I blame the sun that wouldn't shine {{Ganzenopdracht}}

Kom hier! Dacht Thrushdive gefrustreerd terwijl hij door de lente regen heen rende achter een waterrat rende die in de richting van Little Creek kwam. Hij maakte een scherpe bocht langs een rots heen en zag dat de waterrat gestopt was met rennen. Hij zette een grijns op zijn lippen terwijl hij langzaam in een sluiphouding zakte. Poot stap voor poot stap sloop hij op de waterrat af, tot hij dicht genoeg was en afzette met zijn achterpoten. Hij sprong, greep de waterrat bij zijn nek, en gleed zo uit in het water van the Little Creek. Hij spuugde de doodde waterrat uit en proestte water uit. "Mousebrain!" siste hij terwijl hij overeind ging staan en zijn vacht uit schudde.

OOC
Open
En, ik kan enkel om het weekend posten, that you know that.

Softberry liep met zachte pootstappen op de oever van de Little Creek. Haar witte vacht weerspiegelde over het gladde opervlak. Soms zag je rimpelingen in het water. De sneeuwwitte poes trippelde rustig verder. Haar spiegelbeeld verdween doordat de stroming harder werd. De wind streelden haar haren. Een plotselinge stem deed haar gedachtenstroom verbreken. "Mousebrain!" Al meteen herkende Softberry de stem van Thrustdive. Een glimlach speelde op haar lippen terwijl ze geamuseerd naar de natte kater toeliep. Ze ging zitten en keek glimlachend naar de kater. "Een beetje nat?", vroeg ze treiterig. Haar stem was honingzoet en heel verleiderlijk. De kleine poes boog haar kop en likte haar borst.

Thrushdive gromde en kwam het water uit. Net wanneer heen en weer wou schudden om zijn vacht zo goed mogelijk te drogen, hoorde hij zachte doffe pootstappen zijn kant op komen. Ogen vernauwd keek hij op. Een witte poes kwam in beeld en ging vlak bij hem zitten. Haar houding was speels, en kwam uitdagend bij hem over. "Een beetje nat?" vroeg de poes een tikkeltje honend, met een honingzoete verleidelijke ondertoon. Thrushdive zette een uitdagende grijns op en schudde zijn vacht uit, waardoor er meerdere spetters van hem af vlogen, en waarschijnlijk de witte poes, ook wel Softberry genoemd, raakte. "Dat heb je goed opgemerkt," miauwde hij met een kleine grijns op zijn gelaat. "Lekker verfrissend," miauwde hij sarcastisch. "Wil je ook?" Daagde hij haar uit met een zwaai van zijn ongewone lange staart.

"Dat heb je goed opgemerkt. Lekker verfrissend." Softberry trok een wenkbrauw op. "Wil je ook?" Ze schudde haar kop. "Nee, ik word niet graag nat.", miauwde ze rustig. Ze keek met haar lichte blauwe ogen naar Thrushdrive. Haar zijde zachte oren schoten heen en weer. "Wat doe je hier?", blies ze uitdagend naar hem.
~Flut

"Nee, ik word niet graag nat." Thrushdive liet een gegrinnik horen. "Oh? Die conclusie kan je pas trekken wanneer je 't gevoeld hebt." Hij wierp haar een uitdagende blik toe. Hij schudde zijn vacht uit waar door er overal spetters lande, en waarschijnlijk ook op Softberry. "Wat doe je hier?" Blies ze uitdagend naar hem. Thrushdive lachtte. "Heb je dat niet door dan? Ik schud mijn vacht hier uit, om dat ik net in het water beland was," miauwde hij terwijl hij dichter naar Softberry toe stapte. "En? Is het water verfrissend?"

"Oh? Die conclusie kan je pas trekken wanneer je 't gevoeld hebt." Softberry lachtte onnatuurlijk. "Wat doe je hier?", blies ze uitdagend naar hem. "Heb je dat niet door dan? Ik schud mijn vacht hier uit, om dat ik net in het water beland was, En? Is het water verfrissend?" De witte poes drukte zich tegen Thrushdive aan. "Ja, redelijk, maar ik word nog steeds niet graag nat.", grauwde ze lachend. Ze rukte haar lichaam af de zijne en ging zitten. "Wat doe je hier écht.", gromde ze met haar zoete stem. Haar zachte witte staart krulde zich rond haar pootjes terwijl ze Thrushdive diep in de ogen keek.

