Socializing

Onderwerp: Socializing zo 29 dec 2013 - 19:15

De eerste stapjes buiten de nursery waren voor Carrotkit een openbaring geweest. Er was zoveel te zien! En zo veel andere katten! Overrompeld werd ze door de vele geuren en de bedrijvigheid buiten de nursery. Ze zag kittens spelen, maar ze zag ook volwassen katten die met elkaar in gesprek waren. Ze zag katten stoeien, katten liggen, katten lopen, katten zitten. Grijze katten, rode katten, witte katten, tabby katten, gestreepte, gevlekte, gestipte katten.

Niet dat Carrot zich liet afschrikken door al die bedrijvigheid – integendeel! Enthousiast deed ze nog een paar stapjes buiten de nursery. Welke kant zou ze eens opgaan? Daar waar die oudjes zaten? Nee, dat leek haar saai. Met haar oranje staart fier omhoog besloot ze dus maar een andere kant op te gaan, daar waar meer jonge katten waren. Tijd om wat mede-katten ontmoeten! dacht de kleine Carrot en tegen de eerste de beste jong ogende kat die ze tegenkwam riep ze dan ook: ‘Hoi! Ik ben Carrotkit!’ Ze keek de andere kat stralend aan en vervolgde, zonder de ander ook maar een kans te geven zélf te reageren: ‘En hoe heet jij?’

Note: Wees welkom! Het is tijd voor Carrot om wat katten te ontmoeten. Razz

Onderwerp: Re: Socializing zo 29 dec 2013 - 20:10

De kleine Willowkit was wat aan het praten met één of andere apprentice. De apprentice had het erover hoe cool het was om leerling te zijn en vertelde de wildste verhalen over gevechten en trainingen. Plots klonk er een stem achter Willowkit ‘Hoi! Ik ben Carrotkit!’

-~-
de onbekende lapjeskitten keek Willowkit stralend aan en vervolgde, zonder haar ook maar de kans te geven zélf te reageren: ‘En hoe heet jij?’ Nu opende Willowkit haar kleine mondje 'Heyo!' piepte ze speels met twinkelend kitten stemetje 'Ik ben Willowkit!'zei ze.
-~-

De grijs-gestreepte kitten liep al lichtjes struikelend stralend van blijheid naar de kitten die Carrotkit hete, ze had weleens van haar gehoord. Ze was ongeveer -mischien 1 à 2 maan jonger- even oud als Willowkit zelve.

-~-
'Het kamp aan het verkennen?' vroeg ze met een grote glimlach.

Onderwerp: Re: Socializing zo 29 dec 2013 - 20:47

Carrotkit hupte op en neer op haar zachte pootjes, waardoor de zanderige ondergrond onder haar pootjes aangestampt werd. Ze zwiepte met haar staart toen de grijsgestreepte kitten zich naar haar toedraaide. ‘Heyo! Ik ben Willowkit!’ mauwde het kittentje, waarop Carrot direct reageerde met een ‘Hoi Willowkit!’. De grijsgestreepte kitten kwam dichter naar Carrot toe en lachte vrolijk terwijl ze vroeg of Carrot het kamp aan het verkennen was. Carrot knikte opgewonden. ‘Ja!’ riep ze uit. ‘Het is zo grooooot.’ Ze rekte de “o” overdreven lang om aan te geven dat ze heel erg onder de indruk was van het kamp. Ze draaide een rondje terwijl ze enthousiast zei: ‘Ik bedoel, heb je al die katten gezien! Het gaat me echt manen duren voordat ik die allemaal ken! En dan zijn er nu ook nog katten aan het jagen!’ Ze maakte haar rondje af en keek weer naar Willowkit. ‘Ik word vast ook een hele goede jager,’ zei ze. ‘Mijn papa is namelijk deputy.’ Ze grijnsde trots naar de kitten tegenover haar. ‘En jij?’ vroeg ze. ‘Word jij ook een goede jager?’ Ze maakte bij het woord jager een klauwende beweging met haar pootje, hoewel die nog niet erg indrukwekkend was. Ze keek even om zich heen. ‘Wie zijn jouw papa en mama eigenlijk?’

