✒ ɴᴏᴛ ωɪᴛʜ { ʜ ᴀ s ᴛ ᴇ } --&ashdrizzle

TAG: ashdrizzle

WORDS: 425

MOOD: a little irritated

how sad it would be, should laughter disappear.

ik hoop dat deze post een beetje goed is hehe ( ＾◡＾)

Een muisje bungelde uit zijn bek, een stevig stel tanden doorboorde het arme dier zodat het niet in de kleverige moerassen zouden vallen. Hij wist precies waar hij zijn poten moest zetten, kende de moerassen op zijn duimpje. Hij was op weg naar de Carrionplace, waar hij twee ratten en een raaf begraven had. Vlakbij de Burnt Sycamore had hij nog een muis weten te vangen. Gravestone was vroeg in de ochtend erop uit gegaan, hopend in de middag terug te zijn. Hij hield van de ochtenden, als de Greenleaf Sun nog niet genadeloos op hen neerscheen. Nog meer hield hij van Leafbare. De hete zon was vervangen door een waterig, laag zonnetje en hij kon dan zien hoe zijn adem zijn bek verliet. Een dikke laag sneeuw bedekte de prikkende dennennaalden in het bos dan. Oh, hij keek er nu al naar uit.

En toen zette hij een verkeerde stap. Weg gezakt in zijn gedachten had hij niet opgelet waar hij liep, en hoewel Gravestone zonder te kijken zich door het moeras kon bewegen, gebeurde het wel eens dat hij zijn poten te roekeloos neerzette. Zoals nu dus, en hoewel dat meestal niet zo veel uitmaakte, had hij nu net in een zuigend stuk modder gestaan. Een geschrokken geluidje verliet zijn bek en hij werd gedwongen zijn prooi te laten vallen. Hij keek om, zachtjes mopperend terwijl hij probeerde zijn achterpoot uit het moeras te trekken. Shit. Die modder zou flink aan zijn vacht gaan kleven en om het allemaal schoon te maken, vervolgens naar Carrionplace te rennen en dan terug naar het kamp... Hij zou het nooit voor de zon aan haar hoogtepunt stond redden. Hij wist maar net zijn evenwicht te behouden toen zijn poot plotseling uit het moeras schoot. Zijn vermoedens waren correct geweest; meer dan de helft van zijn wit met bruine achterpoot zat onder de smurrie. Great. Een zucht deed zijn snorharen trillen.

Een nieuwe geur mengde zich met de geuren van het moerras. Zo te ruiken een clankat. Niks om opgewonden over te worden. Zijn heldergroene ogen schoten terug naar de muis. Damn, het beest had behoorlijk veel tegenstand geboden en nu kon hij hem niet eens meer oppeuzelen. De wondjes die Gravestone met zijn tanden en klauwen op het beest aangebracht hadden zaten nu onder moerrasspul. Het zou niet lang duren voordat dat ging infecteren en slecht vlees inleveren was een no-go voor hem. Die moest hij dan maar achterlaten. Hij keek even om, op zoek naar de kater die bij de geur die hij net rook hoorde.

you've offered me the best of laughs.

thanks!

Zijn doordringende blik had hij gericht op een roodgekleurde eekhoorn, die druk bezig was met het knabbelen aan een zaadje van een of andere plant. De Warrior had zich genesteld op een lage tak en zijn grijs gestreepte staart hing in de lucht en bewoog af en toe als hij het beestje iets verrassends zag doen. Tot nu toe bleef het prooidier op zijn plaats, maar waarom zou je ook bewegen van een positie als deze je alleen maar goeds gaf. Ashdrizzle's blauwe ogen verduisterden even en hij greep de tak vast met zijn uitgeslagen klauwen en wendde zijn blik af van de eekhoorn en richtte deze op zijn grijze voorpoten. Ja.. Waarom zou je dat ook doen..?

De rode pluimstaart sleepte over de grond toen Ashdrizzle de eekhoorn wilde neerleggen op de grond. Een plotselinge geur deed hem echter verrassen en de Warrior spitste zijn oren. Geen geluid, maar toch was er wel iemand in dit moerassige gebied. De kater liet zijn eekhoorn voor wat deze was en duwde zijn kop door een laag struiken. Daar herkende hij een tabby vacht. "Gravestone?" Zijn snorharen trilden geamuseerd toen hij de modderige vacht van de kater zag en was blij dat dit lot hem niet overkomen was. "Je weet toch dat er onder die dikke laag modder geen muisjes rond dwarrelen?" Grijnsde hij en was blij dat zijn kinderachtige zelf nog niet was verdwenen.

