[+Cowmilk] Impossible

Het was nog vroeg, maar de kater kon niet meer slapen in zijn te warme nest. Het was dan nog wel begin Newleaf, maar door zijn lange vacht hield hij meer warmte vast dan de gemiddelde kat. Zebrachase schudde zijn vacht uit nadat hij de laatste beetjes stukjes mos eruit had gehaald en stapte de Warriors Den uit. Zonder ook maar een blik te werpen op de prooistapel verliet hij met een grote glimlach het kamp, richting Snakerocks.

De stenen straalden hitte af, van de zon die er fel op scheen en de Warrior nam zijn verdiende rust. Het was een aardig lange tocht geweest en hij moest zo nu en dan zijn rust nemen. Toen Zebrachase zijn blik omhoog wierp zag hij dat de strak blauwe hemel plots een donkere tint had gekregen, alsof er een regenbui aan zat te komen. Met een frons stond hij weer op en begon de lucht af te speuren voor een hint van prooi.

Niet echt veel kwam er uit zijn 'onderzoek', wat teleurgesteld liet hij zijn kopje weer hangen. Hij had verhalen gehoord dat katten hier waren gestorven door een vervelende slangenbeet, maar Zebrachase was niet echt bang van de geschubde jagers. Ze waren te eten en je voedsel doodde je niet echt snel. De Warrior wilde net naar een volgende deel van het gebied trekken, toen hij plots omver werd gegooid. Een slang?! Een geschrokken piep kwam uit zijn mond, gevolgd door gesis. Maar hetgeen wat hem over geworpen had, had poten en samen rolden te twee dieren over de grond. Zebrachase kreeg wat vervelende stenen tegen zijn schouder en kwam gelukkig tot stilstand, maar wel door de knal van een stevige boomstam. "Auch," Gromde de kater en voelde een zachte vacht onder zijn poten. Verschrikt keek hij op en zag dat er geen oogcontact met hem werd gemaakt. "Cowmilk?" Vroeg hij nog wat beduusd door de plotselinge aanval en stapte van de poes af.

Gelijk nadat hij van haar was afgestapt stond de poes op en maakte een wat grotere afstand tussen de twee. ''Euhm..'' Begon ze te spreken en de kater streek zijn gepiekte vacht wat glad met zijn tong. ''Sorry, Zebrachase..'' En vervolgens maakte de poes ook haar vacht schoon. Even later werd een blik op hem gericht en Zebrachase fronste alleen maar wat. "Ach, dat geeft toch niet?" Glimlachte hij vervolgens spontaan en zwiepte een keer met zijn staart wat er voor zorgde dat een deel van de stof die zich erop had gevestigd op de grond terecht kwam. "Iedereen kan zo'n foutje maken. Dus.. ik neem aan dat we nu samen gaan jagen?" Grinnikte hij vervolgens vrolijk.

Gelukkig kreeg hij dit keer een wat vrolijker respons. Een vrolijk knikje, nou, dat was al een heel begin. ''Dat lijkt me goed.'' Zebrachase glimlachte en rekte zich even uit, waardoor zijn borst bijna het gras onder hem raakte. ''Blijven we hier, of gaan we richting de Sunningrocks ofzo?'' De Warrior fronste even en toen hij omhoog keek zag hij dat de hemel nog een wat donkere tint had gekregen. "Ik denk dat we beter hier kunnen blijven, als het gaat regenen hebben we tenminste onderdak, of ben je meer een type dat van water houdt?" Glimlachte hij plagerig en gaf haar een por op haar schouder.

''Houd op over regen,'' Grijnde ze, en meer tijd kreeg hij niet voor het onnodige gepraat, want Cowmilk was al op een steen gesprongen om te beginnen met jagen. Zebrachase bleef even staan, om haar niet uit haar concentratie te halen en toen Cowmilk een spoor had gevonden, ging hij zijn eigen weg. De Warrior stapte wat meer in de beschutting van de bomen, waar hij meestal beter jaagde en begon de lucht te checken. De sterke geuren die de bomen afgaven waren verwarrend, maar toen rook hij wel degelijk iets. Een muis! De kater dook in de wel bekende sluiphouding en begon de geur te volgen.

