We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Basics: Het gaat hier om de gezelligheid in onze warmhartige clan. Onder het genot van de vangst van vandaag. Wisselen we de nieuwste weetjes en sterke verhalen uit, de leerling die zichzelf het sterkste vind en de nieuwste roddels. Na het eten komt het wassen en dus het Sharing Tongues. Veel plezier! When: Het is Newleaf. Dat betekend dat het een behaaglijke temperatuur is, een overvloed van vis. Sterke warriors die de hele dag hebben gejaagd en nu vermoeid zijn. Het is het einde van een lange dag, vele zijn 'rozig'. Het zal niet lang meer duren en de zon gaat onder. Note: Geef even aan bij wie je kat is gaan zitten.
____________________________________________________________________ Ergens in de verte was een roep van een reizende valk te horen. De bomen waaide rustige in de behaaglijke wind, blaadjes werden bespeeld door de luchtstroom. Het woud had er weer een lang dag op zitten, een dag zoals iedereen ze kon. De kleuren waren prachtig in het zonlicht, het wierp lange schaduwen over de met groen gras bedekte grond. Een heerlijk geluid, kwam tot je oren.. het kabbelen van de grote rivier. Stromend op een middag die op zijn einde liep. bij de rivier, was het prachtig kamp te vinden van The RiverClan. Het riet dat het kamp omhulde bewoog door de wind terwijl het water tegen de rand klotste. In het kamp, begonnen katten bij elkaar te komen. De aten en lachte, het was gezellig en de problemen van normaal werden even vergeten. Uit een groot hol gehold uit een soort heuvel, stapte een grote kater. Zijn grijze vacht met zijn witte borst, hij keek trots en warm als altijd. Hij was een kater die je kon vertrouwen, een kat die voor je door het vuur zou gaan. In zijn ambere ogen waren boekdelen te lezen over zijn leven, hij was altijd in voor een gezellig gesprek of actieve discussie. Iemand die niet graag ruzie had, dingen liever praktisch en rechtvaardig oploste. De naam, Stormstar. Hij zwaaide even met zijn staart en keek over alle katten heen met zijn wijze ogen. Vandaag had hij een jacht, training met Autumnpaw en een klein dutje achter de rug. Hij was er best tevreden over. Stormstar zette zijn stappen richting de prooi hoop, pakte een kleine karper en zocht een plekje naast zijn hol. Rustig begon hij te eten, geduldig en niet schrokkend. Hij was benieuwd wie er allemaal bij hem kwamen zitten vandaag. Spoken
Bravesoul had er een zware dag opzitten. Zijn vacht was nog niet helemaal droog van zijn jaag-op-vis-festijn. Hij greens kort, hij had wel een aantal dikke jongens gevangen. Eenmaal bij de prooistapel aangekomen viste hij er een glimmende zalm uit. Met de zalm tussen zijn kaken geklemd keek de tabby kater rond, was er ergens een bekende die hij kon joinen. Riversong zag hij niet, tot een wat grote teleurstelling. Zijn blik viel op Stormstar, zijn opa. Hij greens en stapte op de kater af, en naam bij hem plaats. "Goedenavond, opa." Miauwde hij met een grijns, nadat hij zijn zalm neer had gelegd. Hij zei bijna nooit Stormstar tegen de kater, maar dat kwam natuurlijk omdat hij een andere band had met hem, hij was tenslotte zijn opa.
Met een vrolijke grijns op haar lippen stapte Sunflare met vluchtige, vrolijke passen het kamp binnen. Een glinsterende vis in haar kaken geklemd. Bij nader inzien was de prooistapel al vol genoeg, naar haar inzicht. Dus dan kon ze het wel meteen opeten. Rustig plofte Sunflare dus neer op een plekje wat nog ietwat verlicht werd door de stervende zonnenstralen en nam een tevreden hap van haar vis.
