You're a Queen now [&Beautysoul]

_{"Zeg, kan jij de kittens niet vaker verhaaltjes vertellen?" Opgelucht haalde hij adem, hij had haar niet stierlijk vervelend. Dat of ze was ontzettend goed in acteren en zo goed kende hij Beauty ook weer niet. "Ik weet zeker dat ze dat leuk zullen vinden." Hawkscream knikte begrijpen. "Ja misschien kom ik--" Hij kapte zichzelf af en bleef even zonder iets te zeggen voor zich uit. Kittens? Hij had er zelf eentje en bij haar had hij nog nooit een verhaaltje verteld. Hij legde zijn oren in zijn nek en keek bedroefd naar zijn pootjes. Het had ook nooit lang kunnen duren. Hawk stond er ook niet om bekend, zijn vrolijke persoonlijkheid.}

»н α ω к ѕ c я є α м«

Hawkscream knikte instemmend en Beautysoul glimlachte even met haar blauwe ogen dicht. Toen ze ze echter weer had opengemaakt, zag ze de kater bedroefd naar zijn poten kijken. Was dat haar schuld? Haar oren gingen wat schuldig naar achter. "Sorry... Heb ik je verdrietig gemaakt?" vroeg ze voorzichtig. "Dat was niet mijn bedoeling Hawk..." zei ze dat nou echt? Hawk? Nu zou hij haar vast verlaten en weer alleen laten, om nooit meer met haar te praten. Goed gedaan Beautysoul, je was een goede vriend verloren.

_{"Sorry... Heb ik je verdrietig gemaakt?" Hij drukte zijn oren wat tegen zijn nek en wierp een blik op Beauty. Ze.. had het goed bedoeld.. "Dat was niet mijn bedoeling Hawk..." Hij trok zich niets aan van deze 'bijnaam' en haalde wat haperig adem. "Dat.. geeft niet.." Mompelde hij nog wat droevig en richtte zijn blik weer op zijn bruine pootjes. "Het is alleen.. dat het lijkt alsof ik een slechte vader ben. Missingkit heeft nog nooit een verhaaltje gehoord van haar vader en.. mijn eerste kitten heeft zich al bij StarClan gevoegd."}

»н α ω к ѕ c я є α м«

"Dat.. geeft niet.." mompelde de kater, weer zijn blik richtend op zijn poten. "Het is alleen.. dat het lijkt alsof ik een slechte vader ben. Missingkit heeft nog nooit een verhaaltje gehoord van haar vader en.. mijn eerste kitten heeft zich al bij StarClan gevoegd." ze knikte even, maar niet begrijpend. Ze kon het namelijk niet begrijpen, dus zou ze ook niet liegen daarover tegen de kater. "Starclan always have this stupid reasons for it." murmelde ze tegen de kater. "You don't deserve this, Hawkscream, you are really the one who deserves a happy family. I made a stupid mistake, I fell in love with a bad guy, who wanted to kill me. Almost killed myself, and then let myself believe I was in love. If I'm fair, you deserve a better family then I have." zei ze eerlijk tegen de kater, ze kon ook niet liegen tegen hem. Waarom zou ze tegen hem liegen?

_{"Starclan always have this stupid reasons for it." Hij hield zijn ogen open en probeerde zo min mogelijk te knipperen, straks zouden de tranen weer komen. "You don't deserve this, Hawkscream, you are really the one who deserves a happy family. I made a stupid mistake, I fell in love with a bad guy, who wanted to kill me. Almost killed myself, and then let myself believe I was in love. If I'm fair, you deserve a better family then I have." Hij drukte zijn oren wat schuldig tegen zijn nek en draaide zijn kopje zo dat hij Beauty kon aankijken. "Dat is niet jouw fout, Beauty.." Mompelde hij zachtjes en voelde dat er een traan uit zijn ooghoek droop en op de grond viel. De dreun was zelfs te horen in zijn oren. "Liefde maakt blind en jij was nog jong toen." Zie hij en slikte en drukte vervolgens zijn neusje kort tegen haar wang. "En ik denk dat iedereen een perfecte familie verdient.."