Softberry drukte zicht tegen Thrushdive aan. Iet wat verrast verstijfde zijn spieren. "Ja, redelijk, maar ik word nog steeds niet graag nat.C Grauwde Softberry lachend. Thrushdive grinnikte uitdagend. "Oh? Is dat zo?" Zijn stem was gevaarlijk uitdagend. Een een duistere uitdagende twinkeling schitterde door zijn grijs/blauwe ogen heen. "Wat doe je hier écht." Vroeg Softberry toen. Oké, hij ging hier een spelletje van maken. "Dít." Hij hees zijn linker voorpoot op, en duwde Softberry met zijn poot het water in. Hij liet zijn grijns op zijn gelaat nog groter worden. "En? Hoe voelt het?" Siste hij uitdagend terwijl hij een zwaai met zijn lange staart. Hij lachtte. En hij besefte dat hij het leuk vond, dat hij lol had.

"Dít." Meteen al voelde Softberry een poot die haar het water in duwde. Ze ging kopje onder. Toen ze weer boven kwam hapte ze boos naar adem. "En? hoe voelt het?" Softberry sprong het water uit. Ze sprong druipend op Trushdive en duwde hem tegen de grond. "Vies", miauwde ze lachend. Ze liet haar lichaam verzwakken zodat ze hem kon omdraaien. Toen hij op zijn rug lag ging ze op hem zitten. "Zo. Nu kun je niet meer weg."

Thrushdive barstte in lachen uit bij het zien van Softberry in het water. Als blikken konden doden was hij nu waarschijnlijk al honderd keren dood gegaan. "Vies," antwoordde ze lachend. Maar ondanks dat kon ze er wel om lachen. Ze sprong op hem af en pinde hem tegen de grond aan. Softberry draaide hem op zijn rug en ging op hem zitten. "Zo. Nu kun je niet meer weg." Thrushdive liet een puff-lachje horen. "Oh?" Hij spande zijn spieren ontspande ze weer, spande ze weer en schoot toen om hoog, zodat hij over Softberry heen hing. Hij had zijn poten op haar borst gedrukt, en zijn achterpoten over haar heen. "Probeer maar los te komen…" Hij wist dat hij tot de sterkste Shadowclan warriors behoorde, en dat moest Softberry ook weten.

Softberry voelde hoe Thrushdive zijn spieren een paar keer spande. Uiteindelijk kreeg hij zich omhoog en ze tuimelde over hem. Nog geen moment later zat hij op haar. "Probeer maar los te komen…" Een zucht verliet haar lippen wanneer het gewicht op haar bleef zitten. Ze spartelde een paar keer maar het lukte haar niet om los te komen. "Mrrr..." Ze krabbelde met haar nagels op de grond om houvast te vinden. Het gewicht verlichtte niet. Met een kreun drukte ze zich op. Ze wankelde maar draaide zich snel om, hopend dat Thrushdive eraf zou gaan. Toen hij dat niet deed zakte ze expres door elkaar. "Jij wint.", miauwde ze half opgewekt, half verslagen.

Zijn bleek blauw, grijzige ogen waren gericht op de heldere ogen van Softberry die spartelde om los te komen. Thrushdive merkte het wel, en zette iets meer kracht, hij onderschatte Softberry zeker niet, maar liet ook niet merken dat hij merkte dat Softberry redelijk sterk was. In ieder geval, dat het Thrushdive wat meer moeite kostte om haar vast te houden. "Jij wint." Thrushdive lachte. "Nice try," miauwde hij grinnikend met een speelse lik langs het oor, en ging toen van haar af. "En nu?" Vroeg hij tikkeltje uitdagend.

"Nice try," Softberry voelde een speelse lik langs haar oor. Een warmte verspreidde zich in haar lichaam. "En nu?" Ze grinnikte. Haar witte kleine pootjes plantte ze recht op de borstkas van Thrushdive. "Wat denk je van nog eens nat te worden?" Voor dat ze hem het water in duwde miauwde ze: "Of kies je er voor om te gaan jagen... nat." Ze duwde zich af zodat zij acheruit vloog en hij hopelijk in het water belande. De witte poes stond op. Haar ogen stonden weer sinds maanden blij. "Jagen?", vroeg ze terwijl ze hem bijna smekend aan keek.

Thrushdive liet zijn heldere ogen branden in die van Softberry terwijl hij afwachtte op haar antwoord. . "Wat denk je van nog eens nat te worden?" stelde ze voor. Thrushdive grinnikte. "Nee dank je," antwoordde Trushdive met een grijns. "Of kies je er voor om te gaan jagen... nat." Thrushdive vloog naar achteren door een onverwachte duw van Softberry, en zo kwam hij in het water terecht. Thrushdive kwam het water meteen uit, en schudde zijn vacht uit. "Bedankt," miauwde hij sarcastisch met en venijnige lachje op zijn gelaat. "Jagen?" stelde Softberry toen voor. Thrushdive knikte instemmend. "Goed idee," miauwde hij. Hij zou haar nog wel terug pakken.