Z_{ijn groene ogen schoten de andere kant op toen hij het zacht trippelen van kattenpoten hoorden, gevolgd door een grijs kopje met een stel helderblauwe ogen. ‘Gravestone?’ klonk het. Wat volgde was een kinderachtige opmerking, gesierd met een grijns. Ook hallo, Ashdrizzle. Gravestone haalde zijn schouders op en keek om zich heen, zich niet veel aantrekkend van de plagerige toon waarmee de grijze kater sprak. ’’k Kon het niet zeker genoeg weten,’ miauwde hij. Hij zwaaide zichzelf overeind, achterpoot iets in de lucht geheven terwijl hij zijn lichaam naar de grijze kat draaide. ‘Ook leuk om jou te zien, Ashdrizzle.’ Een klein lachje verscheen op Gravestones gezicht en met zijn groene ogen bekeek Gravestone de ander even kort.

Ashdrizzle rook lichtjes naar eekhoorn, maar het kleine beestje was nergens te bekennen. Was het tussen die vlijmscherpe klauwen van de ander doorgeslipt? Of had Ashdrizzle het achtergelaten om Gravestones geur te volgen? Oh well. 'Hmmm ~ En wat brengt jou hier dan?’ ging Gravestone verder. Hij zette zijn modderige poot op de grond en deed een stap dichterbij, zijn kop iets schuin. De grijns bleef op zijn gezicht geplakt, hoewel die die op Gravestones gezicht stond niet kinderachtig of plagerig was.}

’’k Kon het niet zeker genoeg weten,’ Ashdrizzle fronste wat, maar zijn glimlach bleef gewoon vrolijk op zijn gezicht staan. Gravestone had niet zo vervelend gereageerd als sommige katten deden, degene die helemaal niet tegen een grapje konden. ‘Ook leuk om jou te zien, Ashdrizzle.’ De grijze kater gaf zijn borst snel een paar vlugge likken en keek Gravestone nog steeds grijnzend aan. 'Hmmm ~ En wat brengt jou hier dan?’ Was het volgende wat de oudere Warrior te zeggen had en Ashdrizzle kantelde zijn kopje iets. Tja.. Wat had hem het kamp zelf al uitgeleid? Misschien een soort vlucht uit het sociale gedeelte van zijn leven wat eigenlijk helemaal niet bestond? Of toch de drang om zijn taken uit te voeren, ook al wist hij niet meer wat zijn emoties wel en niet waren? Als een antwoord haalde Ashdrizzle zijn schouders op, hij wist het zelf eigenlijk niet echt. "Ik denk dat ik mijn poten even wilde strekken." Mompelde hij een beetje ongemakkelijk en richtte zijn blik op een plat steentje op de grond naast hem. "Dus.." Vervolgde hij zichzelf om het gesprek niet dood te laten lopen. "Heb je verder nog wel een succesvolle jacht gehad..?" Glimlachte hij wat nerveus naar de kater.

H_{oewel de grijns nog steeds op de ander zijn gezicht stond, sprak hij met lichte ongemakkelijkheid. Gravestone wist niet echt wat er nou allemaal met hem aan de hand was, hij had hier en daar wat opgepikt maar het maakte hem ook niet zo veel uit. Het was zijn leven niet. Gravestone trok zijn wenkbrauwen op en knikte, zich niks aantrekkend van de ongemakkelijke sfeer. "Ach, ik heb betere jachten gehad. Er wachten nog twee ratten en een raaf op me bij de Burnt Sycamore," antwoordde hij en het nerveuze glimlachje werd beantwoord met een brede grijns. Gravestone kon het enigszins trotse gevoel dat in zijn borst opbloeide niet onderdrukken. Vangst was vangst en Gravestone vond het altijd leuk om met volle bek terug te komen, om te zien hoe zijn rat werd opgepeuzeld. Misschien kwam het door het feit dat toen hij klein was, hij nooit gedacht had zelf te kunnen jagen ooit. Oh well. Het maakte ook niet echt iets uit. Even schoten zijn zeegroene ogen naar de blauwe hemel. Er waren bijna geen wolken; het viel hem nu pas op. Omdat hij niet ongeduldig wilde lijken, en wat gezelschap helemaal niet erg vond, keek Gravestone weer terug naar de jongere, ietwat nerveuze kater tegenover hem. Waar was dat plagende ventje van zonet gebleven?}

