♪ Be quiet, little kit ♫ Quietkit ♪

_{Opgewonden pootjes tikte om te beurten de uitgedroogde grond aan. Tik tik tik tik, gingen ze. Elke grijs tot crèmekleurige poot raakte de stofferige ondergrond maar heel eventjes, waardoor steeds een klein stofwolkje richting StarClan gestuurd werd, en verdween. Dovepaw liep richting de Nusery, om te gaan kijken of ze niemand kon helpen, maar stopte plots. Als het zand vloog in één groot pak stof de lucht in. Het katje kuchte even van het ingeademde stof en maakte rechtsomkeer. "Quietkit? Wat doe jij hier, uit de Nusery?", vroeg ze aan de kitten die nog maar net 3 moons was geworden. Met een verbaasde blik keek ze de gevlekte kitten aan. Ze waren niet ver van de ingang van de Nusery verwijderd, en Dovepaw hoorde de stem van één van de moederkatten. 'Wat is dat lawaai daarbuiten?', klonk het. Een andere poes antwoordde: 'Ik ga wel even kijken, blijf jij bij de kittens?' Dove besefte dat ze misschien wel iets stiller had kunnen zijn... "Kom mee, en wees stil!", fluisterde de poes bevelend tegen het kittentje. Ze bewoog haar hoofd met een ruk in de richting van een struik, gevolgd door het wijzen van haar staart. Ze wilde niet dat één van de moederkatten zou merken dat een kitten weg was, en al zeker niet met haar erbij, dan zouden ze misschien denken dat zij de kitten mee had gevraagd, om de Nusery uit te gaan. Heel Dove's reputatie bij de moederkatten stond momenteel op het spel, een spel van leven en dood!

OOC; Ik heb wel een beetje ge-ghost-played (of hoe noemt dat?)... En ik heb misschien lichtjes overdreven, maar zo gaat het er momenteel aan toe in Dove's hoofdje xD

+ Quietkit}