First training with me... ha! [+Shadepaw]

Softberry stapte zelfverzekerd door de Pinewoods. De zon was nog niet op. Het sterrenlicht was aan het vervagen. Shadepaw zou nu moeten komen. Snel glipte ze door de bomen. Haar slanke lichaam kronkelden om de bomen heen zodat ze geen geurspoor achterliet. Na een paar minuten kwam ze een kleine boom met wortels die als holte konden dienen tegen. Dat is hem. Softberry grinnikte en sloop in de holte. Ze snoof. Nee geen slaapplaats van een ander dier. De poes ging liggen met haar kop naar de ingang gericht. Daar kon ze uitkijken naar haar apprentice.

_{Langzaam sloop de grijs gevlekte apprentice door Pinewoods. Zoals hij gisteren bij de vergadering van zijn nieuwe mentor, Softberry had gehoord, ging hij haar zoeken. Hij kon nog een klein geurspoortje opvangen, en volgde het. Zijn poten staken een beetje door de naalden die van de bomen vielen. Newleaf had hun goed met prooi gevoed, maar je moest nog wel flink jagen wou je een fatsoenlijke prooiberg wou hebben. Even bleef hij stilstaan. Zijn blauwe ogen speurde de bomen af. Zat ze tussen de bladeren Nee.. Hij rook haar tenminste niet meer. Hij spitste zijn oren en hoopte op wat geluid, misschien dat ze op een tak zou staan of zoiets. Nee, zo stom kon zijn mentor -een warrior- niet zijn. Hij herinnerde zich nog gisteravond toen sommige apprantices voor hun den zaten te praten. Kan het niet gekker worden? Twolegs verkleden zichzelf om 's nachts harde brokjes te krijger! Hij schudde het even uit zijn kop en keek rond, maar schrok van een scherp geluid.

-Sorry voor late reactie...}

Een vogel liet Softberry daardoor krakte een takje. In het doodstille bos klonk het scherp. Dat was het moment waarop Softberry Shadepaw zag. Een grinnik verliet haar mond. Ze sloop het wortelhol uit. Haar pootstappen waren onhoorbaar. Na twee vossenlengtes stond ze achter Shadepaw. Ze spande ze haar spieren. Softberry grauwde en sprong. Ze lande op de schouders van haar apprentice. En drukte hem tegen de grond. "Leuk kennis te maken.", gromde ze terwijl ze er weer afwipte.

_{Gefrustreerd keek Shadepaw rond. Een zwaars belande op zijn rug, en tot zijn schrik voelde hij dat het een kat was. Softberry? "Leuk kennis te maken." Hoorde hij, toen het gewicht van hem afging. Hij keek rond en zag zijn nieuwe mentor staan. Hij knikte beverig. "I-Ik hoorde je niet a-aank-k-komen..." Stotterde hij zacht.}

"I-Ik hoorde je niet a-aank-k-komen..." Softberry trok een wenkbrauw op. "He, moet ik nu een kitten of een apprentice trainen.", miauwde ze tegen Shadepaw. Ze krulde haar staart rond haar witte pootjes. "Wat heb je eigenlijk allemaal al geleerd van je vorige mentor?"

_{"He, moet ik nu een kitten of een apprentice trainen." Shadepaw trok beschaamd met zijn oren, en keek naar beneden. Zijn nekvel ging weer liggen. "Wat heb je eigenlijk allemaal al geleerd van je vorige mentor?" Shadepaw slikte. "N-niet veel, we waren amper begonnen. Ik ging meestal mee met de andere apprentices en hun mentoren om te proberen mee te jagen, wat altijd mislukte..."}

"N-niet veel, we waren amper begonnen. Ik ging meestal mee met de andere apprentices en hun mentoren om te proberen mee te jagen, wat altijd mislukte..." Softberry keek naar de angstige apprentice. "Oké, dan zullen we bij nul beginnen.", miauwde ze neutraal. Ze stond op en ging voor Shadepaw staan. "Ik ben je mentor... je kunt bij dus vertrouwen. Trek dus alsjeblieft niet zo'n angstige snoet, dat traint leuker." Een zucht verliet haar lippen. "Ik begin met jachttechnieken." Ze ging weer zitten, nog steeds pal voor Shadepaw. "Oké, gebruik je neus en zeg me wat je ruikt.", beval ze al iets vriendelijker.

Onderwerp: Re: First training with me... ha! [+Shadepaw]