{{Lostvoice}} De witte poes lag in de ingang van de Medicine Den, iets aan de zijkant zodat ze niemand in de weg lag. Ze lag nu al een flink aantal manen in de Den, omdat ze maar niet uit haar depressieve en mentaal instabiele staat kon komen. Haar uiterlijk was er ook niet beter op geworden, ze was magerder dan normaal, ondanks dat ze genoeg at. Alleen haar witte vacht glom als altijd, terwijl haar helder blauwe ogen dof en ver weg stonden. Toen ze haar vriend, Stormstar, opmerkte, raapte ze alle kracht op en wandelde naar har clanleader toe. "Hallo," miauwde ze zachtjes, bijna onhoorbaar, en knikte moeizaam naar de andere kater, Bravesoul, die er ook bij was gekomen.
Tag: Stormstar & Bravesoul
{{Honeykit}} Nieuwsgierig rende Honeykit de nursery uit. De zon verwarmde haar witte vachtje en ze merkte direct dat er veel meer katten waren dan normaal in het kamp. Haar honingkleurige oogjes keken in het rond, totdat ze uiteindelijk een eenzame poes vond. Snel rende ze naar de wit/rode poes toe, maar struikelde halverwege, waardoor ze tegen de poes aanrolde. "Oeps, sorry," miauwde ze vluchtig, terwijl ze overeind krabbelde. "Wie bent u?" vroeg ze daarna, beleefd en iets wat verlegen, terwijl ze naar haar witte pluizige pootjes staarde.
Petalcloud lag op een zonnig plekje in het kamp. Voor haar neus lag een kleine vis, maar ze had niet zo'n trek. Ze was de hele dag in het kamp gebleven om voor Misingkit te zorgen en voelde dus niet die fijne honger die je kreeg na een dag goed jagen. Ze keek over haar vis heen naar de andere katten, die waren begonnen kleine groepjes te vormen voor het samentongen. Petalcloud zag niemand alleen zitten om naartoe te gaan en ze wilde zich liever niet bij een al wat groter groepje voegen. Ach, er zou vast nog wel iemand naar haar toe komen.
Leafpaw kwam net terug van een training met haar moeder. Ze was al aardig goed geworden in vissen vangen en liep dus ook met 2 vissen in haar mond. Zo trots als ze was. Ze trippelde rustig terug naar het kamp. Toen ze daar eenmaal aankwam zag ze dat het alweer tijd was voor de Sharing tongues. Ze legde een van haar vissen weg en hield één vis bij haar. Ze zocht bij wie ze ging zitten en al snel zag ze haar opa met haar Neef. Ze rende naar haar vader toe en gaf hem een snel kopje. Ze legde de vis neer en keek naar hem. "Hallo Papa!" zei ze tegen hem met een glimlach. "Hallo Neef" zei ze daarna tegen Bravesoul. "Hallo.. Lostvoice toch?" Waarna ze weer wat afstand nam van haar vader en ging zitten. Ja, dit was wel een leuk groepje om bij te zitten.
Tag: Lostvoice, Stormstar, Bravesoul
Laatst aangepast door Leafpaw. op di 22 okt 2013 - 11:06; in totaal 1 keer bewerkt
My old portraits were burned; I abandoned my past self I want to forget that face that everyone ridiculed and laughed at I kiss the lovely girl as I embrace her She was the childhood friend that made a fool out of me
Vermoeid sjokte hij de de ingang van het kamp door, een verse vis tussen zijn kaken geklemd. Onderweg naar de prooistapel zag hij dat het kamp samen was gekomen om te samentongen. Dit was al lang niet meer gebeurd, nou ja, hij had gewoon al die tijd niet meegedaan. Door alle problemen binnen de Clan, waaronder dat van hem en Dream ook een rol speelde, en sinds haar dood was niets meer hetzelfde. Hij sjokte naar zijn vriend, Stormstar, die ook bij zijn kleinzoon Bravesoul zat en bij een vriendin, Lostvoice. Lionclaw kende haar nog als een goede vriendin van Dreamheart, maar nog nooit had hij echt de kans gekregen met haar te praten. ''Goedenavond,'' Groette hij de drie. Een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht toen hij zijn oude, beste vriend Stormstar aankeek. ''Vriend..'''Voegde hij eraan toe.
