I have learned to live with this.

Zijn ogen stonden dof door het bloed dat hij verloren had, de wonden deden pijn bij iedere stap die hij zette. Maar hij moest wel. Alle andere katten hadden ook wonden van het gevecht tussen Bloodclan en de andere clans. Zijn blik gleed over de katten. Zowel warriors als apprentices van Windclan hadden meegedaan, zachtjes slikte hij. Was er iemand dood? Niet dat hij wist. De kater keek naar de grond terwijl hij zijn pas door zette. Toen hij eindelijk het kamp bereikt had, liep hij meteen op de Medicine den af. De pijn die hij had was ondragelijk, hij had geen andere keus dan behandeld te worden door Brindlepool of Cinnamonpaw. Icy had hem flink aangevallen, op zijn nek zat een bijtwond van haar, zijn schouders en rug waren bewerkt en zijn buik zag er ook niet zo fijn uit. Icy's nagels hadden hem diepe wonden bezorgd. Toen hij voor de den stond miauwde hij luid, waarna hij de den binnenliep. "Brindlepool, Cinnamonpaw, Icy en haar volgers hebben de clans overvallen in Fourtrees, er zijn velen gewond." Miauwde hij, waarna hij naar zijn borst keek. Zijn vacht was op veel delen rood gekleurd, maar dat kwam ook omdat hij een witte vacht had, die werd sowieso snel vies. "Icy heeft me flink toegetakeld," Zei hij, waarna hij naar de twee keek.

{Brindlepool / Cinnamonpaw}

close your eyes, don't worry

I'll still be here in the morning

De ogen van de poes gleden wat glazig rond, het was voor deze tijd best rustig in het kamp. Waren ze aan het jagen? Of er was misschien een patrouille aan de gang, dat zou net zo goed kunnen. Ze maakte even een kort rondje door het kamp om te kijken of ze nog ergens nodig was, en ging hierna meteen weer terug naar haar den. Niet veel later daarna hoorde ze een bekende stem luid miauwen, het was niet ver weg. Lionroar kwam in zicht, ze had hem laatst nog behandeld. "Brindlepool, Cinnamonpaw, Icy en haar volgers hebben de clans overvallen in Fourtrees, er zijn velen gewond." De glimlach verdween meteen van haar gezicht bij deze woorden, en maakte plaats voor een barse uitdrukking. Ze bekeek de wonden van Lionroar even in een snelle oogopslag, en zag meteen dat ze niet veel tijd meer had. Er zaten zeker wat dodelijke wonden bij als er niet snel iets gedaan werd. Ze vloog naar de andere kant van de den en griste van spinnenrag in haar bek, terwijl ze naar de verdere woorden van de kater luisterde. "Icy heeft me flink toegetakeld," hoorde ze hem zeggen. Voorzichtig drukte ze de spinnenrag tegen de meest bloedende wonden, en knikte. Hij was er inderdaad niet erg best aan toe, dat was duidelijk. ’’Zijn er nog andere daar?’’ vroeg ze aan hem en keek hem glazig aan. Dit was haar ergste situatie tot nu toe, en ze voelde een akkelige druk op haar borst. ’’Cinnamonpaw, zou je dit erop willen houden? Dan zoek ik ondertussen andere kruiden.’’ zei ze en knikte haar apprentice toe, waarna ze zich omdraaide. ♥

_{thank you ♥}

Hij wist dat zijn wonden er niet lekker uitzagen, en dat ze misschien zelfs dodelijk waren. Maar vanbinnen was hij trots op zichzelf, Icy had verloren, ze had zich teruggetrokken samen met haar volgelingen. ’’Zijn er nog andere daar?’’ Zachtjes schudde hij zijn hoofd heen en weer. "Nee, iedereen is op zijn weg om terug naar het kamp te komen." Miauwde hij. "Icy heeft haar clan teruggetrokken." Hij kreunde zacht toen Brindlepool het spinnenrag tegen zijn wond aan duwde. Het deed ergens wel pijn, maar hij hield zich sterk en bleef staan waar hij stond.

Even verzachtte haar uitdrukking door de geruststelling van Lionroar dat het gevecht was afgelopen. Icy had verloren, en maar goed ook. Maar al snel voelde ze de paniek weer opkomen over het feit wat ze met zijn wonden moest. Cinnamonpaw deed gehoorzaam wat ze vroeg en drukte de spinrag op de meest hevig bloedende wonden op zijn lichaam. Hij zal vast en zeker infecties hebben opgelopen door de beten, dus daar moest ze eerst wat aan doen. Ze pakte wat paardenstaart en begon erop te kauwen tot ze het kon gebruiken en deed dit op de wonden. Cinnamonpaw hielp haar met het ertegenaan drukken zodat zij op zoek kon naar de volgende behandeling. ''Waar heb je het meest last van?'' vroeg ze aan de kater om die wond dan als eerst te behandelen. Ze moest even wachten tot de rest was ingewerkt, maar ze pakte nu alvast wat kruiden.

Omdat Cato is gestopt een beetje powerplay met Cinnamonpaw, maar dat moest maar even.

Cinnamonpaw gehoorzaamde Brindlepool meteen en drukte wat Spinnenrag op de meest hevig bloedende wonden op zijn lichaam. De kater beet op zijn lip, want het deed verschrikkelijke pijn. Toen Brindlepool wat kruiden op zijn wonden deed kreunde de kater zachtjes en kneep hij zijn ogen dicht. De kruiden prikten in zijn wonden, maar hij wist dat dat zou betekenen dat ze aan het genezen waren. ''Waar heb je het meest last van?'' Miauwde Brindlepool. De kater opende zijn oceaan blauwe ogen weer en zocht naar de lichtgrijze poes. "Mijn schouder," Miauwde hij meteen, want daar kwam wel degelijk de meeste pijn vandaan.

Ze zag hoe Lionroar zijn pijn onderdrukte, en ze begreep dat deze waarschijnlijk ondragelijk was. ''Hier, eet deze zaden op. Dit zal helpen de pijn te verminderen.'' zei ze en gaf de kater wat papaver zaadjes. Toen Cinnamonpaw klaar was met het schoonmaken van de wond kauwde Brindlepool wat op de goudsbloemblaadjes en gaf deze aan haar apprentice die ze op de wond deed. Dit zou moeten helpen met het genezen van de wond, maar vooral rust zou nodig zijn. ''Lionroar, ik denk niet dat je het leuk zal vinden, maar voorlopig moet ik je hier houden.'' zei ze een beetje ernstig. ''Ik moet opletten of de wonden goed genezen en geen ontstekkingen gaan vormen. Het is voor je eigen bestwil.'' ze keek in de diepblauwe ogen van de kater en wende toen haar blik af naar Cinnamonpaw. ''Goed werk Cinnamonpaw, laat de wonden maar met rust. Ze zullen nu zichzelf moeten genezen.'' sprak ze haar toe en de apprentice gehoorzaamde.

Onderwerp: Re: I have learned to live with this.