[+Minnowleaf] When the blossom falls

Er hing een ijzige stilte en de kater slikte moeizaam. "Ja." Beaamde Minnowleaf uiteindelijk. Weer was het stil. De kater deed een stapje dichterbij en keek naar de rode poes. Hij was niet van plan deze vriendschap, die net zo goed ging, weg gooide omdat de poes gewoon wat anders was. Hij accepteerde haar, zoals misschien niet vele andere katten deden. Hij mocht haar, ook al had hij een enorme hekel aan haar neef. De kater zette zich neer voor de poes en keek naar zijn poten, niet precies wetend wat er nu het beste uit zou komen. "Je kan me altijd dingen vertellen.. ofzo.." Het kwam wat stuntelig uit zijn mond en Frostlake greens kort.

Achteraf bekeken was het misschien toch beter geweest dat ze niet naar deze plek was gegaan. Het had haar alleen maar weer in een lastige positie gezet. Ze wou niemand toelaten in haar vertrouwenskring, bang dat diegene haar vroeg of laat toch weer zou kwetsen. Ze mocht zich dan wel groot voordoen, vanbinnen had ze stiekem maar een klein hartje. "Je kan me altijd dingen vertellen.. ofzo.." Miauwde de kater stuntelig met een grijns op zijn gezicht. De lichte rode kattin zuchtte eventjes en keek hem voorzichtig aan, niet zeker wetende wat ze nu eigenlijk nog moest zeggen. Hij deed zo z'n best, maar zou hij haar nadien niet gewoon laten vallen zoals iedereen dat had gedaan...? "Ja, dat weet ik." Besloot ze maar te miauwen terwijl ze hem met een heldere blik aankeek.

"Ja, dat weet ik." Miauwde de rode kattin toen en Frostlake glimlachte naar haar. Hierna maakte hij een uitnodigend gebaar met zijn staart. "Kom, laten we teruggaan naar het kamp. Het is al weer rond etenstijd!" Een korte grijns sierde zijn lippen en hij ging de poes voor het struikgewas in. Hij hoopte dat ze volgde, want hij had echt een reuze trek. Misschien konden ze wel samen eten vandaag.

[Fluut]

Haar halflange lichtrode vacht waaide ietsjes op toen een zachte bries langs de twee katten heen streek. Het voelde goed aan, vooral tijdens Greenleaf. Afgezien de warmte had ze het vaak heel erg warm, wat kwam door haar dikke pels. Frostlake had er vast nog meer last van. Zijn pels was eveneens als de hare dik en lang, maar de kleur was dan wel zwart. Zwart trok de zon aan. Ze schudde even zachtjes haar kopje en keek de kater nadien weer aan, wachtende op zijn stem die elk moment hoorbaar kon worden. "Kom, laten we teruggaan naar het kamp. Het is al weer rond etenstijd!" Miauwde hij. Minnowleaf knikte instemmend en stond op. "Oké." Zei ze rustig waarna ze zich een weg baande richting de ingang van het kamp.

"Oké." Miauwde zijn roodkleurige mede-clanner en baande zich samen met hem een weg in de riching van het ShadowClan kamp. Frostlake was er trots op om een ShadowClanner te zijn. RiverClan past sowiso niet bij hem, aangezien deze katten veel vis aten, wat hij absoluut verafschuwde. WindClan katten waren te miezerig en klein voor hem en de ThunderClan katten waren gewoon.. anders. Hij greens om zijn gedachten en ging als eerste het kamp binnen. Bij de prooistapel wachtte hij tot Minnowleaf er ook was en toen pakte hij een dikke muis. De zwarte kater wachtte op de kattin met de muis bengelend in zijn bek. Hij keek nieuwsgierig rond waar ze konden zitten.

- Topic uit. Jij kan eventueel een nieuw topic van een nieuwe dag maken.

Onderwerp: Re: [+Minnowleaf] When the blossom falls