Onderwerp: Re: Socializing zo 29 dec 2013 - 21:50

‘Ja!’ riep Carrotkit uit. ‘Het is zo grooooot.’ Ze rekte de “o” overdreven lang uit, ze was vast onder de indruk. 'Ik weet het! Ik weet het!' riep ze terwijl ze lachte. 'Het is zoooooooooo groot.' De andere lapjeskitten draaide een rondje terwijl ze enthousiast zei: ‘Ik bedoel, heb je al die katten gezien! Het gaat me echt manen duren voordat ik die allemaal ken! En dan zijn er nu ook nog katten aan het jagen!’ Ze maakte haar rondje af en keek weer naar Willowkit.'Ja! en al gezien hoe grooooot dat die zijn?' zei Willowkit dolenthousiast

-~-
‘Ik word vast ook een hele goede jager,’ zei ze. ‘Mijn papa is namelijk deputy.’ Ze grijnsde trots naar Willowkit. Willowskit haar mondje viel in een grote O open. 'Wauw!' zei ze onder de indruk. ‘En jij?’ vroeg Carotkit. ‘Word jij ook een goede jager?’ Ze maakte bij het woord jager een klauwende beweging met haar pootje. Willowkit zakte met een speels grauwtje in elkaar en sprong op dat moment op een blaadje, dat ze grandieus miste. Ze sprong er ruim een meter naast! 'Jahaaaaaaaa! zeker hoor, maar pas nadat ik leer om niet meer een meter naast mijn doelwit landen.' Ze knipoogde met een speels lachje 'Nou ja, ik ben al wel 5cm dichter bij mijn doel geland e! das een grote vooruitgang!'
-~-

Willowkit liep speels een rondje en hield lachend stil. Carotkit keek even om zich heen. ‘Wie zijn jouw papa en mama eigenlijk?’ vroeg ze. 'Ow...' Het enthousiasme stroomde weg. 'Ik heb mijn mama nooit echt gekend. Ze is gestorve nog voor dat mijn oogjes open waren. Nu heb ik een vervangmama, Stonerain. Mijn papa heeft ons verlaten en is waarschijnlijk nu in de starclan. Mams ook..' Willowkits hoofdje hing nu naar beneden terwijl ze naar haar pootjes staarde. 'En die van jou?' vroeg ze om de stemming er terug in te proberen te brengen.

Onderwerp: Re: Socializing vr 3 jan 2014 - 3:57

Carrot keek wel een beetje op tegen de kitten, die duidelijk al iets langer rondliep in het kamp en al meer gezien had. Toen Willowkits mondje open zakte toen Carrot vertelde dat haar vader deputy was, voelde Carrot zich dan ook extra trots. Ze had al wel gehoord dat een deputy iets bijzonders was en daar was ze sowieso al trots op geweest, maar ze had niet kunnen wachten het aan een andere kat te vertellen en diens reactie te zien. Toen Willowkit ‘’Wauw!” zei, stak Carrot haar borst nog verder naar voren, hoewel dat al bijna niet meer mogelijk was. Willowkit besprong vervolgens een blaadje en merkte lachend op dat ze al vooruitgang boekte bij het jagen.

Op Carrotkits vraag wie Willowkits ouders waren, antwoorde Willow dat ze haar ouders niet had gekend. Carrot kon zich maar slecht voorstellen dat iemand geen ouders had gekend en wist niet zo goed wat ze moest zeggen. Ze zag hoe Willowkit haar hoofd liet hangen en dat vond ze niet leuk om te zien. ‘En die van jou?’ vroeg de grijsgestreepte kitten aan Carrot. Carrot was blij dat ze weer over iets leukers kon praten. ‘Nou, mijn papa is dus Lionroar. Mijn mama is Icyrose.’ Ze wilde eigenlijk nog iets toevoegen van “ze is heel lief”, maar ze wist niet of Willowkit dat vervelend zou vinden, dus sneed ze een heel ander onderwerp aan:

‘Hoe lang loop jij hier al in het kamp rond?’ vroeg ze. ‘Kun je me wat leuke plekken laten zien?’

Note: Sorry for the wait :3

Onderwerp: Re: Socializing vr 3 jan 2014 - 12:05

"Hoe lang loop jij hier al in het kamp rond?" vroeg Carrotkit. "Kun je me wat leuke plekken laten zien?" Willowkit keek op en haar oogjes stonden weer speels en enthousiast. 'Nog niet zo lang, iets van een halve maan of een maan ofzo. Maar wat ik hier heb gezien! ogen tekort' Willowkit lachte even 'tuurlijk kan ik dat!'

