[@OPEN] On the Snakerocks

Onderwerp: [@OPEN] On the Snakerocks za 14 sep 2013 - 17:38

Het was al na zonhoog en Vixenpaw was opweg naar de Snakerocks. Onderweg kwam hij tot stilstand en stak zijn neus in de lucht. Hij rook geen vrijandige geur maar wel een geur van verse prooi. Hij zakte in sluiphouding zo als hij het gezien had. Daar zag hij een eekhoorntje de knabbelen op een noot. Hij sloop dichterbij en sprong er op af. Met een snelle klap doode hij het beest. Vixenpaw begroeg het beestje onder de" grond om het later op te halen. Hij ging verder op weg naar de Snakerocks. Het was de zon was al aan het zakken toen Vixenpaw bij de Snakerocks aan kwam. Hij stak zijn neus in de lucht en rook. Hij rook geen geur verse geur van prooi maar wel van slangen. Op dat moment beet een slang hem recht in zijn achterpoot. Vixenpaw brulde het uit van de pijn. Hij rolde op de grond om de slang van zijn poot te slingenren. De slang was weg. Vixenpaw wou opstaan maar hij zakte terug door zijn achterpoot. Hij kon niet meer weg en riep hulpeloos"HELP!" op de hoop dat er iemand hem had gehoord.

_________________

Tag: Vixenpaw
Words: 109
Notes: Snake bite?

Specklepaw

Specklepaw trippelde tevreden door het territorie. Hij sloot zijn ogen en genoot van de warmte. Na een tijdje door gestaan te hebben liep hij rustig verder. Op een gestaag drafje trippelde hij naar een eekhoorn. De jonge kater had geen zin om hem te vangen en liep verder. Hij kwam bij de Snakerocks. De zon begon te dalen. De warmte begon weg te gaan en werd vervangen door koelte. Specklepaw snoof en rook zijn vriend. Snorrend liep hij eropaf. "Vixenpaw! Wa...", zijn zin stopte abrupt toen hij de pijn in zijn vriends ogen zag. Snuffelend kwam de kater dichterbij. "Ben jij gebeten d....door een s....sl...slang?", mompelde hij angstig.

©rachel

Flyleaf kwam aangerend, ze had de kreet om hulp gehoord en racete langs Speckle, onderweg riep ze nog even hallo.
Snel liep ze naar Vixenpaw, "Ben je gebeten?!" Vroeg ze dringend. Zonder op antwoord te wachten keek ze of hij een wond had, en ja. In zijn achterpoot sijpelde er wat bloed uit zijn vacht. Ze zoog aan de wond, zijn kreten van pijn negerend en hielp hem om op te staan.
"Specklepaw! Hij moet naar het kamp, we weten niet of de slang giftig was!" Het was niet haar bedoeling om zo commanderend te klinken, daarom schoot ze een verontschuldigende blik naar het katertje en wendde zich weer naar de ander. Ze wist zijn naam niet eens, ik moet misschien iets beter opletten bij de ceremonies dacht ze bij zichzelf.
Ze hees de apprentice overeind en liep samen met hem naar Specklepaw.
"Weet jij zijn naam?" Fluisterde ze in zijn oor, ze wilde niet dat de gewonde kater het te horen kreeg, want die kon dan erg beledigd zijn...

Tag: Vixenpaw & Flyleaf
Words: 71
Notes: His name?

Specklepaw

"Specklepaw! Hij moet naar het kamp, we weten niet of de slang giftig was!" Specklepaw hoorde het maar half. Verbrouwereerd keek hij naar zijn vriend die kreten van angst en pijn uitsloog. Hij slikte een krop in zijn keel weg en keek angstig naar Flyleaf. "Weet jij zijn naam?" Specklepaw boog zijn hoofd. "H....hij is mijn v....vr....vriend.", mompelde hij schor. Schuifelend antwoorde hij nu op de vraag: "Vixenpaw, h....hij heeft V...vixenpaw.