Tag: Stormstar & Bravesoul & Lostvoice
The tone of libido dyed in darkness; an infinite passion without stop Illusions, the understanding of everything; I am no longer a person Doing depravities in defiance of God, this is the night of madness I wished for
;;S I L V E R P A W
Met kleine stapjes trippelde de jonge leerling het kamp binnen, trots hield ze een eekhoorn tussen haar kaken geklemd. Met haar borst vooruit en een trotste twinkeling in haar blauwe oogjes liet ze hem vallen op de prooistapel. Ze zag alle katten bij elkaar komen om te samentongen. Enthousiast sprintte ze naar een zilveren poes, Petalcloud. ''Goedenavond, Petalcloud! Hoe maakt u het?'' Vroeg ze beleefd. Papa had haar geleerd altijd beleefd te zijn tegen de warriors, en daar probeerde ze zich zo goed mogelijk aan te houden.
Stormwise
StarClan
Moonmoon~ 1349 Actief
CAT'S PROFILE Age: I run trough the stars with Starclan now Gender: Tomcat ♂ Rank:
Stormstar nam een hap van zijn maal en sloeg zijn poten over elkaar heen. Hij keek met gemoedsrust het kamp rond en hij genoot van de gezelligheid die zich begon te vormen. Hij zag een bruine kater die op hem af kwam lopen, het deed Stormstar glimlachen. Het was Bravesoul, zijn kleinzoon. "Goedenavond, opa." Stormstar keek op omdat hij op zijn buik lag met staart naast zich. ''Goedenavond jongen.'' zei Stormstar warm. ''Even lekker genieten van de zwoele avond?'' Hij keek vriendelijk naar Bravesoul toen al snel een hartverwarmende geur zijn kant op dreef. Hij keek om en zag een goede vriendin van hem de Medicine cat's den lopen. Haar vacht glansde, maar haar ogen stonden nog altijd dof. Stormstar draaide even met zijn oren en hees zichzelf omhoog. "Hallo," miauwde ze heel zacht. Stormstar keek naar haar, een vriendin die had verloren wat haar ooit zo lief was. Hij gaf haar een geruststellend likje over haar kop. ''Hey Losty, gaat het al wat beter? Ik wilde morgen al naar je toe komen.'' zei de kater warm en met liefde. Liefde voor een vriendin waar hij mee was opgegroeid. Hij glimlachte tot hij opeens een enthousiast katje op zich af zag springen, Stormstar lachte. "Hallo Papa!"''Hallo lieve dochter van mij!'' zei Stormstar met een vaderlijke blik in zijn warme ogen. Hij boog zijn kop toen ze hem een kopje gaf. ''Heb je een grote vis gevangen schat? Wat is hij mooi!'' zei hij alsof hij een spannend verhaal vertelde. Hij gaf de poes een speelse lik over haar hoofd. Toen hij opkeek zag hij dat Lionclaw het kamp binnen was gelopen. Hij had de kater al lang niet meer gesproken, er was zoveel gebeurd. Tot Stormstar's vreugde, liep zijn vriend op hem af. Toen Lionclaw bij hun was, keek Stormstar hem met een grijns aan. ''Goedenavond,'' Groette hij de drie. Een kleine glimlach verscheen op gezicht van Lionclaw. ''Vriend.'' Stormstar zwaaide met zijn staart. ''Hello bro.'' zei Stormstar en grinnikte even. Hij keek rond naar de katten die bij hem zaten, het was gezellig en Stormstar genoot er van.
De hele dag had ze in het Camp gezeten en als een kitten vol geduld gewacht op het einde van dag. Maar een kitten had nog iets om naar uit te kijken. Zij niet. Ze had vooral geholpen bij de Elders en wat bij Nightstream rondgehangen. Nou ja, in de buurt gezeten. Voor de rest was het rustig geweest. De katten ging veel op visjacht en het was duidelijk dat de Riverclan hun overvloed in prooi weer terugkreeg in de River. Canepaw had zich even geschaamd omdat ze niet meekon, maar ze was er aangewend. Sharing tongues ging bijna beginnen, zoals meestal aan het einde van de dag. Enkele Apprentices die aan het rusten waren, kwamen overeind en ook Canepaw stond op uit haar nest. Vandaag had ze niet zo last van haar probleempje en daar was ze dankbaar voor. Rustig keek de tabby poes toe hoe katten elkaar opzochten, maar ze maakte zelf geen enkele aanstalte om naar iemand te gaan. Ze had al wat gegeten, dus honger had ze niet echt.