OOC; De charmeur (;}

»н α ω к ѕ c я є α м«

De kater duwde zijn oren wat schuldig in zijn nek, en keek vervolgens schuin naar haar. Niet meteen recht, eerder half aankijkend vond ze. "Dat is niet jouw fout, Beauty.." mompelde de kater, en Beauty zag een traan uit de ooghoek van Hawkscream vallen. Had ze hem... net laten huilen? Straks ging ze ook huilen, wat ze niet wou. Als ze huilde kwam alles eruit, en kon ze meestal niet stoppen met huilen. "Liefde maakt blind en jij was nog jong toen." zei de kater waarna hij zijn neus kort tegen haar wang drukte. Ze verstijfde een beetje, ze probeerde te ontspannen, maar ze kon er niks aan doen dat ze een klein beetje verstijfde. "En ik denk dat iedereen een perfecte familie verdient.." ze knikte een beetje stijfjes, dat was wel waar, maar dat had zij niet. Zij was alleen staande moeder, zonder vader van haar kittens. Hij was er wel, maar die band had ze eenmaal niet én ze voelde zich steeds verder van de kittens gaan. Dat ze na hun vader opeens... Weg van haar gingen... "I wish that you get a happy family," zei ze zachtjes, "Because you didn't deserve that. If that maybe means for Starclan I should die to get you a happy family, I would honestly." zei ze zacht, de kater zou het waarschijnlijk niet begrijpen. Die gevoelens, wat ze allemaal voor hém zou doen.

_{"I wish that you get a happy family," De tabby had de lichte verstijving in Beauty's lichaam wel gevoeld, maar dat kon ook door de schrik zijn, toch? "Because you didn't deserve that. If that maybe means for Starclan I should die to get you a happy family, I would honestly." Hij fronste en keek Beauty wat rechter aan. "Wat heb ik er aan als jij sterft? Dan ben ik een goede vriend kwijt." Zei hij wat verward. "Is er echt niet iets?"}

»н α ω к ѕ c я є α м«

De kater keek haar wat rechter aan, en als ze geen vacht had, had de kater kunnen zien dat ze bloosde. Gelúkking kon de kater dat niet zien, dan had hij het kunnen raden. "Wat heb ik er aan als jij sterft? Dan ben ik een goede vriend kwijt." Vriend zo zag hij haar... Maar ze had allang geweten dat ze aan iets onmogelijks was begonnen, dus ze had er toch ook niet op gehoopt. "Is er echt niet iets?" Ze schudde haar hoofd en glimlachte flauwtjes. "N-no.." zei ze. "I was just telling the truth to you." zei ze alleen maar. Shoot. Hij had haar misschien door. Ze wou haar vriend niet kwijt, echt niet! Hij was met Petalcloud, haal hem uit je hoofd Beautysoul! Och, whatever. Ze kon hem tenminste een beetje helpen, toch? Als hij erachter kwam zonder dat ze echt iets had gezegd, was hij waarschijnlijk nog kwaaier op haar, en dat wou ze niet. "I-i was just thinking... about him. Because, what should you do? He's my friend, and I don't want that if I tell him, he leaves me alone. Because I am alone then." vertelde ze kalm, hopend dat de kater de hint niet door had gekregen dat hij het was..

_{"N-no.." Zijn frons werd nog wat dieper. "I was just telling the truth to you." Ging.. ging ze dan binnenkort dood? Wat? "I-i was just thinking... about him. Because, what should you do? He's my friend, and I don't want that if I tell him, he leaves me alone. Because I am alone then." Zijn frons werd wat verminderd, maar bleef nog vaag op zijn gezicht staan. "Ik.. uhm.. als hij echt beter is dan Oddeye en hij dus echt een vriend is, zou ik de gevoelens gewoon bekennen. Hij had toch al een partner? Nou, dan hoop ik dat hij het kan begrijpen, want vrienden doen dat toch? Zorg gewoon dat je het goed verteld, want niemand houdt van een plotselinge liefdesverklaring." Op het einde glimlachte hij zachtjes.

