{ SILHOUETTEPAW } I think you're not afraid in the dark?

Een luide gaap verliet de bek van de poes, de zon ging langzaam onder en het kamp verduisterde. Ze had eens gehoord dat het in Leaf-fall sneller donker werd dan in Greenleaf, dus dan kon het nu nog aardig vroeg zijn. De poes dacht even na, een verbaasde blik ontstond in haar gifgroene ogen. Het kon dus nog er vroeg zijn? De poes knikte en besloot dat dat verklaarde waarom ze nog niet moe was. Ze groef haar botjes in en strekte zich uit. Dat ratje had ze wel verdient, ze kwam met een klein, snel haasje thuis en had al wat complimenten gekregen. Ze glom helemaal, ze had dat verdomde beest wel een heel eind achterna gezeten, haar rechter poot deed weer pijn, misschien moest ze eens naar de Medicine cat om na te laten kijken of één van haar nagels was uitgescheurd. De poes zuchtte en keek naar de hemel, die zich vulde met sterren. De wolken verstopte een klein aantal sterren, het waren lichte regenwolkjes. Een koude wind blies door het kamp, de struiken fluisterde in de duisternis. De poes kreeg een rilling van dit geluid, en besloot de Apprentice den op te zoeken, misschien vertelde ze elkaar wel verhalen of deden ze een spel, en dat wilde Vanillapaw totaal niet missen! Met snelle passen wandelde de poes richting het donkere hol, waar ze de aanwezigheid van katten rook, hopelijk waren ze nog wakker. De poes stapte het nest binnen en hoorde verschillende stemmen. "Ik heb vandaag wel één muis gevangen!" hoorde ze en ze hoorde gespuug. "Ha! Ik had lekker een raaf gevangen!" hoorde ze daar bovenuit en ze hoorde gezucht. "Nou, ik had lekker een twoleg gezien bij de training, met een groot zwart beest met een halfband, echt een kittypet," hoorde ze een andere stem en Vanilla greens. "Hond heet dat!" riep ze daar bovenuit en ze wrong zich door de katten, richting haar nest. Zo kon ze niet slapen, echt niet. Moe was ze ook niet, al sliep ze met een volle maag beter dan met honger. Een zucht verliet haar snuit en ze schraapte haar nest bij elkaar, die erg uit elkaar gevallen was. Ze drukte haar poot wat op het mos, ze besloot dat ze was mos moest zoeken al groeide dat nu waarschijnlijk niet zo best. Het mos was wat droog, ze kon het ook nat maken zodat het weer groeide, maar dat besloot ze morgen wel. De poes plofte op het te kleine nest en keek de den in. Wat katten lagen al op hun nest, sommige sliepen al. Ze keek naar een van de katten en herkende deze als Silhouettepaw. "Heey," fluisterde ze zachtjes, om geen katten te wekken.

Silhouettepaw had zich toch maar eens nuttig gemaakt en was een dagje uit jagen geweest. Hij was tevreden geweest met het resultaat geweest, wat bestond uit drie muisjes en zelfs een konijn, waarvan hij nog steeds geen idee had hoe hij het ooit had kunnen vangen. Hij had zonet de prooi op de stapel gelegd en was met een duif naar de Apprentice Den vertrokken. Daarin was blijkbaar het opschepperij al begonnen. Silhouettepaw ging in de hoek liggen en at enkel zijn duif op. Hij lette niet op de anderen en zij vast niet op hem. Maar dat was hij gewend."Nou, ik had lekker een twoleg gezien bij de training, met een groot zwart beest met een halfband, echt een kittypet," riep een kat en Silhouettepaw trok zijn ooglid op. Rare katten...."Hond heet dat!" klonk het al vlug en onmerkbaar knikte Silhouettepaw en ging verder met zijn duif. Het was plots een stuk stiller, op wat geroezemoes na dan. Sommige sliepen al, Poisonpaw waarschijnlijk ook, hopelijk kreeg ze die nachtmerries niet meer. Silhouettepaw ging zitten en keek over de Den uit. Een poes, die wel wat op Poisonpaw leek, maakte haar nest op. Daarna ging ze erin liggen, om waarschijnlijk te gaan slapen. Silhouettepaw wou net weer gaan liggen, toen er een stem klonk. "Heey," klonk het zachtjes. Het was dezelfde kat als daarnet. Silhouettepaw besefte eerst niet dat ze het tegen hem had en ging alsnog liggen. Toen geen andere kar antwoordt gaf, had hij het door "Oh, hoi..."mompelde hij wat en legde zijn kop op zijn poten.

"Heey," miauwde de poes, in de hoop niemand wakker te maken, naar een kat waarmee ze de den deelde. Het was een kater, om precies te zijn iets met Silhouettepaw, of in ieder geval iets wat er op leek. De poes zuchtte en schraapte nog een keer haar nest wat bij elkaar, het lag niet helemaal lekker en ze wachtte op antwoord, maar het duurde wat lang. Ze haalde haar wenkbrauw op, want slapen deed hij zeker niet. Misschien had hij haar niet gehoord? "Oh, hoi..." hoorde ze ineens en een glimlach verscheen op haar gelaat, blijkbaar erg diep in gedachte verzonken. De poes keek even voor haar uit, haar groene ogen staarde de oneindige duisternis in. Sterren stonden al aan de hemel, de maan stond steeds hoger. De poes sloot even haar ogen en zuchtte. "Wat heb jij gedaan vandaag?" vroeg ze nieuwsgierig, waarna ze naar de kater keek. Deze lag met zijn kop op zijn poten, waarschijnlijk was hij moe. Integendeel tot de poes, Vanilla had namelijk nog enigszins energie over van de niet erg actieve dag, afgezien van haar achtervolging van het konijn dat ze gevangen had. Het pootje van de poes klopte. De kans was erg groot dat haar nagel echt was uitgescheurd, kijkend naar de pijn die het deed. Enkele geluidjes kwamen uit de bek van de poes, die aangaven dat het aardig pijn deed. Ze ging morgen wel naar de medicine cat, als ze niet slapen kon vannacht nog.