Tags:Zit alleen.
Autumnleaf keek naar de grond en merkte de schemering op. Het werd laat, hij kon maar beter naar het Camp terug keren. Met de baars en het kleine musje in zijn bek, liep hij later door het riet heen. Nadat hij zijn prooi op de stapel had gelegd, pakte Autumnleaf zelf een ander visje vanaf en keek rond. Sharing Tongues was al begonnen en hij zocht naar bekenden. Al vlug vond hij zijn grootvader, die samen met zijn broer en Lostvoice en Lionclaw zat. Een zwart witte apprentice kwam erbij, een dochter van Stormstar, Leafpaw. Hij liep met zijn avondeten naar de vijf toe en plofte erbij. "Hwi, hwe gaet hwt?"vroeg hij met de vis in zijn mond, waarna hij die liet vallen en korte lachte om zijn eigen gestuntel. "Hoi, hoe gaat het?"herhaalde hij zijn vraag. Dit was al alle gericht, maar van Lostvoice twijfelde hij of ze zal zeggen geweldig. Hij at zijn vis op en keek intussen rond of hij Appleblossom ergens zag.
"Canepaw! Canepaw!" Met grote sprongen rende hij naar haar toe. Net voor haar kwam hij tot stilstand. "Moet je horen." Fluisterde hij. "Ik wou vandaag het kamp uit sluipen, maar ik zag dat Bravesoul en Stormstar buiten zaten. Stormstar is de opa van Bravesoul!" Stiekem keek hij om, een aantal andere katten zaten bij de kleinzoon en opa.
Note: Heej, jij ook hier XD Ze kennen elkaar btw al.
''Hallo lieve dochter van mij!'' Zei haar vader tegen haar. Ze vond zijn stem altijd zo warm, kalm en rustgevend. ''Heb je een grote vis gevangen schat? Wat is hij mooi!'' zei haar vader alsof hij een super spannend verhaal vertelde. Ze knikte. "Met behulp van mama natuurlijk!" Haar vader gaf haar een speelse lik over haar kop. Ze hield er eigenlijk niet van maar hield zich in tegenover de andere katten. Ondertussen kwam er een andere kat bij, die blijkbaar haar vader goed kende. Ze keek met een glimlachje naar de groep toen ook nog haar andere neef erbij kwam. "Hallo andere neef!" zei ze tegen hem. Ze nam een hapje van haar vis en keek vrolijk naar het groepje. Het was een drukke dag geweest, maar dat zou ze zeker wel vaker tegenkomen. "Hoi, hoe gaat het?" vroeg de kater aan de groep. "Moe, maar wel goed! Heb vandaag twee héle grote vissen gevangen!" Zei ze heel stoer en spannend. Ze overdreef wel een beetje over de groote, maar dat maakte niet uit.
Petalcloud glimlachte vriendelijk naar de apprentice die naar haar toe kwam lopen. ''Goedenavond, Petalcloud! Hoe maakt u het?'' vroeg Silverpaw beleefd. "Goedenavond, Silverpaw," antwoordde Petalcloud. "Het gaat prima met me." Heel even werd haar glimlach iets minder vrolijk. Met háár ging het goed, maar Sallowkit... Ze duwde die gedachte weer weg. "Je hoeft me trouwens geen u te noemen, hoor. Zo oud ben ik nog niet." Ze grijnsde. "Je had een goede jacht, zag ik?" Ze had wel gezien hoe Silverpaw vol trots een flinke eekhoorn op de prooistapel had laten vallen. Petalcloud had eigenlijk vooral medelijden met de eekhoorn, zo'n mooi dier... Dat liet ze echter niet merken.
