Regrets and mistakes, accusations, whirlwind of thoughts

Op een avond na een bezoekje aan zijn familie...
Rodeo struinde door het bos langs een beekje nadenkende over hoe hij keer op keer na elke overwinning en gloed van trots, er altíjd weer die teleurstelling moet zijn. altijd is er wel íemand teleurgesteld in mij dacht Rodeo triest...
Zijn moeder...vader...gezellin en bovenal zijn oma. Zijn oma die tóch altijd zijn beslissingen lijkt te respecteren... Dat ene zetje in de rug geeft die aanmoedigt tot vertrouwen in zichzelf, niet dat zetje wat hij krijgt van zijn moeder die hem juist úit balans brengt...en zelfs aanmoedigt tot haat, op dit moment met haat voor zichzelf en nijdigheid naar zijn moeder...vol teleurstelling loopt hij langzaam langs het beekje ... nadenkende over hoe zijn moeder blijft doorgaan over zijn verkeerde beslissingen... tóch vóór elk bezoek aan zijn moeder staat rodeo achter elk besluit, en weet in zichzelf nadenkende goed te verwoorden waarom hij bepaalde dingen doet en gedaan heeft. Rodeo is er tevreden mee. wás tevreden met zichzelf... maar dan wanneer hij weer bij zijn mams is langs geweest voelt rodeo zich wanhopig en waardeloos.

Rodeo struint langzaam verder, kop gebogen en staart laag, nu en dan stoot hij een van zijn poten aan een grotere kiezel vloekt luid en strompelt verder. Dan plots Staat Rodeo stil en beseft dat hij gewoon achter zijn besluiten moet blijven staan maar beter moet weten waaróm hij bepaalde besluiten neemt en moet oefenen zijn mening te verwoorden... zucht... Rodeo ploft neer in een hoopje bladeren. Een aantal paardenbloem zaadjes vliegen weg hij kijkt na hoe ze weg zweven op de wind en droomt eventjes weg, wensende dat hij zo weg kon zweven op de wind, weg van alle problemen en gedoetjes weg van zijn moeder en verantwoordelijkheden in het leven.

Nog een diepe zucht en dan... niks... rodeo valt in slaap, moe van alle inspanningen alle verdedigen tegen zijn moeder en het liefhebben van zijn gezellin.
In de verte hoort hij wat geritsel voordat hij wegdoezelt in zijn dromen, maar heeft er geen kracht meer voor om er aandacht aan te besteden en valt in een onvermijdelijk diepe slaap.

(** beetje tippisch en dramatische gedachte stukje.. ff wat gevoel wegschrijven hihi Smile

((Open voor everyone btw... do u dare to wake me up ? )