Waarom kon hij er niet gewoon overheen stappen? Hij had het zelf over zich afgeroepen en dat was dat. Ashdrizzle knipperde een paar keer zodat zijn blik weer scherp werd en na nog een paar keer diep ingeademd te hebben richtte hij zijn blik weer op Gravestone. "Ach, ik heb betere jachten gehad. Er wachten nog twee ratten en een raaf op me bij de Burnt Sycamore," De grijze kater trok wat met zijn oortjes en probeerde weer wat breder te glimlachen. "Ik.. ik vind dat zelf al een geweldige jacht." Glimlachte hij weer nadat hij zich had gesteld in zijn eigen woorden. "Alleen jammer van dat muisje." Grinnikte hij nadat hij met zijn staart had gewezen op het muisje dat in de modder lag.

E_{en kort lachje verliet Gravestone's lippen terwijl zijn blik afdwaalde naar het muisje dat hij had moeten laten vallen eerder. 'Hmm, met al die vieze wonden zou het goed van pas komen als ik het kamp wil uitmoorden, maar ik denk niet dat dat hem gaat worden,' miauwde Gravestone terwijl hij zijn schouders nog eens ophaalde. Ach, het was maar een muisje. Misschien kon hij er bij de Burnt Sycamore nog een vangen. Of twee. Hij zou nu toch al laat zijn, het maakte nu niet meer uit of hij 's middags terugkwam of aan het eind van de ochtend. 'Heb jij al wat gejaagd?' vroeg Gravestone verder. Het was nog enigszins vroeg, maar de ander was al wakker en 'even de poten strekken' kon ook betekenen dat de ander al wat prooien tegengekomen was. De vraag was meer om het gesprek op gang te houden dan dat hij zo ontzettend geïnteresseerd was...}

'Hmm, met al die vieze wonden zou het goed van pas komen als ik het kamp wil uitmoorden, maar ik denk niet dat dat hem gaat worden,' Misschien, maar een kat die zijn gedachten erbij had zou wel merken dat zijn maal een beetje vies was geworden. Ashdrizzle grinnikte zachtjes en krulde zijn staart een paar keer. 'Heb jij al wat gejaagd?' Ashdrizzle keek Gravestone weer even aan en wierp even een blik naar achteren. Zijn eekhoorn zou vast niet weggekropen zijn. "Ja, een eekhoorn heb ik net nog gevangen in het bos." Glimlachte hij weer wat vrolijker en ook een beetje trots. Eekhoorns konden zelfs aan de ervaren Warriors ontsnappen, dus voelde hij zich wel zeker trots. "Misschien kunnen we samen een beetje gaan jagen? Dan hebben we binnen no time die muis weggewerkt." Glimlachte hij vervolgens.

A_{h, dat verklaarde dus die geur van eekhoorn die Gravestone eerder geroken had. Hij had dat toch netjes gedaan, eekhoorns waren moeilijk te vangen, iedereen wist dat. 'Netjes,' miauwde Gravestone, 'en klinkt goed. Hoewel ik weinig zin heb nog langer in dit moeras te blijven. Ik denk toch niet dat de andere blij zullen worden van... kikkers en hagedissen.' Zijn lippen krulde op in een droog lachje terwijl hij zijn ogen even over de Marshlands liet glijden. Hij zwaaide even met zijn staart en keek toen weer terug naar de jonge Warrior. Zelf had hij in elk geval geen zin in koudbloedige dieren. Veel te taai. Bah. Een kort lachje rolde over zijn lippen bij de opmerking die volgde. 'Met z'n tweeën zou dat moeten lukken ja. 't Was toch een mager ding. Ik weet zeker dat ik een betere te pakken kan krijgen,' glimlachte Gravestone. Hij had wel zin in een lekkere, dikke muis...}

'Netjes,' Ashdrizzle betrapte zichzelf erop dat hij zachtjes begon te snorren. Alsof hij nog een Apprentice was die net een complimentje van zijn Mentor had gekregen. 'en klinkt goed. Hoewel ik weinig zin heb nog langer in dit moeras te blijven. Ik denk toch niet dat de andere blij zullen worden van... kikkers en hagedissen.' Ashdrizzle gaf een duidelijk kort knikje. Hij had niet zo vaak een kikker gegeten, meestal omdat die bijna nooit gevangen werden, maar hij herinnerde zich wel dat het erg slijmerig was. Maar goed, als een kat eten nodig had, dan at hij alles wat eetbaar was. 'Met z'n tweeën zou dat moeten lukken ja. 't Was toch een mager ding. Ik weet zeker dat ik een betere te pakken kan krijgen,' Ashdrizzle glimlachte en sprong wat energieker op zijn poten. "Dan gaan we toch naar het bos? Daar vinden we zeker meer prooidieren dan hier en misschien wel smakelijkere." Grijnsde hij.