De kater fronste. Wat gingen alle katten nu weer doen? Iedereen ging in groepjes bij elkaar zitten en samen kletsen en eten. Eten van prooi, iets wat hij nog niet mocht hebben. Nieuwsgierig trippelde hij de nursery uit, nog een beetje moe van al dat slapen. Zijn blik viel op een grote, grijze kater, bij hem zaten veel katten en Wolfkit kun bijna raden dat dat wel Stormstar moest zijn. Hij had al heel wat over zijn leider gehoord, maar nog nooit een gesprek met hem gehad. Vrolijk stapte hij op het groepje af. ”Hallo!” Miauwde hij, met zijn heldere, luide en vooral vrolijke stem. Hij plaatste zich neer naast een langharige, witte poes met blauwe ogen. ”Ik ben Wolfkit!” Miauwde hij weer, met een brede vrolijke glimlach op zijn snoet. Hij zei het eigenlijk tegen de hele clan en het was wel zichtbaar dat hij vertrouwen in zichzelf had en niet verlegen was. ”Wat is dit eigenlijk?” Miauwde hij, waarna hij zijn blik nieuwsgierig op alle groepen gooide en vervolgens alle katten een voor een even aankeek.
;;S I L V E R P A W "Goedenavond, Silverpaw," Antwoordde de warrior. "Het gaat prima met me." Silverpaw merkte dat haar glimlach even iets minder vrolijk werd, maar dat had ze zich waarschijnlijk gewoon verbeeld. "Je hoeft me trouwens geen u te noemen, hoor. Zo oud ben ik nog niet." Een grijns verscheen op het gezicht van Petalcloud. ''Oh, het spijt me..'' Een beetje beduusd keek ze naar de grond. "Je had een goede jacht, zag ik?'' Meteen twinkelde ze trots weer in haar oogjes en een grote glimlach verdween op haar gezicht. Ze knikte heftig. ''Ja zeker wel! Het was een eekhoorn en hij was supersnel, maar uiteindelijk heb ik heb toch te pakken gekregen, want een prooi laten ontsnappen is wel erg zonde.. Zo'n eekhoorn laat zich vast geen tweede keer te pakken krijgen!'' Ze was licht buitenadem door haar enthousiasme. ''En u?'' Ze schudde haar kopje. ''Uhm, jij bedoel ik!'' Glimlachte ze.
;;L I O N C L A W Er waren meer katten bijgekomen, maar dat maakte niet veel uit. De katten raakte in gesprek, maar Lionclaw was stil. Sinds alle drama in zijn leven was hij niet meer zo'n enthousiaste spreker als vroeger. Hij miste de tijden van vroeger. Hoe hij Dreamheart, Stormtail/star, Skywalker en Devildance had leren kennen, hoe de vriendschap van hem en Dream was uitgegroeid tot meer dan vrienden, en hoe hij vader was geworden van prachtige kittens. Maar Crookedstar had alles verpest. Hij herinnerde zich de tijd dat hij buiten het kamp was gaan wonen met zijn dochter, Dawnpaw, en hoe hij zijn eigen oog beschadigd heeft. De meeste Clanleden vonden hem nu vast een psychopaat. Terwijl hij aan al deze dingen dacht veranderde zijn glimlach al snel in een frons.
