No worries.. {open}

De nacht was sneller gevallen dan dat de kater door had gehad. Littlestream had hem eindelijk weer laten jagen en daar had hij grondig gebruik van gemaakt, er bungelde twee muizen aan hun staarten in zijn bek en hij had verderop nog een vogel begraven. Voor vandaag had hij wel weer genoeg gevangen en hij wilde net terug gaan wandelen naar het kamp, toen hij een bekende warrior geur rook. Was dat Fawnstep die daar als een of andere zombie voorbij liep? Hij begroef zijn muizen en wandelde achter haar aan.
Nightspark had zichzelf goed verstopt in de duisternis, afwachtend wat Fawnstep precies ging doen. Ze leek niet helemaal zichzelf te zijn vandaag. Net op het moment dat hij een paar felle ogen zag verschijnen, wilde hij de zwarte kattin waarschuwen, maar het was al te laat. Met angst en beven keek Nightspark toe hoe Fawnstep door de lucht werd geslingerd en aan de rand van het Thunderpath neer kwam. Snel rende hij naar haar toe, na goed te hebben uitgekomen of alle monsters weg waren. "Fawnstep? Fawnstep, kun je me horen?" miauwde hij, lichtelijk in paniek, terwijl hij probeerde contact te leggen met de kattin. Hij wist niet precies zeker wat 'ie nu moest doen, terug gaan naar het kamp en Littlestream halen, of hier blijven bij Fawnstep?

Brightsoul liep dichtbij the thunderpath en rook de vieze gassen die uit al die monsters kwamen. Ze had altijd interesse voor die dingen, maar ook een angst. Ze had gezien wat die dingen konden aanrichten, maar hoe ze dat deden bleef nog altijd een raadsel. Ineens zag ze drie schimmen staan, wat verderop. Twee stonden er om een liggende kat heen. Brightsoul liep er naar toe en merkte al snel dat het clangenoten waren. Daarnaast stond een kleine kitten waarvan ze niet wist waar die vandaan kwam. Ze maakte er zich ook geen zorgen over. Ze liep naar het stel katten toe."Fawnstep? Fawnstep, kun je me horen?" Hoorde ze een kat zeggen. Ze herkende hem wel maar kon niet bij de naam komen. Brightsoul zat dan ook niet lang in de clan en wist dus nog amper wie wie was. In ieder geval was het duidelijk dat de poes die daar lag, Fawnstep was. "Fawnstep, ik vond het heel cool dat je kon vliegen, hoor!"Zei de kitten die erbij stond. Vliegen? Konden katten vliegen dan? Die kitten zal wel weer wat verbeeld hebben, net zoals hun allemaal. ''Wat is er gebeurd?''Vroeg Brightsoul terwijl ze de drie katten naderde. Eigenlijk was de situatie wel duidelijk. Een monster had de zwarte poes geraakt. ''Nightspark?''Vroeg Fawnstep nu. Ze was dus nog in leven.

Nightspark's nekharen gingen overeind staan toen er opeens een kitten bij verscheen die onschuldig en nieuwsgierig vragen aan hem begon te stellen. Hij hielt zich in om de kitten niet direct af te snauwen, Fawnstep was momenteel eventjes wat belangrijker. Hij vroeg zich af wat 'ie moest doen, maar hij was geen medicine cat, dus had hij geen enkel benul wat er gebeuren moest. Hij wilde net de kitten wegjagen, toen er een derde Shadowclan kat bij kwam. "Brightsoul, je komt als geroepen," riep Nightspark uit. Hij wierp snel een irritante blik op de kitten, waarna hij zich weer op zijn mede clankat richtte. "Fawnstep is aangevallen door een monster, ik wilde d'r naar de Medicine Den brengen, maar dat lukt niet in m'n eentje. Denk je dat je een pootje kan helpen?" vroeg hij daarna. Vervolgens richtte hij zich op de kitten. "Ga terug naar je twolegs, kit. Je hoort hier niet thuis. Vandaag ben ik nog vriendelijk, morgen verscheur ik je," gromde hij naar de kitten in een poging om dr weg te jagen.

