I lost another battle [+Timesong]

Plots voelde ze weer gras onder haar poten, echt gras, geen verdord gras. Voorzichtig opende ze haar groene ogen en voelde een grote golf van heimwee over haar heen komen. Nee.. StarClan.. Het gebied van de overleden Clankatten was ze nogmaals betreden. Nee.. Nee! Shrew begon ijverig naar de grond te klauwen, maar het leverde haar geen portaal op naar de wereld waar e zich nu moest bevinden. Een hoop opengehaalde aarde lag nu voor haar, maar de poes richtte haar blik op haar poten. "Nee.." Mompelde ze en ze keek even op. "Wat hebben jullie me nu dan te vertellen?" Riep ze lichtelijk kwaad in het rond. ""Laat me terugkeren naar mijn kittens! Gromde ze vervolgens en keek weer even smekend in het rond. "Alstublieft! Wie dan ook!"

"Kalm aan Shrew," klonk een rustige, warme stem vanuit de verte. Met een kleine glimlach op zijn gezicht, kwam de tabby kater in de richting van de zwart/witte poes gelopen. Zijn vacht was doorlicht met kleine sterretjes, waardoor hij licht leek te geven. Hij ging bij de poes zitten en keek haar eventjes aan. "Alles komt goed, Shrew. Je bent je derde leven verloren, je mag zo weer terug naar je kittens. Laat je lichaam eerst eventjes terug op gang komen," met zijn rustige stem probeerde hij de verwarde poes tot bedaren te krijgen. Ze was duidelijk overstuur. Timesong keek haar aan, ze was nog net zo prachtig als de laatste keer dat hij haar had gezien. "Stil nou maar," miauwde hij zachtjes.

Een plotselinge stem deed haar opschrikken en de poes draaide zich om, haar groene ogen vlamden vurig. Nee, geen preek, alsjeblieft. Maar haar woede verdween deels toen ze Timesong zag verschijnen en ze slikte even, een brok in haar keel hield haar tegen iets te zeggen. Ze schudde haar kop toen hij haar vertelde dat ze hier even tot rust moest komen. "Mijn kittens hebben me nu nodig, Time." Mompelde ze en tranen stroomden langs haar gezicht. "Hoe erg ik je ook mis, zij hebben een moeder harder nog dan ik een goede vriend. Wat heeft StarClan mij nog te vertellen?"

Het was niet leuk om Shrewstar zo te zien, maar ze moest d'r lichaam even rust gunnen voordat ze weer terug kon keren naar Shadowclan. En tot die tijd was het zijn taak om haar hier bezig te houden. "Hoe erg ik je ook mis, zij hebben een moeder harder nog dan ik een goede vriend. Wat heeft StarClan mij nog te vertellen?" Timesong dacht eventjes na. Starclan zelf had haar weinig te melden, alleen het gebruikelijke praatje voor als een leader zijn of haar leven verloren was. Hij had daar in tegen nog wel een persoonlijke melding voor de clanleader. "Starclan heeft je verder niets te vertellen," melden de tabby kater na een moment van stilte. "Ik daar in tegen wel," kwam er zachtjes achteraan. "Shrewstar, wil je iets voor me doen? Vanuit Starclan kan ik haar niet bereiken, maar jij kan het wel. Er is nog iemand van mijn familie in Shadowclan, nadat ik in Starclan kwam is mij verteld dat ik nog een zusje heb." Timesong zuchtte zachtjes en keek langs de zwart/witte poes heen. "Zoek haar, voor mij Shrewstar. Zeg haar dat d'r grote broer trots op haar is. Zoek de poes, bevroren in tijd, voor altijd jong." Met deze woorden begon zijn lichaam te vervagen. "Het is tijd dat je terugkeert Shrew. Terug naar je familie, naar je kittens. Wees trots op wat je hebt, Shrewstar. Je bent al zo ver gekomen, ook zonder mij," miauwde hij zachtjes. "Ik zou je nooit hebben kunnen geven wat Wolftail je momenteel geeft. Koester dat," waren de laatste woorden van de tabby kater, voordat hij volledig verdween.

"Starclan heeft je verder niets te vertellen," De poes zuchtte, deels van opluchting en deels van wanhoop. Geen erge gebeurtenissen die zouden komen voor haar CLan, dus? Maar misschien had StarClan wel hun contact met haar verbroken omdat ze zo roekeloos was omgegaan met haar levens. "Ik daar in tegen wel," Die gedachten verdwenen weer en de poes richtte haar blik op de tabby Warrior. "Shrewstar, wil je iets voor me doen? Vanuit Starclan kan ik haar niet bereiken, maar jij kan het wel. Er is nog iemand van mijn familie in Shadowclan, nadat ik in Starclan kwam is mij verteld dat ik nog een zusje heb." Ze knikte en keek de kater met een gefronste blik aan. En zusje? Wie dan? "Zoek haar, voor mij Shrewstar. Zeg haar dat d'r grote broer trots op haar is. Zoek de poes, bevroren in tijd, voor altijd jong." Nee geen raadsels, alles behalve dat. Maar de kater begon al langzaam te vervagen. Als een hulpeloze kitten drukte ze nog haar snuit in zijn bruine vacht. "Niet weggaan, Time, ik heb je steun nodig." Mompelde ze angstig en keek in de gouden ogen van haar vriend. "Het is tijd dat je terugkeert Shrew. Terug naar je familie, naar je kittens. Wees trots op wat je hebt, Shrewstar. Je bent al zo ver gekomen, ook zonder mij," Ze schudde haar kop, kleine tranen waren verschenen in haar groene ogen. "Nee.. Niet weggaan.. Niet zonder jou, waak over de kittens, Time, bescherm ze vanuit StarClan.. voor mij.." Snikte de Clanleader nog. "Ik zou je nooit hebben kunnen geven wat Wolftail je momenteel geeft. Koester dat," Toen ze hem weer aankeek, was hij bijna geheel verdwenen. "Je hebt je leven voor de Clan gegeven, dat is al genoeg. Ik ben blij dat je mijn vriend bent geweest en zal blijven.." Mompelde de poes nog na en sloot haar ogen. De omgeving begon langzaam te verdwijnen en de poes wist dat ze nu zelf zou terugkeren.