Who in the hell are you? {Dyingpaw}

Nu zette ook Stormypaw een stapje naar hem toe. Het leek el alsof zijn hersens niet meewerkten, want op dit moment dacht de zwarte kater.. Niets. Alsof er opeens een knopje omgedraaid was. Nu tilde Dyingpaw zijn poot verder op,tot hij de grijze poes aanraakt. Al die tijd had hij strak naar zijn poot blijven staren, maar nu keek hij langzaam omhoog, tot hun ogen elkaar weer ontmoetten. vragend hield hij zijn kopje wat scheef. Nog steeds had geen van beiden iets gezegd, alsof ze het moment niet wilden verpesten.

~Ik ben hier niet zo goed in Xd ~~En Dying ook niet Xd~~

Nu stonden ze tegen elkaar aan, vlinders dwarrelden in Stormypaw's buik, hun ogen zagen elkaar weer. In haar ogen lag een combinatie van verwarring maar ook van blijheid, er floten wat vogels om hun heen, alsof die hun twee doorhadden. Eigenlijk wou Stormypaw dit mooie moment niet verbreken door wat te zeggen maar vroeg het toch wel uiteindelijk "voel jij jouw ook zo... ze had het gevoel dat er geen verdere uitleg nodig was.

Ooc. Heb ik ook hoor, dit kan nog eens leuk worden :3 kort en flut, sorry >.<

Nog een tijd langen zwegen ze, tot Stormypaw de stilte doorbrak. "Voel jij je ook zo.." Verdere uitleg was niet nodig, Dyingpaw wist wat ze bedoelde. "Ik.. Ik denk het?" Het kwam er vragend uit. Zijn hersens wouden nog steeds niet meewerken, en hoe dichterbij ze kwam, hoe minder ze werkten. Is dit nu hoe.. Verliefdheid voelde? Maar dat kon toch niet?! Hij was loyaal aan zijn clan, hij kon niet zomaar een crush krijgen op iemand van een andere clan! Hij schudde zijn kopje even en keek haar aan met zijn blauwe ogen vol twijfel en tweestrijd. En ook nog iets anders.. Een glinstering, die vertelde dat het misschien echt een crush was.. Niet dat dat hem echt hielp, misschien was dit wel de keuze tussen zijn clan, of nu, dit moment! misschien was dit gewoon eenmalig, zoiets als een one-night stand.. Hij geraakte er helemaal niet wijs uit, en dat was duidelijk te zien in zijn blik.

~Wat doe ik hem aan Xd~

"Ik.. Ik denk het?" was .dyingpaw's antwoord, en in zijn ogen te zien was de zelfde tweestrijd te zien als bij de RiverClan poes. Liefde is mooi, maar deze kater kwam wel uit een andere clan. Ja, loyaal aan de RiverClan. Stormypaw wou dit gevoel wel voor eeuwig houden maar dat kon niet, ze moesten beide wel terug naar hun clan. Daar zei de kattin voor een tijdje niks tot haar buik een knorrend geluid begon te maken, Haar gezicht werd rood en boog beschaamd haar kop. Nog een keer kwam dit knorrende geluid, en ze merkte het wel dat ze nu steeds meer honger kreeg.

Ooc. Ik wou hem nog langer maken maar een groot deel had ie niet opgeslagen en ik ben inspi-dood xD

Zo bleven ze nog een tijdje zijgend staan, nadenkend over de tweestrijd in hun hart. Moesten ze loyaal zijn aan hun clan of aan dit gevoel? Bruut werden hun gedachten verstoord door een grom. Even dacht Dyingpaw dat de grijze poes kwaad op hem was geworden en hem aanviel, waardoor al zijn haren omhoog rezen. Er volgde nog een grom, en dit keer wist Dyingpaw dat het Stormypaw's maag was. Ze had beschaamd haar kop gebogen en je kon zien dat ze bloosde. "Euhm.. Misschien moet je iets eten?", stelde hij voor. Natuurlijk wist de zwarte kater dat hij haar niks kon aanbieden, dus dat ze dan uiteen zouden moeten gaan..

~I know the feeling X'D

Nadat haar buik voor de eerste keer had gegromd leek Dyingpaw te denken alsof ze hem wou gaan aanvallen, al zou ze dat natuurlijk nooit doen, dat zou ze zelf niet eens kunnen doen. Gelukkig toen hij zag dat zij hem niet wou aanvallen maar het haar buik was, kalmeerde hij wel en stelde voor "Euhm.. Misschien moet je iets eten?" de tabby poes knikte en zei "je hebt wel gelijk... Maar dan.." ze maakte haar zin weer niet af maar waarschijnlijk wist de kater net zoals haar andere zin wat ze bedoelde.

