Het werd maar weer eens tijd voor een avontuur! Darkkit hief haar nog slaperige war kop op en keek geheimzinnig rond. Alle katten sliepen nog, en haar moeder/adoptiemoeder, waar ze tegen aan geplakt zat sliep ook nog. Ze schudde nog eens slaperig met haar kop, en stond toen op. Ze sloop de open plek over, en keek nog eens goed rond, er was geen kat wakker, behalve de bewakers, die ontweek ze met gemak. Ze kwam bij de kamp in gang terecht, even nog eens goed rond kijken, en toen verliet ze het kamp. Ze had wel is gehoord van donderpad, dat dat de schijding was met de Donderclan, maar boeiend, moest ze nu echt bang zijn voor die goed sakjes, wat dat betreft had Darkkit een grote bek, en schijt an hun, maar ja dat boeide niks. Al was er wel een kat, die niet zwak was, naam? Vergeten. Ze sloop dichter bij, en als maar dichter bij. De bomen waren nog mooi in de bloei, en dat was een vijn gezicht. De stank van de donderpad kwam haar neus in wijen en ze trok een gezicht van walg. Ze schudde weer met haar kop, en snoof weer, een andere geur kwam haar neus binnen, die had ze vaker geroken, maar de betekenis wist ze niet, was het misschien Donderclan geur? Ze wist het niet, ze zou het wel leren als ze Darkpaw hete. Dromerig keek ze even rond, leerling zijn, een eigen mentor hebben, daarna krijger! Ooow ze kon echt niet wachten! Zonder na te denken liep ze het donderpad over, ze had geluk want er was geen monster, toen schudde ze met haar kop. 'Wow! Ik ben in het Donder terratorium!' Zei Darkkit zonder na te denken, toen besefte ze zich dat een andere kat dat had kunnen horen. Wat een muizen hersens! Nu had ze problemen aan haar kiezen gehangen!