What would you do?
Get up off my feet and stop making tired excuses
What would you do?
Get up off my feet and stop making tired excuses
What would you do?
Get up off my feet and stop making tired excuses
What would you do?
Get up off my feet!}

»н α ω к ѕ c я є α м«

Zijn frons ging dieper, en vervaagde. Ze knipperde even met haar blauwe ogen, "Ik.. uhm.. als hij echt beter is dan Oddeye en hij dus echt een vriend is, zou ik de gevoelens gewoon bekennen. Hij had toch al een partner? Nou, dan hoop ik dat hij het kan begrijpen, want vrienden doen dat toch? Zorg gewoon dat je het goed verteld, want niemand houdt van een plotselinge liefdesverklaring." zei de kater, waarna hij op het einde glimlachte. Ze kon het niet langer aan. Die glimlach... Ze wou hem echt niet kwijt. "Well, if you say so." zei ze met een zachte glimlach. Ze ademde een keer diep in en uit, alvast bedenkend wat ze zou zeggen. "You know, Hawkscream. The one with a partner, has one kit. His other kit went to Starclan. He started to be sad, and depressive." begon ze kalm, hopend dat de kater het een beetje doorkreeg. "And one night, when I met him. I told him about Oddeye." vervolgde ze kalm en ademde even trillerig, ze voelde de tranen al opkomen. "He said he would keep it as a secret, and I gave birth to my three kits when I told about Oddeye." vertelde ze verder. Nu zou het toch echt door moeten dringen bij de kater. Ze stopte even, en sloot haar ogen. "You're the one Hawkscream..." vervolgde ze zachtjes. "You're my crush, I couldn't help it, and that's why I would die for you if I had to." zei ze nog zachter, en ze bereidde zich al voor op een afwijzing van de kater. Ze kon het niet langer voor haar houden, ze moest het kwijt. En nadat hij dat had gezegd, hij zou het wel begrijpen, toch?

You, got me caught in all this mess.
I guess, we can blame it on the rain.
My pain is knowing I can’t have you,
I can’t have you.

Tell me does she look at you the way I do,
Try to understand the words you say,
and the way you move?
Does she get the same big rush,
When you go in for a hug and your cheeks brush?
Tell me am I crazy, or is this more than a crush?

I catch my breath,
The one you took the moment you entered the room.
My heart, it breaks at the thought of her holding you.

_{"Well, if you say so." Ging ze dan nu naar die kater? Hawkscream maakte zich klaar om weer op te staan, zodat hij straks niet alleen achterbleef in de Den, maar Beauty bleef op haar plek. "You know, Hawkscream. The one with a partner, has one kit. His other kit went to Starclan. He started to be sad, and depressive." Zijn ambere ogen werden groot en hij draaide zijn kop gelijk naar de grond. Nee toch..? "And one night, when I met him. I told him about Oddeye." Hij hoorde het ook bij haar, maar de tabby beet slechts op zijn lip. Oh StarClan, wat had hij toch gedaan? "You're the one Hawkscream..." Zijn adem stokte in zijn keel en de randen van zijn zicht werden zwart. Sh*t. "You're my crush, I couldn't help it, and that's why I would die for you if I had to." De kater nam langzaam zijn adempatroon weer aan. "Ik.. uhm.." Nee, hij mocht nu niet gaan stotteren of mompelen. Langzaam draaide hij zijn kopje naar Beautysoul om, maar om ze zoveel seconden keek hij even weg. "ik ben gevlijd, maar.. zoals je al zei, ik heb al een partner. Petalcloud en een kitten, Missingkit en jij hebt die van jou. Het spijt me, maar ik kan haar dit onrecht niet aan doen, mijn hart zegt ook niet dat het goed is. Begrijp me niet verkeerd, ik wil je nog steeds als vriend, maar je moet me denk ik maar even niet meer zien. Totdat je weer wat beter nadenkt. Doe dit alsjeblieft niet alleen voor je kittens. Zij kunnen ook zonder vader opgroeien."}