H_{et zachte snorren dat hij als reactie op zijn compliment kreeg deed Gravestone grijnzen. Wat een grappig ventje. 'True, maar ik heb nog wel wat vangst begraven bij de Burnt Sycamore,' dacht Gravestone hardop. Het zou onhandig zijn om eerst in het bos te jagen en vervolgens nog de Marshlands over te moeten om bij die boom te komen. Niet dat ze niet alle tijd hadden, het was meer gewoon dat Gravestone te lui was om zo ver te lopen. Daarbij, hij wist niet hoelang het in het bos zou jagen, en de Sycamore was erg dichtbij het Thunderpath. Als de zon begon te zakken kwamen er altijd meer monsters en al dat lawaai... Gravestone kon er slecht tegen. Hij haalde zijn schouders op. 'Het maakt ook niet zo veel uit,' mompelde hij, meer tegen zichzelf dan tegen de grijze kater tegenover hem, 'Ik kan die ratten en raaf later wel ophalen, laten we gaan. Ik heb andere Warriors gehoord over een das die zich in het bos gevestigd heeft. 't Zou leuk zijn hun gezichten te zijn als wij daarmee het kamp inkwamen.' Hij had niet op gezichten of geuren gelet dus wist hij niet precies wie over deze das gesproken hadden, maar ze waren zeker te weten erg enthousiast geweest. De perfecte troll-actie om die prooi voor hun neuzen weg te grijpen.}

'True, maar ik heb nog wel wat vangst begraven bij de Burnt Sycamore,' Goed, dan konden ze toch ook daar gaan jagen? Prooi was prooi en het leefde overal. 'Ik kan die ratten en raaf later wel ophalen, laten we gaan. Ik heb andere Warriors gehoord over een das die zich in het bos gevestigd heeft. 't Zou leuk zijn hun gezichten te zijn als wij daarmee het kamp inkwamen.' Ashdrizzle sprong op zijn poten en keek de Warrior met een gefronst gelaat aan. Was hij nou.. gek geworden? "Hoe wil je het voor elkaar krijgen om een das te vangen? Weet je niet hoe gevaarlijk die kunnen zijn?" Vroeg hij verbaasd aan de Warrior. Trouwens.. das leek hem ook weer niet het lekkerste stukje vlees dat je kon krijgen..

D_{e grijns op Gravestone's gezicht werd nog iets breder terwijl hij zijn schouders ophaalde. 'Geen idee. Moet lukken, toch? Als we toch met z'n tweeën zijn,' sprak de kater opgewekt. Hij deed wel vaker roekeloze dingen. De opgewonden grijns veranderde in een plagerige grijns toen hij eraan toevoegde: 'Maak je maar geen zorgen, ik bescherm je wel.' Zijn staart zwaaide nog eens heen en weer en bleef toen halverwege in de lucht hangen. 'Ik heb nog nooit das gegeten, ik vraag me af hoe het smaakt...' Hij wist wel dat het moeilijk zou zijn het beest eerst te vinden en dan vervolgens te doden. Die dassen waren behoorlijk taaie beesten. Oh well, als ze hem niet konden vangen konden ze hem altijd nog wegjagen. Dit was geen plek voor dassen. Weer haalde Gravestone zijn schouders op, plotseling wat onzeker. Misschien moesten ze ook wel niet op die das gaan jagen. Hij was een beetje te enthousiast geweest waarschijnlijk.. 'M-Maar er zijn nog genoeg andere prooien, muizen en hazen smaken volgens mij toch veel beter,' mompelde hij. Deze moodswings had hij wel vaker, hoewel hij er zelf ook nog niet aan gewend was. Hij keek weg van Ashdrizzle's blauwe ogen naar een klein, modderig plantje iets van zijn grijze poten vandaan.}

