Any World(That I'm Welcome To) {Open}

Any world that I'm welcome to
Is better than the one I come from

-Steely Dan

Een grijze vacht bewoog zich snel tussen de bomen door en dunne lichte poten raakte de grond lichtjes aan en trokken dan weer op. De jonge poes verhoogde haar snelheid en sprong met elegantie over een omgevallen dode boom heen. Bij een bocht remde ze nauwelijks af en ze rende de longen uit haar lijf. Ja, een Apprentice had de achtste moon bereikt en was weer vrij buiten de speciale regel. En ze genoot ervan. Uiteindelijk kwam de rennende kat tot stilstand en ging hijgend zitten. Ratpaw had de dagen geteld en was gisteren tot de conclusie gekomen dat haar achtste moon was begonnen. Vandaag was ze, met wat zenuwen, het Camp uitgegaan en was plots gaan rennen. Het was fijn om de bosgrond onder je voeten te kunnen voelen, om niet in rondjes te hoeven rennen, omdat je anders weer bij de kampwand was. Maar nu had ze genoeg lol beleeft. Ratpaw ging haar clan dienen! Zoals het haar taak was. Goed, ze was niet goed in jagen, aangezien Ashdrizzle haar nauwelijks training gaf. Waarom de kater haar leek te vergeten, wist ze niet. Maar hij leek 'iets' te hebben. Problemen? Ratpaw wist het echt niet, maar ze besloot er niet echt over te piekeren. Ze schudde haar grijze vacht op en stond toen weer op. Ze was nog niet helemaal bijgekomen van de lange ren, maar alvast op zoek gaan kon best. Ratpaw liep rustig en zo stil mogelijk door de Pinewoods heen en luisterde goed naar de geluiden. Haar bekje stond half open, zodat ze de geuren goed kon opvangen. Ze rook van alles, maar niks leek op een prooi in de buurt. Bovendien was de dennengeur erg sterk. Het rook lekker, maar was nu niet zo handig. Opeens klonk er geritsel en Ratpaw stond stokstijf stil. In haar ooghoeken keek ze opzij, een vogel landde vanuit de boom op de grond en pikte in het zand. Het leek een vink te zijn. Ratpaw draaide zich sloom om en ging toen in sluiphouding op de vogel af. Ze moest dichtbij kunnen raken en op tijd kunnen springen. Hopelijk had ze nu de juiste houding. De vink vloog kwetterend op en Ratpaw ook zo ongeveer, nou ja, niet kwetterend en ook niet vliegend...Eigenlijk sprong ze gewoon. Ratpaw sprong de vogel dus na. Raak! Hoe? No idea... Maar ze had de vink onder haar poot. Vlug klauwde haar nagels samen in de rug van de vink en ze landde daarna weer op de grond. De vink maakte een hoop misbaar onder haar poot, dus maakte Ratpaw hem maar vlug af. Bij een zacht stuk bosgrond begroef ze hem en ging weer verder op pad.

Wel, ze had het niet gek gedaan voor een poes met weinig training. Twee mislukkingen tegen nog twee vangsten, dus drie tegen twee uiteindelijk. Ze legde de muis en de mol neer en groef toen de vink weer op. Met de drie beesten bungelend in haar bek liep ze richting camp en ze genoot weer. Vrijheid, een goede vangst. Deze dag leek zo prefect, zo mooi. Ze wou het liefst een gat in de lucht springen. Zodoende liep Ratpaw bijna huppelend naar het camp toe, toen er plots een donkerrode vacht voorbij flitste. In de boom. Klein en vlug. Ratpaw liet haar prooi vallen en keek om zich heen. Hopelijk was de eekhoorn er nog. Ja, daar was hij weer. Hij zat stil op een tak. Ratpaw vloog de boom in en klauterde naar boven. Wonder boven wonder bleef de eekhoorn zitten. Ratpaw vloog de tak op en rende naar de eekhoorn. Ja, toen vertrok die natuurlijk wel... Ratpaw had het voor het afzien. 3 tegen 3 dus... Teleurgesteld wou ze terugkeren, maar zag opeens in dat ze zo ongeveer zes vossensprongen omhoog in een boom zat... En dus geen idee had hoe ze weer naar beneden kwam. Wanhopig begon ze heen en weer te lopen en zachtjes te mauwen. Er moest een manier zijn! Via de stam? Nee, het was zo hoog, wat nou als ze per ongeluk losliet. Stom genoeg waren er geen takken onder haar, dus springen op een andere tak werd het ook niet. Ratpaw werd steeds paniekerig en gleed toen zelfs bijna uit, gelukkig kon ze nog net op tijd haar balans terug vinden. Uiteindelijk ging ze tegen de stam aanzitten en sloot haar ogen, terwijl ze om hulp bad. Ze moest en wou hier weg! Zachtjes piepend als een kitten hoopte ze. Ze bibberde over haar hele lijf en bleef stokstijf zitten. Zo af en toe opende ze een oog en gluurde naar beneden, maar dan deed ze die weer vlug dicht. Bij de vierde keer kwam er echter een kat aanlopen en blij draaide Ratpaw zich om. "'Hé!"' riep ze naar de kat en boog voorover. Ze verloor haar evenwicht en viel bijna, als ze niet net op tijd een draai maakte en zo op de stam terecht kwam. Vanzelf gleed ze naar beneden en even later voelde ze de bosgrond weer onder haar poten. Zo bleef ze even zitten met haar gezicht naar boom gericht, terwijl haar hartje hard klopte in haar keel. Ze was beneden, maar ook maar net...Levend. Ratpaw vergat de andere kat hierdoor.

-Voor iedereen-