Er waren nog niet veel minuten gepasseerd toen ze vertrokken was om kruiden te gaan zoeken voor de wintervoorraad, of ze hoorde ergens in de verte geroep. Nieuwsgierig hielt de poes halt en spitste ze haar oortjes in de richting waarvan het geluid afkomstig was. De stemmen die ze hoorde kwamen haar bekend voor, maar wegens de verte en het geruis van bladeren kon ze er geen namen bij plaatsen. Voorzichtig zette de poes haar lichaam weer in beweging en trippelde ze met snelle opeenvolgende passen naar het geluid toe. Eenmaal aangekomen op de plek merkte ze enkele Shadowclan katten op, en één kitten, welke ze duidelijk niet eerder in het kamp had gezien. Rogue? Echter werd haar aandacht algauw door iets anders getrokken. Haar olijfgroene ogen werden groot van angst toen ze haar zusje op de grond zal liggen. "FAWNSTEP!" Probeerde ze uit te gillen, al kwam het er eerder uit als een zielige jammerkreet. Ze had nooit echt een goede band gehad met haar zus, maar op deze manier wou ze geen afscheid van haar nemen. Haar spieren begonnen stijf te worden en met moeite trippelde ze naar de poes toe. De geur van bloed was vermengd met de stank van het donderpad en met moeite wist ze nog fatsoenlijk in en uit te ademen. Normaal gezien kon ze wel tegen de geur van bloed, maar dit was gewoon teveel.. Vocht welde op in haar ooghoeken maar door even simpel te schudden met haar kopje wist ze de tranen tegen de houden en keek ze kil achterom. "Help me met haar mee terug naar het kamp te dragen." Klonk ze wat ijzig. Met haar kleine gestalte zou ze nooit in geen honderd jaar het lichaam van haar zus naar het kamp kunnen dragen. Haar blik kruiste even met die van Nightspark maar algauw keek ze weer weg naar het bewegingloze lichaam van Fawnstep.

@Daan, wil je even de precieze wonden van Fawnstep door sturen in PB?

Blijkbaar was Brightsoul's komst goed getimed. "Brightsoul, je komt als geroepen," Zei Nightspark tegen haar. Ze knikte kort en keek naar het zwakke gestalte van Fawnstep. "Fawnstep is aangevallen door een monster, ik wilde d'r naar de Medicine Den brengen, maar dat lukt niet in m'n eentje. Denk je dat je een pootje kan helpen?" Vroeg hij verder. 'No problem.'Antwoordde ze kort. Ze keek even naar de kitten. Wat deed dat ding hier? "Ga terug naar je twolegs, kit. Je hoort hier niet thuis. Vandaag ben ik nog vriendelijk, morgen verscheur ik je," Zei Nightspark terwijl hij de kitten aankeek. 'Laat dat mormel lekker zitten. Misschien word het overreden door een monster.'Zei ze terwijl ze de kitten geen aandacht meer schonk. Ze schrok op toen een stem in de verte weerklonk. Het was afkomstig van een grijze poes. Brightsoul dacht even na hoe de ze ook alweer heette. 'FAWNSTEP!' Riep de poes uit terwijl ze op hun af kwam rennen. Ineens herkende Brightsoul haar weer. Het was Littlestream. Ze wist nog dat dat de zus van Fawnstep is. Hopelijk blijft het een is en geen was. "Help me met haar mee terug naar het kamp te dragen." Zei ze ijzig. Het kwam over als een bevel, maar in deze situatie snapte Brightsoul het wel. Je zag dat de poes het er zwaar mee had. Brightsoul kwam wat dichter bij Fawnstep staan om vervolgens het vel van de kat op te tillen en de achterkant op haar nek te leggen. Dan konden de andere haar bij haar nekvel pakken en ook haar voorpoten dragen.

Gelukkig wilde Brightsoul hem helpen om Fawnstep mee te nemen naar het kamp en hij knikte toen ze miauwde dat het beter was om de kitten te laten wat het was. Nog voordat ze iets konden doen, liet een gil een rilling over zijn rug lopen. Hij herkende de stem; Littlestream. Nu pas bedacht hij zich dat het Little's zus was die aangereden was. Hij keek haar eventjes aan, maar ze wende al snel haar blik weer af. Wat was er de laatste tijd toch met d'r aan de hand? Zouden er weer problemen zijn met Ashdrizzle en Thrushdrive? Nee, dan zou hij het toch wel te horen krijgen van Snowy? Nightspark schudde zijn kop om van de speculaties af te komen. "Help me met haar mee terug naar het kamp te dragen." De zwarte kater schrok van de ijzige stem van de kleine kattin. Toch boog hij zijn kop, de jongere poes was hoger in rang dan hij, dus hij moest gehoorzamen. Eventjes keek hij Brightsoul aan en knikte, waarna hij Fawnstep half over zijn rug heen wist te leggen.