»н α ω к ѕ c я є α м«

"Ik.. uhm.." begon de kater, ze opende haar ogen niet, ze hoefde niet te zien hoe hij haar zou afwijzen. Ze was een lafaard, "ik ben gevlijd, maar.. zoals je al zei, ik heb al een partner. Petalcloud en een kitten, Missingkit en jij hebt die van jou. Het spijt me, maar ik kan haar dit onrecht niet aan doen, mijn hart zegt ook niet dat het goed is. Begrijp me niet verkeerd, ik wil je nog steeds als vriend, maar je moet me denk ik maar even niet meer zien. Totdat je weer wat beter nadenkt. Doe dit alsjeblieft niet alleen voor je kittens. Zij kunnen ook zonder vader opgroeien." ze deed het niet voor hen. Ze was echt op de kater. Ze was hem kwijt. Ze voelde hoe tranen opwelde en ze knikte even. "I guess this is goodbye then..." zei ze zachtjes met een trillerige stem, waarna ze nog voor de laatste keer een blik richtte op de kater, haar blauwe ogen even de ogen van de kater kruisde, waarna ze omdraaide en weer richting haar nest liep, af en toe zag ze hoe een dikke traan op de grond onder haar viel. Waarom was ze zo dom. Ze ging liggen, en verstopte haar kop in haar staart en poten. Gebroken hart, maar ze nam het de kater niet kwalijk.

Maybe I’m alone in this,
But I find peace in solitude knowing,
If I had but just one kiss this whole room,
Would be glowing.
We’d be glowing,
We’d be glowing.

Het nest deinde op en neer toen het warme lichaam van haar moeder erin neerplofte en meteen tilde Ternkit met een ruk haar kop op, licht geschrokken van de plotselinge beweging. Haar kopergekleurde oogjes knipperden wat verbijsterd en een diepe gaap ontsnapte uit haar mond. Het liet haar kaakjes zo ver mogelijk open gaan en haar tong iets krullen. Ze tilde haar zwart met witte voorpootje op en wreef langs haar kopje heen, proberende de slaap uit haar systeem te krijgen. Maar toen merkte ze pas op dat er iets mis was met mama... Ze keek niet blij. Voorzichtig kroop ze naar voren tot ze op haar rug tussen de voorpootjes van haar moeder lag. "Mama..?" Murmelde ze zachtjes, "Mama gaat het..?" Ze hief zichzelf overeind en duwde haar kopje onder de kin van haar moeder, in een poging haar weer te laten glimlachen.

_{"I guess this is goodbye then..." Hij had haar diep gekwetst, dat was te horen in haar stem en te zien in haar houding. De tabby legde zijn oren in zijn nek en keek naar de grond. Wat had hij over zich heen geroepen? Hij had zijn neus uit andermans zaken moeten houden. Beauty had vast geweten dat dit zou komen, maar toch wilde Hawk koste wat het kost weten wat er was. Petal had hem nooit iets fout aangedaan en Hawk voelde zich te loyaal om nu opeens een relatie aan te gaan met Beauty. Hij bleef bij zijn standpunt, ze was waarchijnlijk in de war, met de situatie van haar kittens. Toen de Warrior opkeek, zag hij een klein spoor van tranen en een grijze Queen in haar nest, met een van haar kittens onder haar kopje. See? Ze leek weer close met haar familie te zijn. "Voor nu, Beauty, voor nu.." Mompelde hij schuldig en draaide zich om, om weer te verdwijnen uit de Nursery. Petal zou hij later wel opzoeken, voor nu had de Queen haar rust nodig.}

»н α ω к ѕ c я є α м«

Beautysoul voelde plots iets tegen haar poten, en draaide haar kopje richting het ding. Het was haar kitten Ternkit, "Mama..?" murmelde de kleine kitten zachtjes tegen haar. "Mama gaat het..?" vroeg het poesje vervolgens, de kitten duwde haar kopje tegen Beautysoul's kin, en ze snorde zachtjes. Met een van haar voorpoten waste ze snel haar tranen weg, ze moest nu sterk zijn voor haar kittens. "Ja, waarom niet Tern?" vroeg ze zachtjes aan de kitten, waarna ze haar een lik over haar kopje gaf. In haar ooghoek zag ze Hawkscream vertrekken, ze keek hem nog even na, wat had ze gedaan? Ze was haar vriend kwijt, een goede vriend.

