Wrong Den {Winterhowl}

Met ritmische bewegingen ging de borstkas van de calico poes zachtjes op en neer. Een koude wind speelde een beetje met de lange haren die wat slordig over elkaar heen gedrapeerd waren nu. Toen er echter een lichte bons te voelen was op haar buik opende ze een van haar ambere ogen langzaam en mompelde wat. Pas nu zag ze dat er een wittig bolletje wol lag, in haar nest nog wel. Verontwaardigd keek de kattin op. "Wel heb je ooit." Miauwde ze wat verwonderd en keek slaapdronken naar de kitten.

De kitten was duidelijk ook geschrokken, en haar blik verzachtte iets. "Ik.. ik benne hier niet." Miauwde de kit geschrokken en deens wat achteruit voor haar. "Het geeft niet, Tinderkit, toch?" Zei ze en legde haar kop toen neer om een beetje op dezelfde hoogte te komen met de kleine poes. "Ik ben Winterhowl." Als ze het goed was moest dit een van Lionroar's kittens zijn, dus moest ze haar niet bang maken, anders kreeg ze een boze deputy achter zich aan.

De kit was duidelijk verwonderd over het feit dat ze haar naam wist. "Hoe weet jij dat..?" Miauwde het katje zachtjes en leek haar iets wantrouwend aan. "Tinderkit, jouw vader heeft een hoge plaats in de Clan, zoals je misschien wel weet, en dus kent iedereen de namen van jouw en je siblings wel." Een glimlachje sierde haar lippen toen de kitten wat begon te spelen met de klanken van haar naam. "Winterhowl.. Oké.." Mompelde de witte kitten toen zachtjes.

"Papa..? Maar Papa's nest is toch ook op de grond..?" Ze greens kort naar de kit die het niet helemaal begreep. "Laten we dan maar gewoon zeggen dat jouw papa heel erg.. bekend is hier." Ze glimlachte naar de kitten en rekte haar rug eventjes goed uit. Haar ambere ogen keken neer op Tinderkit, wat een schatjes waren het toch altijd. Soms verlangde ze wel naar een eigen familie, maar tegen andere Warriors, met name katers, was ze heel anders.

De kitten keek nu erg nieuwsgierig naar haar. "Papa bekend..?" Herhaalde Tinderkit toen vragend. "Ikke wil net zo bekend zijn als papa!" Ze zag dat de kitten het koud had en toen klom ze haar nest in om warmte te zoeken. Ze sloeg haar pluizige staart rond te kitten en glimlachte toen naar haar. "Dat komt wel goed." Zei ze en glimlachte toen naar het witte bolletje vacht.

Een tedere glimlach verscheen op haar gezicht toen de kitten zich snorrend oprolde toen ze haar staart om haar heen krulde. Een koude wind blies nu buiten en ze zag hoe het kamp steeds wat meer verduisterd werd, ook al was het gewoon dag. Een grote regenbui trok over het kamp heen, en langzaam begonnen dikke druppels uit de hemel te vallen. "Je benne net zo warm als mama..." Mompelde ze zachtjes en Winderhowl glimlachte zachtjes. Ze zou de kitten, als de bui wat minder werd, terug brengen naar de nursery, maar als ze dit nu zou deed zou Tinderkit wel eens ziek kunnen worden, en omdat haar moederinstinct op kwam treden was dat wel het laatste wat ze de kitten toewenste. "Je kan hier blijven tot de regen over is." Zei ze en keek naar Tinderkit.

"Het luchtwater is weer terug..." Miauwde het poesje zachtjes en Winterhowl keek hoe de kitten half over haar staart klom om het beter te kunnen zien. Toen er echter een kille windvlaag de Den binnenstroomde krabbelde ze weer terug naar het warme gedeelte. "Mama zal zich zorgen maken..." Mompelde Tinderkit toen. "Geen zorgen, ze weet vast wel dat jij slim genoeg bent om niet in de problemen te komen." Zei ze liefkozend en legde haar kop weer neer op haar poten.

Ze keek naar de kitten die zich op krulde en haar kopje in haar doezelige staart plaatste. De oogjes van Tinderkit begonnen al wat dicht te vallen. "Oké.." Murmelde ze en snorde tevreden. Winterhowl liet haar ogen ook langzaam dichtvallen. Ze luisterde naar het ademhalen van Tinderkit en het getik van de regen op het gras in het kamp.

Winterhowl opende een half oog toen ze wat gestommel de Den in hoorde komen. Al snel zag ze dat het Icyrose was, die haar kitten op was komen zoeken. Ze glimlachte naar de kattin en keek toen weer naar Tinderkit. "Ze slaapt?" Winterhowl knikte zachtjes om Tinderkit niet te wekken nu ze lag te slapen. "Ik kan wel eventjes hier blijven voordat ik weer terug moet naar de rest van het nest. Hoe kwam ze hier terecht, Winterhowl?" De calico poes keek naar Icyrose en toen weer naar Tinderkit. "Ze kwam hier plotseling naar binnen rollen." Zei ze en greens toen even naar Icyrose. Ze voelde Tinderkit wat bewegen toen ze haar pootje uitstrekte. "Mama.." Murmelde het poesje en Winterhowl greens weer even naar Icyrose. Op z'n schatje kon je gewoon niet boos worden.