Even later had hij het dode lichaampje van een muis tussen zijn kaken en trippelde hij weer terug naar de Snake Rocks, maar voordat hij nog een stap verder kon zetten, hoorde hij een gesis. Zebrachase sperde zijn ogen open. Dit keer kon het geen kat zijn, want dit gesis was zeker niet afkomstig van een kat. "C-Cowmilk.." Mompelde de kater en hij liet meteen zijn muis vallen, verstijfd van angst bleef hij daar staan en langzaam verscheen de geschubde kop van de slang.

De andere Warrior kwam meteen in actie en slang richtte zich op zijn nieuwe prooi. Eerst was Zebra bang dat deze Cowmilk zou bijten, maar wonder boven wonder gebeurde dit niet. Maar alsnog, er gebeurde iets ergers. De slang leek plots veel groter dan eerst en wikkelde zich snel om het witte lichaam van de poes, als aan de grond genageld keek Zebrachase naar hoe de slang zijn prooi dood wilde krijgen. ''Zebrachase!'' Klonk Cowmilk's stem en Zebra schudde wild met zijn gestreepte kop, waarom had hij nog geen actie ondernomen?! De Warrior stribbelde tegen, maar de slang was niet van plan om los te laten. Hierbij kwam de kater in actief en rende hij op de twee beesten af. Wild klemde hij zijn kaken om de hals van de slang en zette zijn poten tegen de zij van Cowmilk. Met al zijn kracht begon hij met één sterke ruk de poes te bevrijden van haar aanvaller. De slang was erg sterk, maar Zebrachase had zijn hele gewicht in de strijd gegooid en de slang liet los. De Warrior viel door de plotselinge kracht op de grond, maar wist de slang nog weg te werpen. Uitgeput bleef hij op de grond liggen, maar krabbelde overeind toen hij Cowmilk zag. "Gaat 'ie wel een beetje?" Vroeg hij lichtelijk bezorgd en liet zijn blik over haar lichaam gaan, van buiten af zag hij geen erge wonden.

Zijn opgeluchte adem verliet zijn mond toen Cowmilk knikte. Goed, dan kreeg hij geen ontzettend schuldgevoel van alles. Niet snel daarna zag hij een felle flits, gevolgd door het vallen van vele regendruppels. ''Ja, het gaat wel.. Met jou?'' De kater schudde zijn vacht uit, maar het deed bijna niets, want als snel verving de afgeloste hoeveelheid water zich weer. Zebrachase knikte simpel. "Ja hoor." Glimlachte hij en drukte zijn oren tegen zijn nek door de plotselinge kou die door zijn lijf ging. "Ik denk dat we beter in het bos kunnen schuilen, je kan toch nog wel lopen, right?" Vroeg hij vervolgens nog met een wat bezorgde ondertoon en deed alvast een paar passen in de richting van de bomen, hij wilde liever niet al te lang in dit weer blijven staan.

Toen de lichte kater achterom keek zag hij dat Cowmilk er niet echt geheel goed uit zag. Een bezorgde glans verscheen in zijn ogen en hij stapte even met zijn misschien wat te snelle pas. "Heb je ondersteuning nodig?" Vroeg de kater voor de zekerheid en herinnerde zich met een steek nog de ruzie met Poppypaw die hij hierover had gehad. Snel schudde hij deze gedachte weg, niet iedereen schold je uit als je hulp nodig had of niets wilde vertellen. De kater bestudeerde de witte poes voor hem met zijn blauw getinte ogen en wachtte met een antwoord, hij was geheel gestopt met lopen en voelde al snel de regendruppels over zijn vacht lopen.