Ooc. Dit word steeds makkelijker voor mij zeg xD geen idee waarom maar het is gewoon zo :3

"Je hebt wel gelijk.. Maar dan.." Geen van beiden maakten ze hun zinnen af, maar dat was ook niet nodig. Ze begrepen elkaar zo, alsof ze elkaar al eeuwen kenden. "Ja...", antwoordde hij, twijfelend. "We kunnen.. Een andere keer.." Dyingpaw brak zijn zinnen steeds weer af, omdat hij eigenlijk niet goed wist wat te zeggen. Twijfelend sloeg hij zijn blik neer. De zwarte kater tilde zijn poot weer op, om hem zachtjes op die van haar te zetten. Daarna keek hij weer in haar oneindig diepe, blauwe ogen.

~oefening baart kunst ^^
Dying's partner-status is ook aangepast c:

Een connectie, een connectie was er, alsof ze voor elkaar bestemd waren, of elkaar al vanaf hun geboorte kennen. "We kunnen.. Een andere keer.." ze knikte begrijpelijk, en zei rustig "klopt. Maar we moeten wel oppassen, voor het geval dat iemand ons misschien gaat volgen. Wie weet wat er dan kam gebeuren..." haar toon bleef hangen op die worden, al had ze de zin wel afgemaakt. Ze stak haar kop even in de lucht om die te proeven, maar rook geen andere geuren op die van haar en die van Dyingpaw. "zullen we over twee dagen elkaar weer zien?" ze had gewoon een datum gezegd die voor haar gevoel het handigste overkwam, en de volgende Gathering zou binnenkort komen.

~sorry, kort. Ik ben inspidood
And so is Stormy's~

Dyingpaw

"klopt. Maar we moeten wel oppassen, voor het geval dat iemand ons misschien gaat volgen. Wie weet wat er dan kam gebeuren..." Antwoordde Stormypaw. Haar stem bleef hangen, maar de zin was afgemaakt. behoedzaam, alsof er ieder moment iemand uit de struiken kon springen, keek Dyingpaw om zich heen. Niemand te zien. Er hing ook geen andere geur dan die van hun beiden. De zwarte kater verbaasde zich erover hoe snel een geur vertrouwd kon zijn. "zullen we over twee dagen elkaar weer zien?", stelde Stormypaw voor. Weer knikte Dyingpaw. "Rond zonhoog, bij de waterval? Ik heb gehoord dat de twolegs daar een of ander bouwsel hebben gemaakt waardoor je de kloof kunt oversteken... En ze zeggen dat het daar zéér mooi is.", antwoorde hij, voor hij er erg in had. Dat was waarschijnlijk de eerste keer dat hij zò snel zò een lange zin gezecht had, zonder ook maar één keer te haperen. Meteen klapte zijn mond toe. "Euh.. Ik ga dan maar weer..", mauwde hij zacht. Hij draaide zich om, en na nog een keer om te kijken en een zwaai van zijn staart ter afscheid, zette hij een sprintje in richting het camp. Hopelijk waren ze hem nog niet beginnen missen.. Misschien moest hij wat op jacht gaan, zodat hij een excuus had om zolang weggebleven te zijn...

TAG: Stormypaw

WORDS: 221

NOTES: Is het goed als ik het volgende topic morgen aanmaak dan? En Dying is het topic uit ^^

Haar woorden leken Dyingpaw door te dringen en de zwarte kater keek om zich heen, net zoals zij de geuren opnam. Haar voorstel om elkaar over twee dagen weer te zien leek de later goed te vinden en besprak de locatie met de she-cat af "Rond zonhoog, bij de waterval? Ik heb gehoord dat de twolegs daar een of ander bouwsel hebben gemaakt waardoor je de kloof kunt oversteken... En ze zeggen dat het daar zéér mooi is." ze knikte bedenkelijk, ze had het wel gezien toen Scorpionsting haar door het terretorium leidde, en het kan wel iets minder gevaarlijk zijn dan hier ontmoeten. "oke, dat klinkt goed ja" Dyingpaw leek zich wat ongemakkelijk te voelen na het lange antwoord wat hij aan haar gaf en zei snel "Euh.. Ik ga dan maar weer.." hij draaide hem om keek haar en en Stormypaw keek hem na terwijl hij weer zijn terretoria in rende. Nu liep zij ook terug naar haar gedeelte en begon te jagen, omdat het anders te veel opviel waarom ze zo lang weg was gebleven. En ook, hoe jammer ze het ook vond, moest ze wel zijn geur van haar afwassen, ze mocht helemaal niet verdacht erop worden. Hoe moeilijk het ook werd.

Ooc. Oke, is goed!