''Goedenavond jongen.'' zei zijn opa warm. ''Even lekker genieten van de zwoele avond?'' De kater greens. "Natuurlijk, altijd!" Hij keek even rond, misschien kwamen er wel meer katten bij vanavond, dat zou gezellig worden. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. "Hallo," miauwde een andere stem. De kater keek op, en zag Lostvoice. De poes knikte naar hem, en hij knikte terug. ''Hey Losty, gaat het al wat beter? Ik wilde morgen al naar je toe komen.'' Bravesoul hield zich stil en luisterde hoe zijn opa vol liefde tegen de poes sprak. Een derde kat kwam erbij, die herkende hij als zijn tante, Leafpaw. Best raar dat hij ouder was dan zijn eigen tante, maar ja. "Hallo Papa!" miauwde de zwart witte poes met een glimlach. "Hallo Neef" miauwde ze toen tegen hem, en de kater knikte naar haar. "Hallo.. Lostvoice toch?" Bravesoul merkte dat het drukker begon te worden. ''Hallo lieve dochter van mij!'' Miauwde Stormstar en gaf de poes een kopje. ''Heb je een grote vis gevangen schat? Wat is hij mooi!'' Hij grinnikte kort om Stormstar, het was echt een sympathieke kater. ''Goedenavond,'' klonk een volgende stem alweer. De kater herkende hem als Lionclaw. Jeetje, zijn opa had wel veel vrienden zeg! Dat kon je van hem niet echt zeggen, misschien moest hij gewoon wat vaker bij dit groepje komen zitten.. ''Vriend..'' Voegde de kater er nog aan toe, en hij keek naar Stormstar. Lostvoice, Stormstar, Leafpaw, Lionclaw, al een aardige club zo. ''Hello bro.'' Miauwde Stormstar terug naar Lionclaw. Bravesoul greens kort om die reactie. "Hwi, hwe gaet hwt?" Bravesoul keek verbaasd op, en zag Autumnleaf, zijn broer daar staan. Hij greens naar de kater. "Hoi, hoe gaat het?" Herhaalde de kater toen. Bravesoul sloeg zijn staart om zijn poten heen, en ging er gemakkelijk bij zitten. Leafpaw was de eerste die begon. "Moe, maar wel goed! Heb vandaag twee héle grote vissen gevangen!" Bravesoul greens naar zijn tante. "Met mij ook wel goed, ik heb vandaag deelgenomen aan een grens patrouille, de kust is veilig!" Zijn stem klonk iet wat overdreven, en hij greens kort. Hierna nam hij een hap van zijn zalm, die smaakte zalig! "Hallo!" Klonk een iet wat pieperige stem, een kleine kitten was op hen af gekomen. ”Ik ben Wolfkit!” Miauwde het katertje, met een glimlach op zijn snoet. ”Wat is dit eigenlijk?” Miauwde het katertje toen. "Dit is de Sharing Tongues!" miauwde de kater en greens naar het katertje. "We eten nu gezamenlijk, en straks wassen we elkaar." Zijn stem klonk warm, hij had altijd al een zwakte gehad voor kittens. Zoekend keek hij rond, maar Riversong was nergens te zien. De laatste tijd sprak hij haar niet zo vaak. Ook Pantherfur leek totaal uit zijn leven te zijn verdwenen. Misschien moest hij zich meer openzetten voor andere katten, en niet alleen maar aan de poten van twee vrienden blijven hangen. Misschien was dat wel de reden dat ze zich niet laten zien, misschien was hij wel wat te opdringerig.
Duskcloud knipperde met haar ogen toen ze de nursery uitstapte. Het was druk in het kamp en de meeste katten waren aan het samentongen. Het was altijd weer geweldig om te zien hoe de clan weer sterk werd in newleaf. Ze was misschien dan wel weinig betrokken bij het clanleven, maar ze was trots op haar clan. Ze liep naar de hoop verse prooi en zocht een forel uit die haar wel aanstond. Ze vond een rustig plekje aan de rand van het kamp. Duskcloud was een kat die weinig behoefte had aan contact met anderen en dat vond ze zelf prima. Ze liet hen met rust en zij lieten daarom haar met rust. Zo simpel was het.
