It has been a long time since...

"Kom dan. Kom dan!" Ze voelde een enthousiaste kop tegen haar flank aan drukken om haar overeind te krijgen. Ze besefte al snel dat het haar beste vriendin was die haar wakker maakte voor een dagje lol...
Een dagje lol? Dat was lang geleden. Brightspots werd wakker uit haar droom. Ze rekte haar voorpoten en keek even versuft en slaapdronken om zich heen. Door het ochtendlicht dat naar binnen scheen werd ze langzaam maar zeker steeds meer wakker. In de middag zou ze pas op jacht patrouille gaan, dus ze had nog de hele ochtend. Ze wist niet zeker van Littlewish, maar daar kon ze snel genoeg achter komen. Ze porde met haar linker voorpoot in Littlewish zij. "Wakker worden," fluisterde ze, om de warriors niet wakker te maken die het gisteren tot laat uit hadden moeten houden.

OOC: Littlewish ~ <3

Verbaasd keek Littlewish om zich heen. Dit was vreemd. Het was donker. Echt donker. Ze kon niet eens een snorhaar voor zich uitkijken. Een beetje schuchter trok de jonge warrior haar kop terug terwijl ze probeerde te bevatten wat er aan de hand was. Ze was het niet gewend om niks te zien, niet zonder de geruststellende verlichting van de maan en de sterren. Ze probeerde een stap naar voren te zetten, maar merkte plots dat er iets nats aan haar vacht trok. Ze keek omlaag en toen ze zag dat haar poten in een laag water stonden, raakte ze nog meer in de war. Hoe was ze hier terecht gekomen? Ze kon zich dit niet herinneren. Het ruisende geluid van water deed haar geschrokken opkijken en haar hart leek stil te staan toen ze plots een enorme golf op zich af zag komen. Haar oren gingen recht naar beneden en ze probeerde weg te rennen, maar het zuigende water leek haar steeds diepere naar beneden te trekken. Ze zou verdrinken!

Met haar ogen zo groot als de volle maan schoot Littlewish overeind. Ze voelde de poot in haar zij en keek bang opzij, maar toen ze zag dat het haar vriendin was, ontspande ze. Het was een droom geweest.. Dat besef deed haar meteen opklaren en ze glimlachte om aan te geven dat er niks aan de hand was. "Goeiemorgen," miauwde ze opgewekt, maar ze dempte meteen haar stem toen ze het gesnurk van de andere warriors hoorde. Ze keek even snel om zich heen, bang dat ze iemand wakker had gemaakt, maar toen ze geen gemopper hoorde kwam ze opgelucht overeind. "Wat is er?" fluisterde ze zachtjes naar Brightspots, terwijl ze voorzichtig uit haar nest stapte.

Ze knipperde even met haar ogen, die nog slaperig en zwaar aanvoelde. Ze keek naar Littlewish die wakker werd. Ze glimlachte. "Goeiemorgen," was haar antwoord. Ze glimlachte breder. "Wat is er?" Vroeg ze toen. "Ik dacht, laten we eens iets leuks gaan doen, samen," snorde ze terwijl ze haar achterpoten strekte. Ze schudde haar korte gevlekte vacht in model en gaf haar borst enkele likken.
Littlewish en Brightspots waren echt naar elkaar toe gegroeid toen haar moeder, Winterstorm was overleden. Ze hadden elkaar troost weten te bieden, en elkaar weten op te beuren als het allemaal even te veel werd. Een hechte vriendschap was toen ontstaan, en samen hadden ze veel moeten ondergaan.

Toen ze het voorstel van Brightspots hoorde beurde ze nog meer op. Haar oortjes gingen opgewekt naar voren staan en bij de laatste passen uit haar nest was ze bijna aan het huppelen. "Ja, leuk!" miauwde ze vrolijk, waarna ze zichzelf er weer aan moest herinneren dat ze zachtjes moest doen. Ze dook even schuldbewust ineen toen ze vanuit de hoek een geïrriteerde "Sst!" hoorde, alsof één van de warrior ieder moment een klauw naar haar zou uitslaan. Niet iedereen stelde haar vrolijke humeur op prijs zo vroeg in de ochtend. "Sorry!" fluisterde ze een beetje beschaamd terug, waarna ze haar vriendin met een glimlachje richting de uitgang wenkte.

