De apprentice den was altijd een mysterieuze plek geweest voor de kleine kit die zich Cinderkit noemde, ofwel, ze is Cinderkit genoemd door haar nu overleden moeder. Niet dat ze daar veel over na dacht. Haar moeder was nu in starclan en daar was ze vast en zeker gelukkig! Cinderkit wou ook in de apprentice zijn, maar de vorige keer was ze overgeslagen, als ze een weekje eerder geboren was.... Wedden dat ze dan ook een apprentice was geworden? Ze was bijna net zo groot als de andere apprentices, ze was er dan ook zeker van dat het dan ook meer dan eerlijk was dat ze eventjes in de apprentice den mocht kijken. Dat was ze dan ook van plan.
Een pluizig grijs hoofdje stak nu naar binnen, en voorzichtig keek het hoofdje rond. Ze was niet van plan dezelfde blunder te maken als die ze gemaakt had toen ze in de warriors den wou kijken! Toen was ze gestruikeld en naar binnen gerold. Toen had ze de deputy wakker gemaakt, Raindrop. Gelukkig was Raindrop lief voor haar geweest... Maar wat als het zo iemand was geweest als Evileye of Shadowfur? De twee gemene katten waar ze de elders wel eens over hoorde mopperen? Ze wist het hele verhaal niet, ze had er nooit naar gevraagd. Ze wist wel dat er een groot gevecht aan te pas was gekomen. Cinderkit kreeg alleen al de rillingen als ze er aan dacht. Maar nu, was ze bij de apprentice den en niet bij een warriors den. Ze snuffelde voorzichtig, met grote nieuwsgierige ogen keek ze in het rond. Een dikke regendruppel viel op haar rug, met een geschrokken piepje sprong ze nu de apprentice den in, het was begonnen te regenen. Met platgelegde oortjes keek Cinderkit naar buiten. Pas toen bedacht ze dat ze in de apprentice den was, ze keek in het rond, was er iemand anders. Straks waren ze boos! Ze legde haar oren opnieuw plat en keek schuw in het rond.