'Geen idee. Moet lukken, toch? Als we toch met z'n tweeën zijn,' Zijn frons werd nog wat dieper. Dan nog, straks zouden ze nog ernstig gewond raken! 'Maak je maar geen zorgen, ik bescherm je wel.' Ashdrizzle glimlachte. Ja, natuurlijk. 'Ik heb nog nooit das gegeten, ik vraag me af hoe het smaakt...' Het inbeelden van de smaak was al walgelijk! "Dat is hetzelfde als je afvragen hoe Twoleg smaakt, niet doen dus." Grijnsde Ashdrizzle vervolgens. 'M-Maar er zijn nog genoeg andere prooien, muizen en hazen smaken volgens mij toch veel beter,' Ashdrizzle werd even wat verrast door de plotsleinge andere Gravestone. Wat was er gebeurd in die paar secondes? "Laten we dan maar gewoon naar de Burnt Sycamore gaan, niet? Dan zien we wel of we jouw 'das' kunnen vinden." Grinnikte Ashdrizzle vervolgens.

G_{ravestone knikte. Plotseling was hij zichzelf even helemaal kwijt en hij had een paar seconde nodig om die opgewekte kater van zonet terug te vinden. De grijns verscheen weer op zijn gezicht. 'Misschien nog best wel lekker. Die kipbeesten van hen zijn ook best oké, 't zou maar zo kunnen dat ze zelf ook prima smaken,' dacht Gravestone hardop. You only live once. Dat ging natuurlijk niet op voor Clanleaders, maar katten zoals hij en Ashdrizzle hadden de luxe van negen levens niet. Gravestone wilde alles uitproberen. Hij haalde zijn schouders op en knikte opnieuw. 'Jah, ik denk dat dat toch het beste is. 'k Snap ook wel dat dassen nog iets te hoog gegrepen zijn voor een jonkie zoals jij!' Een brede grijns verscheen weer op zijn gezicht. Wat een kleuter was Gravestone toch.. Oh well, hij had toch wel enigszins respect voor de jongere Warrior. 'Let's go then, straks is het te warm om te jagen.' Zijn zeegroene ogen gleden naar de heldere lucht. Even knipperde hij in het felle zonlicht voordat hij weer terug keek. Hij hield niet van die hitte die Greenleaf met zich meebracht...}

De grijns verscheen gelukkig weer op het gezicht van de Warrior. 'Misschien nog best wel lekker. Die kipbeesten van hen zijn ook best oké, 't zou maar zo kunnen dat ze zelf ook prima smaken,' De grijze tabby voelde een rilling over zijn rug gaan. Al kreeg hij het toegediend, alsnog zou hij er geen hap van door zijn keel krijgen. 'Jah, ik denk dat dat toch het beste is. 'k Snap ook wel dat dassen nog iets te hoog gegrepen zijn voor een jonkie zoals jij!' Ashdrizzle keek hem met een 'are you serious'-blik aan en rolde even met zijn ogen. "Dat zal wel," Grijnsde hij vervolgens. 'Let's go then, straks is het te warm om te jagen.' Ashdrizzle gaf een vrolijk knikte en draaide zich om. Eindelijk konden zijn poten weer in actie komen, al dat zitten had hem wat lui gemaakt. Afwachtend wierp hij een blik op Gravestone, de eer was aan hem om de eerste stappen te zetten.

D_{e grijns op zijn gezicht werd nog iets groter toen hij zag hoe de jongere kater met zijn ogen rolde. Haha, Gravestone vond zichzelf toch wel een grapjas soms. Om eerlijk te zijn, had hij het nauwelijks door dat hij andere zo plaagde. Hij zag het gewoon als iets normaals. Oh well. Gravestone keek de afwachtende Ashdrizzle even aan voordat hij begon te lopen, zijn zeegroene ogen weer even naar de lucht schietend om de zon te bekijken. 'Hmmm, we hebben sowieso nog genoeg tijd om flink wat te jagen voordat we teruggaan,' mompelde hij. 'Als we geluk hebben ten minste,' voegde Gravestone er vervolgens aan toe en hij keek om met een duivels lachje op zijn gezicht.}

'Hmmm, we hebben sowieso nog genoeg tijd om flink wat te jagen voordat we teruggaan,' De kater gaf een paar knikjes en wachtte tot Gravestone hem gepasseerd was. 'Als we geluk hebben ten minste,' Ashdrizzle fronste even en volgde de oudere Warrior met een even snelle pas. Met z'n tweeën moesten ze wel veel prooi vangen! "Alleen als jij een hele slechte jager blijkt, tja.." Grijnsde Ashdrizzle. "dan komen we met lege poten terug, ja." Ashdrizzle zwiepte wat plagerig met zijn staart en vervolgde zijn pas weer.