{Open} The Scent of new Leaves

Strawberry hapte geschrokken naar adem toen hij haar eigen snelheid tegen haar gebruikte en ze uiteindelijk op de grond lag. Twirlfang lachte haar voor haar gevoel vierkant uit en ze blies wat lucht in haar wangen tot haar lip in een pruilstand stond. "Your argument is invalid!" Lachte de kater. "It is very valid," Besloot Strawberry verongelijkt. "Lach me niet uit!" Miauwde ze vervolgens, nog steeds verontwaardigd, toch nog wel licht speels van toon.

"It is very valid," Kaatste de poes terug. "Lach me niet uit!" Miauwde ze vervolgens. De kater bukte zich en deze keer was hij degene die zijn neus bijna tegen de hare drukte. "Waarom niet?" Plaagde hij haar op een speelse toon. Hierna liet Twirlfang de poes los uit zijn greep en liet hij zichzelf neervallen in het gras, zijn schouders nog zachtjes schokkend van het lachen.

Strawberry vernauwde haar ogen en trok haar kop eerst even terug toen hij wel erg dichtbij kwam. Maar uiteindelijk vroeg ze zich af hoe hij zou reageren als ze iets onverwachts zou doen. Ze stak eerst plagerig haar tong uit, maar drukte toen plagerig haar neusje tegen de zijne aan. "Pestkop," mopperde ze plagerig, waarna hij zelf neerplofte in het hras. Strawberry deed de moeite niet om overeind te komen en bleef gewoon liggen. "Het gras ligt lekker." Murmelde ze.

Hij moest wel toegeven dat hij geschrokken was toen de poes plots haar neusje tegen de zijne drukte. "Pestkop," Mopperde ze plagerig. Hij draaide zijn kopje in haar richting en probeerde pestend te glimlachen, echter zag het er uit als een misvormde plagende lach. "Het gras ligt lekker." Murmelde de poes nadien. Hij hmmde instemmend en keek nadien weer voor zich uit, naar de blauwe hemel die gevuld was met wolken. "Kijk, dat ben jij." Miauwde hij warm terwijl hij met zijn voorpootje naar één wolk in de hemel wees.

Vol verwondering keek Strawberry omhoog naar de wolken en hield haar kopje eventjes scheef toen Twirlfang begon te spreken. Eventjes keek ze de kater wat verbaasd aan, waarna ze weer geconcentreerd naar de hemel staarde. "Waar dan?" Vroeg ze al murmelend, terwijl ze de hemel wat verder afspeurde

"Waar dan?" Vroeg ze al murmelend. Twirlfang glimlachte even al kon Strawberry dat vast niet zien en wees iets duidelijk met zijn poot naar een wolk die de vorm van een kat had aangenomen. "Daarzo," Mauwde hij zachtjes.

Strawberry strekte haar nek om wat gefocuster te kijken en kneep haar blauwe ogen wat toe. "Waar...?" Murmelde ze zachtjes, haar kop wat schever houdende. Tot ze de wolk zag. "Oh, daar!" Miauwde ze met een glimlach. "Ik zie hem" besloot ze.

"Waar...?" Hoorde hij haar zachtjes murmelen. Maar nog voordat de tabby de kans kreeg om iets te zeggen verklaarde ze al dat ze de wolk had gevonden. "Oh, daar!" In zijn ooghoeken zag hij dat ze glimlachte. "Ik zie hem" Hij spinde eventjes en wreef met zijn voorpootjes over zijn ogen. "Goed zo, ik dacht dat er al iets mis was met je ogen." Grapte hij. Hierna keek Twirlfang Strawberry zijdelings aan en glimlachte hij even. "Ik maakte maar een grapje."

Strawberry hield haar hoofdje wat scheef en keek vol verwondering naar boven, naar de uitgestrekte blauwe hemel met de schapenwolkjes. Niet lang hiervoor hadden dikke, duistere wolken de hemel beheerst, met eindeloze voorraden sneeuw. Dit weer was toch zeker wel een verademing. Haar blik verzachtte terwijl ze naar de bewegende vormen in de lucht keek. "Goed zo, ik dacht dat er al iets mis was met je ogen." Grapte Twirlfang. Strawberry trok weer een verongelijkte blik, maar deze verzachtte toen Twirlfang weer begon te spreken. "Ik maakte maar een grapje." Verzekerde de kater haar. "Mooizo," Miauwde Strawberry met een lichte grijns. Hierna focuste ze haar blik weer op de lucht. "Eén wolk lijkt net een konijntje," Murmelde ze terwijl ze haar kop opnieuw ietsjes scheef hield. Het was op zich een best rustgevende bezigheid, wolkjes kijken...

