Zuchtend liep een zwart-wit gespierde kater tussen verschillende bomen door. De kater was in de war en wist niet wat te voelen. Bijna 2 moon geleden was hij erachter gekomen dat Wolftail zijn echte vader was en niet Timesong en nu was Sharppaw in de war. Niet gewoon in de war maar hij wist niet eens meer wie hij was of hoe hij zich voelde. De kater voelde zich namelijk wat beter dan de eerste moon nadat hij erachter was gekomen wie zijn echte vader was maar de kater voelde zich niet blij. Hij voelde zich als het ware leeg, leeg en verward. Wie was hij? Sharppaw had ondertussen al tegen 3 warriors gepraat waaronder 1 broer en 1 zus en nog steeds wist de kater het niet. Vanaf zijn kittentijd was hij zo zeker geweest over wie hij was maar nu...nu wist hij het gewoon niet meer. En het hielp niet dat hij helemaal geen contact meer had met zijn nestgenootjes en maar met 2 of 3 vroegere vrienden de laatste tijd had gesproken. De kater was namelijk de hele tijd bezig met zijn taken, trainen, jagen of slapen. Hij bleef zo veel mogelijk weg uit het kamp om zijn moeder te ontwijken en zodat hij kon denken terwijl hij trainde. Elke nacht liep hij langs de grenzen en als hij iets fout deed tijdens het jagen of trainen strafte hij zichzelf door nog 1 of 2 keer langs de grenzen te lopen elke avond en dat tellen ging zo door bij elke fout. Sharppaw wist dat hij te veel werkte en veel meer moest rusten maar zo extreem trainen en zichzelf uitputten hielp bij het lege gevoel en de verwarring. Doordat hij altijd zo uitgeput was was het moeilijker om te denken waardoor hij dat minder deed. Daarbij kreeg hij als beloning van zijn harde werk erg sterke spieren die mooi stonden onder zijn vacht en die goed aansloten bij de groeispurt waar hij momenteel in was. En Sharppaw zijn training ging er snel op vooruit. Ineens werd Sharppaw gewekt uit zijn gedachten door een krakende tak.
-Saltdale, some brother and sister time ^-^