-~-
Ze keek even om zich heen. 'Heb je de prooistapel al gezien? zo groot! en je moet echt eens naar de slaapplek van de oudsten gaan! die vertellen -als je maar hart genoeg smeekt- echt de gekste, coolste en tofste verhalen!'
-~-

Ze liep een rondje en sprong weer speels op een klein blaadje. 'Wat heb je al allemaal gezien?' vroeg ze al lachend met het blaadje spelend. Ze liep al richting de inmens grote prooi stapel. 'Kom! dan gaan we alvast naar de prooi stapel!'

Onderwerp: Re: Socializing vr 3 jan 2014 - 15:44

Willowkit keek enthousiast, toen Carrot haar vroeg of ze haar wat kon laten zien van het kamp. ‘Heb je de prooistapel al gezien? Zo groot!’ vertelde Willow enthousiast en Carrot schudde haar kopje. Nee, ze wist niet eens wat ze zich voor moest stellen bij een prooistapel. Wat een prooi was, dat wist ze al wel een beetje, dat had haar papa haar verteld en ze had ook al wel eens een prooi gezien, maar een hele stapel?

De slaapplek van de oudsten, daar begon Willow ook over. ‘Die vertellen, als je maar hard genoeg smeekt, echt de gekste, coolste en tofste verhalen!’ ‘Tof!’ riep Carrot uit. Ze had de ouderen al wel zien zitten, maar had niet naar hun toe willen lopen omdat ze… zo oud waren. Maar misschien moest ze dan toch maar eens naar hen toe gaan, als ze van leuke verhalen vertelden! Niet dat Carrot het geduld had om lange verhalen aan te horen, maar toch, ze deed wel altijd haar best om te luisteren.

‘Wat heb je al allemaal gezien?’ vroeg Willow, terwijl ze al lopend met een blaadje aan het spelen was. ‘Kom! Dan gaan we alvast naar de prooi stapel!’ Carrot knikte en huppelde lichtpotig achter de kitten aan. ‘Ik heb nog helemaal niets gezien,’ vertelde ze. ‘Ja, de binnenkant van de nursery.’ Ze lachte vrolijk en maakte een sprongetje in een stapel bladeren die op haar pad lag. Vrolijk babbelde ze verder. ‘Maar daar werd het een beetje saai,’ vertelde ze. ‘En ik wordt ook al te groot voor de nursery vind ik.’ Dat vond ze zelf, ja, maar haar moeder had haar verteld dat ze nog lang niet oud genoeg was om ergens anders te slapen en dat vond Carrot maar stom.

Toen Carrot de prooistapel in zicht kreeg, zakte haar mondje open. ‘Wauw,’ zei ze en ze sprong met grote sprongen naar de stapel toe en begon er omheen te lopen. ‘Te gek!’

Onderwerp: Re: Socializing vr 3 jan 2014 - 20:28

‘Ik heb nog helemaal niets gezien,’ vertelde Carrotkit terwijl ze richting de stapel stapte. ‘Ja, de binnenkant van de nursery.’ Ze lachte vrolijk en maakte een sprongetje in een stapel bladeren die op haar pad lag, Willowkit lachte vrolijk mee.

-~-
Vrolijk babbelde ze verder over van alles en nog wat. ‘Maar daar werd het een beetje saai,’ vertelde Carrotkit 'Het werd er saai vanaf het moment dat ik wat meer naar buiten ging en minder in de nursery te vinden was' zei Willowkit met een lachje terwijl ze knipoogde. ‘En ik wordt ook al te groot voor de nursery vind ik.’ Zei de kleine Carrotkit. 'Te bedenken dat ik dan nog een maan ouder ben dan jouw he.' zei Willowkit gespeeld erg sipjes, waarna ze weer al lachend rechtsprong.
-~-

Toen Carrotkit de prooistapel in zicht kreeg, zakte haar mondje open. Willowkit stak haar borst vooruit en keek naar de top van de prooistapel. ‘Wauw,’ zei het kleine lapjes kittentje. En Carrotkit sprong met grote sprongen naar de stapel toe en begon er omheen te lopen. ‘Te gek!’ zei de kitten. 'Ja he! en in de zomer is ie blijkbaar nOg veel groter! dat hebben de oudsten gezegt!' zei Willwokit terwijl ze lachend achter Carrotkit aan liep.
-~-
'Over oudsten gesproken, kom mee! dan gaan we vragen om een verhaaltje!' zei Willowkit terwijl ze al huppelend en springend weg rende richting de oudsten.