Tag: Nog niemand
Lostvoice
StarClan
Quinty 1249
CAT'S PROFILE Age: 90 Moons x Gender: She-cat ♀ Rank:
Lostvoice's oren gingen iets naar achter toe, toen er nog een kater bij kwam. Lionclaw, de ex-partner van haar overleden vriendin Dreamheart. Ze knikte eventjes naar hem, maar er glansde een hoopje paniek in haar blauwe ogen. Ze was de drukte niet meer gewend, sinds ze zo lang in de Medicine Den had genoten van de rust. ''Hey Losty, gaat het al wat beter? Ik wilde morgen al naar je toe komen.'' Ze snorde zachtjes, bijna onhoorbaar, toen ze een lik van Stormstar ontving. Ze was blij met haar vriend, de enige die ze nog over had in feite. Later kwamen er nog meer katten bij. Leafpaw, een dochter van Stormstar, die een licht geforceerde glimlach van haar ontving. Een rilling liep over haar lichaam heen, toen ze een hoge, toch bekende stem hoorde. ”Ik ben Wolfkit!” Haar lichaam trilde, terwijl ze omlaag keek naar de kitten die naast haar was gaan zitten. "H-Hallo, Wolfkit," miauwde ze zachtjes, terwijl ze haar blik weer van de kitten afhaalde en Stormstar met een smekende blik aankeek. Ze wilde dit niet, ze kon dit niet aan. Liegen tegen haar eigen kittens, het was gewoon niet eerlijk...
Sunflare - Warrior Met een vriendelijke en nieuwsgierige blik in haar ogen keek Sunflare naar beneden toen er een pluizebal tegen haar poot aanbotste. "Oeps, sorry," miauwde de kleine vluchtig. "Wie bent u?" Sunflare schonk het jonkie een warme glimlach. "Hallo daar kleine," Snorde ze vrolijk. "Ik ben Sunflare, en met wie heb ik het genoegen dan?" Ze hield haar kop wat scheef en keek nieuwsgierig naar de witte kitten. Ze had echt werkelijkwaar geen idee wie het was. Ze hield dan wel van kittens, maar hoe ze heetten... Geen idee.
TAG: Honeykit
Appleblossom - Warrior Stilzwijgend, bijna sluipend en katten vermijdend liep Appleblossom door het kamp heen. Hoe meer de dagen verstreken, hoe minder ze omging met andere katten in de clan. Ze had haar blik naar beneden gericht om maar niemand aan te hoeven kijken en liep rechtstreeks naar de prooistapel toe. Zwijgend pakte ze er een kleine vis vanaf en ging ze naast de dichtstbijzijnde rustige kat zitten. Duskcloud, als ze het goed had. "Sorry.. mag ik hier zitten..?" Vroeg ze met haar zachte stem, uit nervositeit bijna onverstaanbaar.
Duskcloud keek op van haar prooi toen ze de warrior hoorde naderen. De poes ging naast haar zitten met haar prooi en Duskcloud herkende haar als Appleblossom, Die net zoals haar niet erg sociaal was. "Sorry.. mag ik hier zitten..?" Vroeg de warrior met een stem die zo zacht was dat Duskcloud haar amper kon verstaan. “Is goed hoor.” Zei ze waarna ze weer een hap van haar prooi nam. Ze had meestal geen gezelschap, maar ze vond het niet erg om af en toe met iemand anders te eten. Zolang het maar geen gewoonte werd. “Zo, Appleblossom toch?” Vroeg ze om zeker te weten of ze de naam goed had. Ze wist weinig over de poes die de voor zich had dus ze wist niet goed wat ze moest zeggen. Duskcloud was niet goed met woorden en maakte niet snel vrieden, deal with it. “Hoe was je dag?” Vroeg ze ten slotte.
''Ja zeker wel! Het was een eekhoorn en hij was supersnel, maar uiteindelijk heb ik heb toch te pakken gekregen, want een prooi laten ontsnappen is wel erg zonde.. Zo'n eekhoorn laat zich vast geen tweede keer te pakken krijgen!'' zei de apprentice enthousiast. Petalcloud glimlachte. ''En u?'' vroeg Silverpaw, en verbeterde zichzelf meteen: ''Uhm, jij bedoel ik!'' "Ach, ik lig het grootste gedeelte van de dag met Missingkit in de nursery, dus ik doe niet zulke spectaculaire vangsten," zei de queen. Ze zag dat Silverpaw zelf nog niks van de prooistapel had gepakt en schoof haar vis naar de apprentice. "Hier, neem deze maar, ik heb geen honger," zei ze.