I still say your name when I'm talking in my sleep {GanzenOpdracht||OPEN}

WHEATLEY

Het was al een aantal dagen geleden dat hij ontsnapt was uit dat vreemde Twoleg nest en voor het eerst in die dagen kwam hij weer in de buurt van dat nest. Even slikte hij toen hij het grote, grijzige gebouw naderde. Hij had de afgelopen nachten gedroomd over een poes, hij noemde haar Chell. Wheatley had het idee dat het gevoel dat hij had sinds hij ontsnapt was uit dat Twoleg nest iets te maken had met deze poes. Hij ging zitten en keek naar de sterren en de volle maan in de bijna zwarte nachthemel. "Chell..." Uit het niets begon hij te praten tegen de zogenaamde Chell uit zijn dromen. "Chell.. Waar ben je? Ik weet niet eens wie je bent, maar ik weet wel dat wij vrienden zijn. Of waren.. Hij liet zij blauwe blik naar de grond glijden en zuchtte. Wie die Chell ook mocht zijn, ze was belangrijk geweest voor hem voordat hij zijn geheugen grotendeels verloor.

"Chell..." Uit het niets hoorde de grijze poes een stem. Ietwat nieuwsgierig ging ze in de richting van het geluid. "Chell.. Waar ben je?" Ze dook onder een paar struiken door en zag toen een witte kater zitten. "Ik weet niet eens wie je bent, maar ik weet wel dat wij vrienden zijn. Of waren.." Blijkbaar was de witte kater aan het hallucineren, ofzoiets. Ze zette nog een stapje naar voor. De kater keek naar de grond en leek haar niet echt op te merken. "Ben je je vriendinnetje verloren?", mauwde ze ietwat bot. Ze ging zitten en likte even aan haar grijze poot. De witte kater rook vaag naar tweebenen, op zo'n manier als weggelopen kittypets ruiken.

~Als ik mag ^^~