Onderwerp: Re: Socializing zo 5 jan 2014 - 16:25

Carrot hupte rond de prooistapel en het was dat haar bekje niet verder open kon zakken, maar anders was dat zeker gebeurd, toen Willow vertelde dat ze gehoord had dat hij in de zomer nog groter was. ‘Echt niet, dat kan niet,’ zei ze. ‘Dat lieg je.’ Ze lachte vrolijk en gaf na een korte aarzeling een tik tegen de stapel aan, benieuwd of er iets mee zou gebeuren als ze hem aanraakte. Er gebeurde echter niets.

‘Over oudsten gesproken, kom mee! Dan gaan we vragen om een verhaaltje!’ zei Willowkit onderwijl. Ze was al half op weg naar de oudsten. Carrotkit gaf nog snel een tik tegen de prooistapel, om te kijken of er écht niets mee zou gebeuren, maar hij bleef net zo stil liggen als eerst. De kitten wist niet of ze hier blij mee moest zijn of niet: het zou natuurlijk vet stoer zijn als de prooistapel ineens tot leven kwam, maar ook wel heel eng!

Toen ze zag dat er echt niets gebeurde met de stapel, spurte ze achter Willow aan. Hijgend kwam ze aan bij de grijzige kitten, die al een flinke voorsprong had gehad. Carrot moest toegeven dat ze een beetje moe werd van al dat gehuppel, geren en gespring, maar omdat Willow er nog niet moe uitzag, durfde ze dat niet toe te geven. Kom op zeg, ze was een stoere kitten! Die hoefden geen middagdutje te doen! Misschien was het daarom ook maar goed ook dat ze bij de oudsten waren aangekomen, want hier was het rustig. ‘Nou nou,’ flapte Carrot eruit, nog een beetje hijgend. ‘Als je niet had gezegd dat hier leuke verhaaltjes worden verteld was ik hier nooit naartoe gekomen. Wat een saaie boel.’

Note: No offence to anyone XD

Onderwerp: Re: Socializing zo 5 jan 2014 - 16:46

Carrotkit teste uit ofdat de stapel niet tot leven zou komen als ze er eens tegen tikte, 'die stapel gaat heus niet tot leven komen en je opvreten ofzo.' zei Willowkit plagend terwijl ze grauw geluidjes maakte en met kleine nageltjes klauw geluidjes maakte 'rauw rauw' De kleine lapjes kitten liep achter Willowkit aan en leek wat moe te worden, Willowkit toverde een breede lach.

-~-
‘Nou nou,’ zei Carrotkit, nog een beetje hijgend. ‘Als je niet had gezegd dat hier leuke verhaaltjes worden verteld was ik hier nooit naartoe gekomen. Wat een saaie boel.’
-~-

'Ik weet het, kom laten we het gaan vragen.' zei Willowkit terwijl ze naar de plek rende, maar er was geen oudste te zien?
Willowkit keek naar Carrotkit. 'ze zijn er niet.. ik denk dat ze weer ergens anders buiten het kamp zijn gaan samentongen en zonder ons verhalen aan elkaar vetellen. Dat doen ze wel vaker.' zei Willowkit licht teleurgesteld.

-~-
'Wat wil je nu gaan doen? Weet wel dat we niet buiten het kamp mogen.. niet tot we onverschrokke leerlingen zijn!' Willowkit sprong in een hoopje blaadjes die speels en snel de lucht in schoten en overal terecht kwamen.

Onderwerp: Re: Socializing vr 10 jan 2014 - 20:18

Carrot kon haar teleurstelling niet verbergen toen bleek dat de oudsten niet aanwezig waren. Ze zette een beteuterd gezichtje op en ging zitten, terwijl Willowkit vertelde dat ze misschien aan het samentongen waren. Willowkit leek ook teleurgesteld te zijn. ‘Wat wil je nu gaan doen?’ vroeg het poesje en ze zei erbij dat ze niet buiten het kamp mogen komen. ‘Niet tot we onverschrokken leerlingen zijn!’ Willow besprong een hoopje blaadjes, die daardoor in het rond vlogen. Carrot grinnikte en sprong overeind. ‘Puh!’ riep ze uit. ‘Ik bén al onverschrokken!’ Ze sloeg met een poot tegen een ronddwarrelend blaadje aan en liet haar kleine tandjes zien aan de iets oudere Willowkit. Toen drong een ontdeugend idee tot haar door. Ze dook ineen, keek naar het grijze poesje en sprong toen op haar af – alsof Willow die speelse aanval al niet ver van tevoren had kunnen zien aankomen.

