[Open] Losing sleep ~

Ze was zo blij dat haar baasje haar mand al beneden had gezet. Sinds ze de 12 jaar was gepasseerd kon ze de kracht bijna niet vinden om die hele trap op en af te lopen. Als jonge kat had ze dit nog gemakkelijk gedaan, terwijl ze met haar grijze poten over de vloer gleed. Ja.. Dat waren mooie dagen geweest, maar nu voelden haar poten elke ochtend zo stijf aan dat ze soms kleine pijnscheuten voelde. Maar goed, ze mocht niet klagen, er waren katten die buiten een warm huis leefden en haar leeftijd niet eens haalde. Feroscia hief zichzelf op vier nog gezonde poten en begon naar haar bakje te lopen, waar haar lieve baasje wat te eten in had gelegd. De Kittypet had wel gemerkt dat andere Kittypets hier in de buurt van die harde en zachte brokken te eten kregen die nergens naar smaakten, maar haar baasje haalde altijd het beste wat er maar kon zijn voor zijn kat. Feroscia beloonde hem daarom ook altijd met veel affectie en sloeg nooit haar klauwen tegenover hem ooit. Dat was ook nooit nodig, want hij deed gen vlieg kwaad. Helaas was hij wel vaak weg overdag en om de poes de energie meer had om 's nachts ook rond te sluipen, werd ze meestal naar boven getild als haar baasje haar aandacht nodig had. Feroscia likte haar lippen zorgvuldig af en haalde snel de vlekken uit haar vak die ze zelf had gemaakt. Goed, nu was het tijd voor haar dagelijks wandeling. Voorzichtig stapte ze door haar doorzichtige klepje en trilde met haar snorharen toen ze de frisse wind voelde. De Kittypet liep met een kalme tred door haar tuin en stopte voor het houten hek dat haar tuin onderscheidde met die van de andere Kitypets, vroeger kon ze er gemakkelijk opspringen, maar nu zouden haar oude poten haar niet eens een beetje van de grond kunnen laten komen. Met een glimlach schudde ze haar kop en kroop door de kleine ingang in het hek wat ze dus gebruikte toen ze niet meer op het hek kon springen en begon langs nieuwe hekken te lopen, genietend van het uitzicht.

Ze trippelde eindelijk eens vrolijk rond zonder bang of boos te sjokken. Beau had uiteindelijk toch de beslissing genomen om kittypet te worden. Ze had nog nooit zo'n gelukkig leven gehad, haar baasje was een jonge vrouw die in haar eentje een kleine baby twoleg opvoede. Beau kreeg borden vol aandacht en ze genoot er met volle teugen van. Haar huisje was niet al te groot wat eigenlijk niks uitmaakte het was groot genoeg. Beau had haar buurkatten nog niet ontmoet dus vandaag was ze van plan dat wel te gaan doen. Vrolijk huppelde ze door het luikje in de deur heen, met een ontspannen zucht staarde ze even door de tuin. Eventjes knipperde ze haar ogen waren niet beter geworden Beau was nog steeds zo goed als blind maar ze had het eindelijk geaccepteerd. Met een grote sprong klom ze over het hek heen. Met een plof landen ze op het zachte gras, meteen merkte ze al een kat op een wat oudere grijze poes. Rustig liep ze naar de poes toe "hoe gaat het?" Zij  Beau vrolijk. "Ik ben Bea aangenaam."