeind. Zijn aandacht werd zelfs alleen maar groter toen hij zag dat ze gewond was. "Het is gevaarlijk om zo in je eentje rond te lopen, dat weet je toch? Zeker als je zo jong bent. Het bos zit vol gevaren." Dat hij er één van was liet hij maar achterwegen. Met een doodserieuze blik keek hij haar aan, afwachtend op enige reactie van de poes.}

"Het is gevaarlijk om zo in je eentje rond te lopen, dat weet je toch? Zeker als je zo jong bent. Het bos zit vol gevaren." Haar nekharen sprongen overeind toen ze plots een stem hoorde en met een ruk draaide ze zich om. Meteen staarde ze in de ogen van een volwassen kat, die een vreemde geur met zich meedroeg. Geen Rogue geur, dat zeker niet. Nyx fronste wat bij de woorden die hij net had gezegd. "Meneer, ik begrijp u niet echt, dit is toch niemandsland? Alleen de gebieden waar Rogues hun gebied hebben gemarkeerd zijn gevaarlijk, toch?" Vroeg ze fronsend en de jonge poes plaatste de staart van de eekhoorn op de grond, zodat de staart haar niet zo kietelde.