Note: Hoop dat je er wat mee kunt! :3

Onderwerp: Re: Socializing za 11 jan 2014 - 18:09

-tuurlijk ;3

Carrotkit grinnikte en sprong overeind. ‘Puh!’ riep ze uit. ‘Ik bén al onverschrokken!’ Willowkit giegelde en keek naar de vele blaadjes. 'Ik ook!Ik ben zelfs nog onverschrokkender dan jouw' Carrotkit sloeg met een poot tegen een ronddwarrelend blaadje aan en liet haar kleine tandjes zien aan Willowkit. Carrotkit dook ineen, keek naar het grijze poesje en sprong in een fractie van een seconde toen op haar af. Willowkit sprong op dat moment ook naar voren 'ten aanvaaaaaaaaaal' Miauwde ze terwijl ze speels richting Carrotkit's oor hapte.

Onderwerp: Re: Socializing ma 13 jan 2014 - 20:36

‘Ik ben zelfs nog onverschrokkener dan jou!’ riep Willow en niet veel later sprong Carrot op haar af, maar Willow had haar door en voor Carrot was het al te laat om aan de kant te springen, toen de grijsgekleurde kitten op haar afsprong. ‘Ten aaaanvaaal!’ mauwde de grijze kitten en Carrot slaakte daarop een speelse strijdkreet. Ze voelde een zachte beet in haar oor, maar dat schrok haar niet af – integendeel, ze voelde zich alleen maar meer uitgedaagd en hapte zelf ook naar Willow. ‘Rawr! Ik maak je af!’ mauwde ze met alle speelsheid van een jonge kitten. ‘Rawr!’ riep ze nog een keer. Ze beelde zich in dat ze al een krijger was, net zo dapper als haar vader, maar de werkelijkheid bleef dat ze nog maar een klein kittentje was en bijna haar evenwicht verloor toen ze zich op twee pootjes omhoog wierp en toen met haar voorpootjes slaande bewegingen naar Willow maakte.

Onderwerp: Re: Socializing ma 13 jan 2014 - 21:38

Willowkit kreeg Carrotkit tepakken die nu ook terugbeet.
Strijdkreetjes vulden de lucht 'Nee nee! ik maak jouw af wortel!'
Carrotkit hapte in Willowkits staart maar ze hapte gewoon terug richting diens staart. Willowkit liep een rondje rond Carrot en wierp zich naar voren. 'Hier Worteeeeeeel!' riep ze terwijl ze speels hapte naar de staart, moeilijk te vangen hoor! Carrotkit stond ineens nog maar op 2 poten en sloeg naar Willowkit die zo goed mogenlijk onweek. Een slag stoote Willowkit naar achteren en een fractie van een seconde hapte de kit naar adem. Toen stoof ze weer naar Carrotkit en ging ook op haar 2 achterpoten staan om zo van die slaanbewegingkjes naar Carrotkit.
Willowkit merkte dat ze net iets groter was dan de Carrot, ze was ook iets ouder. Dus ja..
'Ik grote sterke Willowkit zal de wortel verslaan!' zei ze waarna ze zich plompt naar voren liet vallen. Ze was groter en zwaarder dan Carrot omdat ze een maan of wat ouder was, hiervan maakte ze nu gebruik. Willowkit liet zich op Carrot vallen. Mét een Big Smile.

Onderwerp: Re: Socializing zo 19 jan 2014 - 20:32

‘Nee nee! Ik maak jou af wortel!’ riep Willow en wie niet doorhad dat hier twee kittens aan het spelen waren, zou denken dat er hevig gevochten werd, zo erg gingen Carrot en Willow op in hun stoeipartijtje. ‘Hier Worteeel!’ hoorde Carrot Willow roepen, terwijl de grijze kitten naar Carrots staart hapte, maar de “wortel” wist haar staart op tijd weg te trekken en ging op twee poten staan. Dat deed ze wat onhandig, maar ze wist zichzelf overeind te houden en sloeg naar Willowkit. Carrots tongetje hing uit haar bek, terwijl ze haar best deed om zowel op twee poten te blijven balanceren, als Willowkit te raken, maar Willow was te snel voor de kleine kitten, hoewel het haar één keer lukte de grijze kitten te raken.

