De spierwitte kater lag lekker te slapen in een grote hooiberg. Het was er lekker warm en al dat hooi zorgde ervoor dat hij niet opviel. Ook de opening van de het "hol" viel bijna niet op aangezien het aan de achterkant kwam. Na een tijdje geslapen te hebben stond hij rustig op terwijl hij zich eens flink uitrekte. Zijn twee voorpoten strekte hij helemaal naar voren terwijl hij al zijn spieren eens aanspandde. Nadat hij klaar was liep hij rustig aan terwijl hij in de stal ging kijken op de plek waar hij normaal brokjes kreeg. Het was nooit veel, en hij moest erbij jagen wilde hij overleven. Maar de brokjes waren gewoon hemels. Daar was de lekkerste muis nog niets bij. Maar gekgenoeg lagen er geen brokjes meer de afgelopen dagen. Netzoals nu weer. Wat was er toch aan de hand hier.. Zou die vrouw dood zijn? Of erger.. Was ze hem vergeten?! Een zeurende mauw verliet zijn keel. Geen respons. Dat werd dus weer zelf jagen.. Hij draaide zich om naar de staldeur en sprong eruit, naar buiten. Hij liep naar de bossen, De bossen lagen achter de boerderij, en er waren enorme velden aan de voorkant. Zijn maag knorde enorm. Hij keek rond en hoorde ineens wat wegschieten. Zijn ogen waren er direct op gericht. Het klonk harder dan een huis, een rat misschien? Hij sloop eropaf en zag het daar zitten. Een grote, dikke zwarte rat. Hij schatte de afstand. Hij zou het wel halen om in een sprong erop te zitten met zijn tanden in de nek. Hij sprong en drukte hem gelijk met zijn poten naar de grond waarna hij zijn vlijmscherpe tanden in de hals zette en hem doodbeet. Hij nam hem mee naar zijn thuishaven waar hij hem op begon te eten. Hij voelde zich enorm eenzaam, maar de meeste katten die hij ooit tegenkwam, waren katten die zo vals en chagrijnig als wat waren. Die moest hij dan weer bij zijn plek wegjagen. Hij beschouwde de stal als zijn huis, en zijn huis beschermde hij. Hij ging rustig liggen in het zonnetje terwijl hij de omgeving in de gaten hield.
[Open voor iedereen]