{Sorry voor de korte posts van hiervoor, op mijn telefoon leken ze best lang x'D}

"Mooizo," Miauwde Strawberry. Twirlfang keek ondertussen alweer naar de eindeloze lange hemel en bestudeerde ieder wolkje dat hij maar kon zien. Hij wist nog goed hoe hij als kitten dit altijd deed samen met zijn siblings. Echter had hij het niet lang kunnen doen, gezien al zijn broers en zussen bruut vermoord waren geweest. Eigenlijk bracht hetgeen wat de twee nu deden veel te veel slechte herinneringen bij hem op, maar hij durfde het niet te zeggen. Bang dat de poes hem zou uitlachen. En dan maakte het niet uit dat ze het gewoon maar deed om hem te plagen, zijn familie was zijn zwakke punt. "Eén wolk lijkt net een konijntje," Miauwde ze nadien. Hij gniffelde even en speurde de lucht af tot hij de wolk die Strawberry bedoelde zag. Het zag er inderdaad erg flufferig uit, zoals een konijn vaak was. Soms vroeg hij zich wel eens af hoe het zou zijn om een wolk aan te raken met je pootjes. Zouden ze net zo zacht zijn als ze eruit zagen of zou het gewoon aanvoelen alsof je in de lucht porde? Blijkbaar zou hij dat nooit te weten komen. "Je hebt gelijk." Verklaarde hij zachtjes. Hierna kwam er weer een prachtig idee in hem op. "Ik vraag me eigenlijk iets al een tijdje af," Met een serieuze blik in zijn ogen keek hij de kattin weer aan. "Waarom hebben ze je eigenlijk Strawberry genoemd?"

"Je hebt gelijk." Verklaarde hij zachtjes. Strawberry glimlachte rustig en knikte, "Mooizo," Reageerde ze zachtjes, waarna ze weer tevreden naar de lucht keek. Ze hield haar kopje wat meer scheef terwijl ze zocht naar meer vormen in de lucht. "Ik vraag me eigenlijk iets al een tijdje af," Met een serieuze blik in zijn ogen keek hij de kattin weer aan. Strawberry hief haar kopje en keek hem wat verbaasd aan, misschien zelfs wel met een lichte angst. "Nou..?" Vroeg ze, ietwat bang voor de vraag die zou komen. "Waarom hebben ze je eigenlijk Strawberry genoemd?" Vroeg de kater vervolgens. Strawberry schoot in de lach. "Ik dacht werkelijkwaar dat er de één of andere diepernstige vraag zou komen," Verklaarde ze eerst. Toen ze een beetje bedaard was, begon ze met antwoorden. "Ik was Strawkit genoemd omdat de taankleurige plekken op mijn vacht net stro op de aarde leken." Verklaarde ze, "En ik heb me laten zeggen dat de berry kant komt van mijn zachte karakters, omdat bessen nogal teer zijn." Ze glimlachte wat voorzichtig, "En jij dan? Waarom Twirlfang?"

"Ik dacht werkelijkwaar dat er de één of andere diepernstige vraag zou komen," Hij greens even en wreef nadien met zijn voorpootje in zijn ogen. Hij wist niet hoe en waarom, maar stiekem begon hij ietwat moe en slaperig te worden. Het kwam vast door de rustige sfeer en de wolken die hem zo kalm hadden gemaakt. "Ik was Strawkit genoemd omdat de taankleurige plekken op mijn vacht net stro op de aarde leken." Begon de poes. "En ik heb me laten zeggen dat de berry kant komt van mijn zachte karakters, omdat bessen nogal teer zijn." Hij glimlachte zachtjes en knikte. "Oké," Mauwde hij. "En jij dan? Waarom Twirlfang?" Op deze vraag had hij zich al voorbereid. Hij wiebelde even met zijn bruine oren en geeuwde nadien. "Twirlkit omdat de strepen in m'n vacht gedraaid zijn," Sprak hij. "En Twirlfang... Vast omdat 'fang' goed past bij goede vechters, geen idee eigenlijk." Verklaarde hij.

"Oké," Mauwde hij. "En jij dan? Waarom Twirlfang?" Op deze vraag had hij zich al voorbereid. Hij wiebelde even met zijn bruine oren en geeuwde nadien. "Twirlkit omdat de strepen in m'n vacht gedraaid zijn," Sprak hij. "En Twirlfang... Vast omdat 'fang' goed past bij goede vechters, geen idee eigenlijk." Verklaarde hij. Strawberry knikte begrijpend en glimlachend. "Ik begrijp het," Miauwde ze, "Dan past je naam inderdaad goed bij je," prees ze, waarna ze haar blik weer rustig op de wolken richtte.

{Sorry, kort, school xD}

"Ik begrijp het," Miauwde de poes. Hij zuchtte even opgelucht. Twirlfang was blij dat zijn uitleg dan toch enige logica bevatte en dus de poes hem had begrepen. "Dan past je naam inderdaad goed bij je," Prees ze nadien. De tabby glimlachte even en opende nadien zijn mond. "Die van jou past ook wel goed bij je." Prees hij terug. Hierna wist er alweer een geeuw zich een uitweg naar buiten te vechten en stilletjes aan begon de moeheid aan zijn oogleden te trekken. De zachte warmte van Greenleaf was niet echt een hulp. Na enkele seconden tegen de slaap gevochten te hebben sloot hij maar uiteindelijk zijn ogen en gaf hij toe aan zijn verlangens. Met een diepe zucht zakte hij weg in een ondiepe en droomloze slaap.

Strawberry grinnikte eventjes zachtjes toen hij haar prees. "Bedankt," Miauwde ze met een lichte glimlach, waarna ze haar blik weer op de hemel richtte, turende naar de wolkjes die voorbij dreven. Haar blik stond zacht en haar mondhoeken krulden zich nog iets verder naar boven. Ze voelde zich verrassend rustig. Twirlfang blijkbaar ook, want een zacht gesnurk steeg naast haar op. "Katers..." Mompelde ze zachtjes en hoofdschuddend. Maar langzaam dreef ook zij weg in een doezelende staat, haar ogen sluitende en wegdrijvende in haar dromen.