Nothing much to see
But a sad sad girl
With pale muddy tears
And long, white curls
Een lege blik hing in haar ogen terwijl ze het kamp uitliep. Ze was vandaag de vrijwilliger geweest om alleen te gaan jagen. Ze vond het niet erg. Eventjes alleen zijn... Het was een zegen nu haar hoofd te rommelig was voor woorden. Hij had haar laten vallen, over één gesprek met Thrushdive was hij van haar weggegaan. Wat was hun vriendschap dan waard voor hem? Als hij het zomaar opgaf? Het hoefde niet eens wat te beteken als Thrushdive een keer met haar sprak... Ze slikte eventjes haar verdriet weg, of althans, trachtte dat te doen. Het lukte niet. Ze bleef dat benauwde, verstikkende gevoel rond haar keel voelen, alsof de tranen elk moment naar beneden konden storten. Ze schudde haar kop eventjes en begon te rennen. Proberende weg te rennen van de woorden van Ashdrizzle die in haar kop rondspookten toen hij afscheid nam.
If only for a friend
Maybe one she'd spare
After mommy by deaths hand
Even daddy didn't care
She locked away the dark
And waited for the day...
Het werkte niet. Het bleef achtervolgen. Ze kwam hijgerig en kortademig tot een halt en schudde haar kop nogmaals ongelovig. Naar de grond starende. Het was oneerlijk... Het was gemeen!.. Hij was haar beste vriend toch? Waarom zou hij haar dan plotsklaps laten vallen? Ze beet even op haar lip terwijl ze logica van de situatie probeerde te maken. Het lukte echter niet. Ze liep telkens vast mentaal, kortsluiting. Telkens dezelfde vraag: Als ze vrienden waren geweest, waarom liet hij hun vriendschap dan zo snel vallen...? Ze schrok op en veegde ruw haar poot langs haar natte wangen om het vocht te verwijderen toen de struiken ritselden.
"Wie.. Wie is daar?" Wist ze uit te brengen.
{Open}
Come one, come all
To the red death ball
Like pawns in play
We all fall down
There's nowhere to run
Nowhere to hide
{Studie ontwijkend gedrag, check}