Brightspots grijnsde breed toen ze hoorde dat Littlewish het leuk vond. Enkel kwam het er nog al luidruchtig uit, en zouden hun den genoten het niet echt prettig vinden. Ze hoorde daarom ook hier en daar wat sst, sst. "Sorry!" hoorde ze Littlewish fluisteren. Brightspots grinnikte, en zag de wenk van Littlewish naar de uitgang. Brightspots volgde Littlewish de warriors den uit en strekte haar poten daar buiten. Ze kneep haar ogen fijn tegen het felle zonlicht, en liet haar ogen even wennen. "Kom, laten we het kamp uit gaan," miauwde ze opgetogen waarna ze al in de richting van het kampuitgang rende. "We kunnen naar tallpines gaan, daar stikt het van de prooi rond deze tijden," snorde ze, terwijl ze over haar schouder naar Littlewish keek.

Ze werden begroet door de laaghangende ochtendzon van de herfst en Littlewish kneep even zachtjes haar ogen samen om aan het licht te wennen. Ze rook dat de ochtendpatrouille al was vertrokken, en hier en daar zag ze warriors en apprentices de den uitkomen om te beginnen aan de dagelijkse taken van de clan. 'Kom, laten we het kamp uitgaan,' miauwde Brightspots opgetogen. 'We kunnen naar tallpines gaan, daar stikt het van de prooi rond deze tijden.' Littlewish keek haar vriendin aan en knikte, waarna ze vrolijk achter Brightspots richting de kampuitgang rende. Ze had wel zin in een ouderwetse jaagtocht met haar vriendin, toen ze apprentices waren hadden ze dat ook vaak samen gedaan. Sinds de dood van haar mentor waren ze dichter naar elkaar gegroeid, en die band was zelfs nog groter geworden toen ze beide hun moeder hadden verloren. Zonder Brightspots had Littlewish hier nu niet gestaan, daar was ze van overtuigd. Toen de jonge warrior eenmaal het kamp uit was snoof ze even de frisse geur van het woud in. Ze staarde even verwonderd naar de prachtige bruine kleuren van de herfst, maar de poes wist ook dat in deze periode prooi des te kostbaarder werd. De clan moest zich voorbereiden op de strenge leafbare, zodat iedereen genoeg aangesterkt was om de koude, schaarse periode te overleven. Dat betekende echter niet dat ze er niet vooralsnog wat leuks van konden maken. Littlewish voegde zich aan Brigthspots zijde en keek haar vriendin met een veel betekende frons aan. "Wedden dat ik de grootste eekhoorn kan vangen?" snorde ze uitdagend.

Brightspots stak haar neus genietend in de lucht. Ze had dit gemist, gewoon lol maken met een vriendin, haar beste vriendin. Samen er op uit gaan, samen jagen. Gewoon zoals vroeger, toen ze allebei nog apprentice geweest waren. Ze hadden beide heftige dingen mee gemaakt, allebei op een bepaalde manier een mentor verloren, en allebei hun moeder kwijt geraakt. Dingen die de beiden gebroken hadden, maar doordat ze beiden gebroken waren geweest, hadden ze elkaar moed in kunnen praten. Door Littlewish had ze zich het beste begrepen gevoeld. Bij anderen had ze vaak het gevoel gehad dat ze niet begrepen werd, al zeiden ze van wel. Haar mening was dat je pas kon begrijpen hoe iemand zich voelde, als je het zelf ook mee gemaakt had.
Brightspots kwam tot stilstand naast Littlewish en liet haar groen/gele ogen over haar omgeving heen glijden, en snoof de heerlijke geuren van leaffall op. De mooiste periode van het jaar. leaffall. De periode waarbij Brightspots kleuren het beste van pas kwamen als schutkleuren. En dat kwam goed van pas. Leaffall was de periode waarbij het meest gejaagd moest worden, zodat de clan zich goed kon voorbereiden op leafbare.
Brightspots ving de veelbetekende frons van Littlewish op, en ze herkende die blik meteen. "Wedden dat ik de grootste eekhoorn kan vangen?" snorde Littlewish. Brightspots maakte zich groot. "Oh ja? Dat zullen we nog wel eens zien!" Brightspots sprong naar voren en keek haar uitdagend aan. "Lets go!"