{OPEN}

In een rustig tempo liep de donkere kattin richting fourtrees. Het was al een tijd geleden sinds Duskcloud op een gathering was geweest. Niet dat ze het fijn vond om met de katten uit de andere clans te praten, ze hield er al niet van om met de katten uit haar eigen clan te paraten. Maar ze vond het prettig om te zien hoe de andere clans ervoor stonden.
Duskcloud naderde Fourtrees en stopte bij de bosrand. De vier grote eiken hadden hun bladeren al verloren en er lag een prachtig gekleurd tapijt van blaadjes bedekte de grond rondom hen. Toen ze klaar was met het bewonderen van het uitzicht spotte ze de andere kat. De kattin was jong en waarschijnlijk een apprentice. Duskcloud's nekharen rezen overeind toen de apprentice op de great rock sprong. Die plek was bedoeld voor leiders en in haar ogen had geen enkele andere kat zonder toestemming het recht om erop te springen. Ze wilde net onder de bosrand vandaan lopen toen de apprentice haar opmerkte.  "Hallo? Is daar iemand?" Duskcloud liep naar de apprentice toe terwijl ze antwoordde “Ik ben er.” Ze liep naar de great rock en keek de apprentice recht aan. Ze rook nu dat het een windclankat was. “Heeft je moeder je nooit geleerd dat de great rock alleen voor leiders is?” Vroeg ze op een nogal onaardige toon. “Of heeft windclan besloten jou hun leider te maken? Het zal me niet verbazen als ze denken dat een apprentice het beter zal doen dan Everstar.” Zei ze met een glimlach.

"Hallo", Owlpaws blik maakte zich los van die van de bruin-witte riverclanpoes en gleed naar de nieuwkomer. Het was een bruine, kortharige tabby met groene ogen. Een rogue, vertelde de geur haar. Owlpaw kende een paar rogues, de ene had prooi gestolen en de andere had haar meermaals proberen te vermoorden. "Een rogue", bromde de bruingestreepte apprentice, ze klonk niet erg vrolijk.

"Dat weet ik heus wel" Zei de apprentice. “en bij ons leren ze ons ook respect te hebben voor clanleaders" Duskcloud gromde. Ze hield al niet van apprentice's en al helemaal niet van apprentices die het altijd beter leken te weten dan ervaren warriors. “Als je echt zoveel respect had voor clanleaders dan stond je nu niet op de great rock. En in Riverclan leren apprentices tenminste respect te hebben voor ouders warriors.” Zei ze nog minder vriendelijk dan de eerste keer. "Hallo" Hoorde ze achter zich. Duskcloud keek om en zag de rogue naderen. "Een rogue" Bromde de apprentice die ook geen fan leek te zijn van rogues. Zij had vaak genoeg aanvaringen met rogues gehad, te vaak, en daarvan had ze geleerd om ze nooit te vertrouwen. "Inderdaad. En een ex-Riverclan lid natuurlijk." Zei de rogue. “Een ontrouwe lafbek die het niet in staat is om voor zijn clan te zorgen.” Mompelde ze net hard genoeg voor de rogue om te horen. Het was een ding om als rogue geboren te worden, maar je was echt het laagste van het laagste om je clan achter te verlaten. "Maar euh.. Wat doen jullie? Spelen jullie clannetje? Dan doe ik wel mee als de rogue die jullie allemaal vermoord." Ging de rogue verder. Duskcloud siste. “Iemand hier vindt zichzelf geloof ik heel stoer.” Zei ze zogenaamd fluisterend tegen de Windclan apprentice, en tegen de rogue zei ze “Oke, Dan ben ik wel de Riverclan warrior die jou op weg naar de Dark Forest stuurt waar je thuis hoort.”