Een gespierde, zwart met witte kater liep tussen de nette rijen bomen door. Het was Battleclaw, een trouwe en loyale Thunderclankat. Hij liep rond op zoek naar prooi, omdat hij wist dat dé vogel hier veel minder kwam dan bij The Owltree. Eigenlijk maakte het hem niks uit of die vogel hem zou pakken of niet, hij kon hem toch el aan. Voor de derde keer deze ochtend opende hij zijn bek en snoof hij de geuren van de omgeving op. Hij glimlachte toen hij een lekkere sappige eekhoorn rook. Eekhoorn was zijn favoriet! Hij sloop dichtbij naar een boom met wat lage takken, en hij sprong er netjes in. De eekhoorn, die in de boom ernaast zat, keek even op maar ging toen rustig verder met het knabbelen op zijn nootje. Battleclaw overwoog hoe hard hij zou moeten springen, zodat hij niet voor maar ook niet achter de tak van de eekhoorn kwam. Toen hij het eenmaal wist, zette hij zich klaar voor de sprong. Hij wiebelde met zijn schouders en zette af. Hij kwam precies naast de eekhoorn neer, maar deze zou niets meer gezien hebben dan een witte vlek. Snel beet Battleclaw de nek van de eekhoorn door. Het bloed besmeurde zijn witte buik, maar het maakte hem niet uit. Op dat moment hoorde hij een takje kraken. Hij pakte zijn prooi beet en sprong snel de boom uit. Hij begroef zijn prooi onder wat aarde en takjes. "Wie is daar?" riep hij met zijn tinkelende stem.