Sleepy {Blossompaw}

De grijswitte warrior opende haar ogen. Ze sperde haar bek en bij die actie werden al haar tanden zichtbaar. Ze kon gerust nog een paar uur slapen, maar dan was ze bang dat de nachtmerries terug zouden komen. Dus de poes stond op en wandelde de Warrior den uit. Het was net ochtend en ze zag dat vele warriors gingen jagen of dergelijke. Haar gele ogen gleden over het kamp. Er waren nog een paar katten. Wat zou ze doen? wat gaan zonnen? Wat gaan jagen? Wat gaan praten... Nee, niet praten. Wat zouden de katten wel niet van haar denken. De warrior wandelde rustig verder, tot de rand van het kamp, waar ze ging zitten en nogmaals haar blik op het kamp legde. Veel was er intussen niet veranderd. De poes zuchtte en ging gaan liggen. Het zou een mooie dag worden, perfect om te jagen en te zonnen. Dus ze ging hier wat zonnen. Ze wilde geen wandeling naar de Sunning Rocks maken, want het kon zijn dat het weer in een keer omsloeg, net zoals de vorige keer. En dan zou ze doorweekt naar het kamp moeten terugkomen. De poes legde haarzelf op haar zij en snorde zachtjes. De zachte zonnestralen streelden haar vacht zoals de wind soms deed. Ze genoot ervan, van de stilte en van de rust.

Blossompaw voelde de zonnestralen brande, traagjes deed ze haar ene rood-bruine oog open. Daarna de andere. Verwoed knipperde ze om de zwarte vlekjes weg te krijgen en ging recht zitten.
De zonnenstralen vielen naar binnen via een klein gat in het dak van de apprentice den. Het verwarmde haar vachtje en Blossompaw ging snorrend rechtstaan waarna de jonge kat haar pooten uitstrekte en eens goed geeuwde waarbij al haar tanden blootkwamen en blonken in het licht van zonsopkomt
Blossompaw liep naar buiten en hing een willekeurig onbenullig gesprek aan met een of andere apprentice die ze niet goed kende, waarna ze richting de prooi stapel liep. Ze keek en pakte een mollige bruinkleurige muis om vervolgens een praatje aan te gaan met een stel leergierige kits die maar al te graag de verhalen van apprentices aanhoorden.
'en zo versloeg ik mijn mentor met gemak.' Maakte ze haar verhaal af.
De kittens vertrokken en de muis was op. Blossompaw ging maar jagen, de clan moest gevoed worden. Zeker nu bladval eraan kwam.
De zandkleurige poes liep langs het kamp en zag een zilver-witte poes liggen zonnen. Ergens herkende Blossompaw haar. Ze liep naar de poes heen 'Goedemorge Snowdrop. Al veel gedaan vandaag?' vroeg ze terwijl ze bij haar ging zitten en snorrend de warme zonnestralen verwelkomde.

'Goedemorge Snowdrop. Al veel gedaan vandaag?' De grijswitte poes opende haar goudgele ogen. Blossompaw, de jonge apprentice, had de vraag gesteld. Ze keek even naar de zandkleurige poes en knikte ter begroeting. "Ook een goedemorgen, Blossompaw. En niet echt veel, ik dacht even te zonnen voordat ik op jacht ga. De laatste zonnestralen kunnen een kat goed doen in een bare periode als Leafbare of Leaf Fall." Zei ze zachtjes. Ze sloot opnieuw haar ogen en een straaltje zon streelde haar vacht. De poes snorde zachtjes van de warmte die haar vel opwarmde en haar een vredig gevoel gaf.

Snowdrop knikte naar haar "Ook een goedemorgen, Blossompaw. En niet echt veel, ik dacht even te zonnen voordat ik op jacht ga. De laatste zonnestralen kunnen een kat goed doen in een bare periode als Leafbare of Leaf Fall." Zei de witte poes zachtjes. 'Ja, het zal snel koud worden en dan is er nog maar weinig prooi te vinden.' zei Blossompaw nadenkend.
Ze had zin in een gesprekje ofzo, nu ze toch weinig te doen had. 'Hebben de Patrouilles nog iets gemerkt? of zijn er nog nieuwtjes?' vroeg ze hoopvol.
Want een leerling kreeg lang niet alles te horen.