Carrot liet zich vermoeid weer op haar voorpoten zakken, toen Willow voor een paar luttele seconden uitgeschakeld was. Veel tijd om op adem te komen kreeg ze echter niet, want de grijze poes kwam al gauw weer naar Carrot toe en nu was het zij die op twee poten stond en met haar voorpoten naar Carrot uithaalde. Die probeerde alle uithalen te ontwijken, maar dat lukte nauwelijks. Vooral nu Willow op twee poten stond, werd duidelijk wie er ouder, groter en sterker was en dat was Willowkit zich zelf ook bewust. De grijze poes riep uit dat ze de wortel zou verslaan en liet zich toen onverwacht naar voren vallen. Carrot slaakte een kreetje toen Willow bovenop haar viel en probeerde onder Willow vandaan te kruipen, maar slaagde tot haar eigen ongenoegen niet. Nee, nee, ik kan niet verliezen! zei ze in gedachten tegen zichzelf, maar ze wist dat de zaak hopeloos was en staakte tegen haar zin in haar verzet. ‘Ik geef me over! Ik geef me over!’ riep ze.

Onderwerp: Re: Socializing ma 20 jan 2014 - 20:29

Carrot probeerde tevergeefs zich onder Willowkit onderuit te worstelen, maar het lukte niet echt.
Ergens voelde de zilverg-gestreepte kit zich wel schuldig dat ze zo oneerlijk haar gewicht had ingezet om de strijd te winnen.. maar ach, het was maar een spelletje.
'Ik geef me over! ik geef me over!' zei Carrotkit waarna Willowkit giegelend en lachend af haar ging.
'Sorry wortelTJE' zei ze plagend. 'Je vocht goed mijn beste Carrotkit' zei ze gespeeld ernstig terwijl Willowkit haar borst vooruit stak 'Maar net niet goed genoeg om van de oppermachtige Willowkit te winnen' voegde ze er giegelend aan toe.
Maar een vermoeide geeuw onstnapte haar toch zo zonder problemen. 'Ik ben moe, jij niet?' vroeg ze doodop.
Willowkit schraapte wat mos bijeen in de Nursery en legde zich er geeuwend op. Terwijl ze haar pootjes strekte om haar poten wat te onstpannen na hun druk gevecht. Een zoet glilmlachje verscheen zoet en lief op haar snoetje terwijl ze daar zo lag op dat zachte mos.

Onderwerp: Re: Socializing za 1 feb 2014 - 16:38

Willowkit vond het natuurlijk grappig dat Carrotkit zich overgaf en Carrot voelde hoe haar ego een klein deukje had opgelopen. ‘Sorry wortelTJE,’ zei Willow plagend. Carrotkit wilde haar al een speelse tik geven, maar toen ging Willowkit met borst vooruit zitten en zei op serieuze toon dat Carrotkit goed had gevochten. ‘Maar net niet goed genoeg om van de oppermachtige Willowkit te winnen.’

‘Hmpf,’ zei Carrot, terwijl zij ook haar borstje vooruit stak. ‘Ik heb je láten winnen.’ Ze grijnsde naar Willow en voelde toen weer hoe moe ze eigenlijk was. Willowkit leek ook moe te zijn, en inderdaad, de grijze poes vroeg na een uitgebreide gaap of Carrotkit niet moe was. Eigenlijk wilde Carrotkit “nee” zeggen, want ze vond het niet echt stoer om moe te zijn, maar een gaap verraadde haar: ze geeuwde luid en gaf toen voorzichtigjes toe: ‘Ja, ik ben wel een beetje moe.’ Ze deed toen wat Willowkit ook deed: wat mos bij elkaar schrapen en daar een heerlijk bedje van maken. Ze ging met een tevreden glimlach liggen en sloot haar oogjes toen ze het mos in haar vacht voelde kriebelen. ‘Slaap maar goed Willow,’ zei ze, met haar oogjes al dicht. ‘Als ik uitgerust ben, zal ik je er van langs geven.’ Ze gaapte nog eens, ging iets verliggen en slaakte toen een tevreden zucht. Ze was uitgeput.

Onderwerp: Re: Socializing