Met een lichte frons keek de kleine kitten omhoog naar haar moeder. "Ja, waarom niet Tern?" Vroeg haar moeder zachtjes, waarna ze een lik over haar kop kreeg. Snorrend nam Ternkit eventjes de aandacht in ontvangst, maar hierna drukte ze zichzelf weer tegen de warme, pluizige borstkas van haar moeder aan, zachtjes snorrend. "Je ziet er verdrietig uit, mama.." Mompelde ze zachtjes, voor haar leeftijd al verrassend oplettend. Ze sloot haar oogjes half terwijl ze zichzelf wat meer opkrulde.

Ze hoorde dat Ternkit snorrend haar lik aanvaarde, maar krulde zich daarna op tegen haar borstkas, "Je ziet er verdrietig uit, mama.." Ze keek even naar de kleine kitten, 2 moons en nu al zo begrijpend. "Er zijn dingen, die je nu nog niet kan snappen, die je misschien nooit gaat snappen, Ternkit. Ook ik snap het soms nog niet." murmelde ze zachtjes. "Soms doen die dingen juist zeer, ik wou dat ik het je nu al kon vertellen, maar dat kan ik niet. Je begrijpt het waarschijnlijk nog niet." vervolgde ze tegen de zwart-witte kitten. Ze zou het later wel vertellen, als ze het zelf misschien ooit ervaart, of als ze er later als ze warrior was eraan dacht. Dan kon ze het uitleggen, kittens snapte de liefde toch nog niet.

Ternkit snorde zachtjes en krulde zich nog wat meer tegen haar moeder aan, gerust gesteld door het zachte en doffe geklop van haar hart. Op de één of andere manier vond ze dat nog steeds het mooiste ritme wat je maar kon horen, altijd al gevonden. Misschien omdat het in haar jeugd altijd al aanwezig was geweest, altijd toen ze tegen haar moeder en siblings aan lag. Het was bijna een soort wiegelied...
Haar moeder gaf geen antwoord op haar vragen en dat stelde haar licht teleur. Ze richtte haar amberkleurige oogjes op haar moeder, die zei dat ze het waarschijnlijk nog niet zou begrijpen. "Maar ik wil alles snappen mama..." Murmelde Ternkit op een licht klagende toon, waarna ze op haar ruggetje kwam te liggen tussen haar moeders voorpoten en licht speels tegen haar snorharen aan begon te tikken met haar eigen voorpootjes.

De kitten richtte haar ambere ogen op haar blauwe ogen en zei "Maar ik wil alles snappen mama..." de kitten ging op haar rug liggen, en tikte met haar voorpootjes tegen haar snorharen. Ze glimlachte, "Later begrijp je het wel," zei ze en likte de kitten over haar buikje. "Wat dacht je van een verhaaltje Ternkit? Jij mag het onderwerp wel verzinnen." zei ze tegen de kitten waarna ze een knipoogje gaf richting de kitten. Ze zou vast wel iets verzinnen, maar ze hoopte niet dat ze dat verhaal van Hawkscream moest gebruiken, naja, dezelfde soort verhaal. Over de liefde, ze wou er nu even niks meer mee te maken hebben.

Ternkit giechelde toen Beautysoul over haar buikje likte en duwde zachtjes met haar voorpootjes tegen de neus van haar moeder. "Dat kietelt mama!" giechelde de kitten, "dat kietelt.." Maar hierna drukte ze snorrend haar kopje tegen de kop van Beautysoul aan. Ze hield van haar mama, ze was zo lekker warm en lief. "Wat dacht je van een verhaaltje Ternkit? Jij mag het onderwerp wel verzinnen." Miauwde Beautysoul met een knipoogje. Ternkit keek met grote ogen omhoog en haar mondje viel licht open terwijl ze begon met nadenken. Ze wist om eerlijk te zijn niet goed wat voor een verhaaltje ze moest vragen. "Euh..." Begon Ternkit op nadenkende toon. "Ikke.. ik weet het niet mama," begon Ternkit daarna maar wat twijfelend naar de waarheid, maar haar uitdrukking klaarde al heel erg vlug weer op. "Mama mag een verhaaltje verzinnen!" verklaarde de kitten al snel heel erg vrolijk. Elk verhaaltje wat Beautysoul vertelde was wel goed wat Ternkit betrof!

Onderwerp: Re: You're a Queen now [&Beautysoul]