©rachel

"H....hij is mijn v....vr....vriend." Flyleaf keek hem aan, het katertje was blijkbaar erg geschrokken. Ze leefde met hem mee, maar dat was nu niet het belangrijkste. "Zijn naam.." Fluisterde ze opnieuw, deze keer kwam er antwoord. "Vixenpaw, h....hij heeft V...vixenpaw. Ze keek hem aan, en draaide toen om zodat ze de ander, die dus Vixenpaw heette, kon zien.
"Oké, Vixenpaw. Kan je lopen?" Vroeg ze stug. Ze wist wel dat ze niet aardig overkwam, en dus keek ze Speckle, weer, verontschuldigend aan.
Daarna begon ze aan de moeizame terugweg.

"Oké, Vixenpaw. Kan je lopen?" vroeg de poes op een stugge manier. "Ik kan wel proberen maar dn moet je me wel blijven ondersteunen." zei Vixen op een aardige manier terug. Hij keek rondom zich en zag dat zijn poot erg hard aan het bloeien was. Het bleef maar bloeien. Het hield niet meer op. "Ik hoop dat we snel terug in het kamp zijn want mijn poot blijft maar bloeien, dit ziet er niet goed uit." zei de kater tegen Flyleaf. Vixenpaw bleef naar zijn poot staren en toen opeens zag hij daar nog een andere kat lopen. Hij kon het niet goed zien omdat hij verslapt was door de beet maar zette zijn ogen dan toch op scherp. Vixenpaw riep:" Ben jij dat Speckle?"

Tag: Vixenpaw & Flyleaf
Words: 69
Notes: Speckle is a little gay ;D

Specklepaw

"Ik hoop dat we snel terug in het kamp zijn want mijn poot blijft maar bloeien, dit ziet er niet goed uit." Specklepaw spitste zijn oren en keek naar Vixenpaw. Vixen had blijkbaar niet door dat hij er was. "Ben jij dat Speckle?" De jonge kater sprong blij naar zijn vriend toe. Hij drukte zijn natte neus in de grijze vacht. "Jep, hier ben ik Vixen.", snorde hij vriendelijk.

-Flut-

©rachel

Flyleaf keek vertederd naar de twee katten, maar duwde ze toen uit elkaar. "We moeten nu echt terug." zei ze streng, en al ondersteunend bracht ze Vixenpaw naar het kamp.
Onderweg bedacht ze zich dat het veel handiger was als de Medicine cat al wist waar ze waren, en ze dus ook op kon wachten. Ze wierp een blik op Specklepaw. "Specklepaw, ren jij vooruit om de Medicine cat te waarchuwen.' Het was geen vraag, meer een mededeling.
Ze hoopte maar dat Speckle zou luisteren...

~ook Flut...

"Specklepaw, ren jij vooruit om de Medicine cat te waarchuwen.'' Specklepaw keek even opstandig omdat hij bij Vixen wou blijven maar ging toen weg. Tijdens het rennen keek hij nog eens achterom. De kater vloog door het terretorium. Al snel zag hij het camp. Specklepaw hief zijn kop op en huilde als een hond. Hij vond dat leuk om te doen, omdat hij dan de grootste van het woud leek. Al snel naderde hij de doorntunnel en glipte de open plek op. Hijgend arriveerde hij bij de Med. Cat Den. "Vix...vixenpaw is gebeten door een slang. Flyleaf is bij hem, ze zijn bij de Snakerocks.", informeerde hij snel zonder een begroeting te zeggen.

Maskpaw draaide zich om toen hij iemand de den binnen hoorde komen en zag Specklepaw staan. "Vix...vixenpaw is gebeten door een slang. Flyleaf is bij hem, ze zijn bij de Snakerocks." Het maakte hem niet uit dat Specklepaw niet eerst een begroeting deed, want als de slang giftig was die de apprentice had gebeten moest hij snel handelen. Hij pakte de kruiden bij elkaar die hij nodig zou hebben en knikte toen even naar Specklepaw dat hij klaar was, alleen hij wachtte niet tot de apprentice de weg zou leiden. De apprentice had hem namelijk al verteld waar ze waren en hij hoopte maar dat hij ze ook kon vinden. Specklepaw zou vast wel achter hem aan komen en waarschijnlijk aanwijzen waar ze precies waren. Hij ging de den uit en daarna ook het kamp en begon richting de Snakerocks te gaan.

Onderwerp: Re: [@OPEN] On the Snakerocks