een nieuwe methode

Onderwerp: een nieuwe methode do 9 dec 2010 - 22:10

Stilte. Dat is wat er heerste rondom de uilenboom. De zon scheen fel die dag, en vele katten hadden zich verstopt in de koelte van de schaduw. Onder bomen, tussen struiken, zelfs bij de rotsen. Ook al kon het daar nog zo gevaarlijk zijn. Maar opmerkelijk genoeg kon was er geen enkel Thunderclanlid te bekennen in dit gebied.
Op een kat na. Owlsqueal. Hij lag plat op zijn buik, zijn kop rustend op zijn enorme poten. Hij keek geconcentreerd voor zich uit, naar een klein behaard diertje dat zo'n vier kattenpoten van hem vandaan zat. Het beestje keek de grote kater recht in de ogen, Owlsqueal keek terug. Hij liet de muis verzinken in zijn vredige grijs-groene ogen.
De minuten verstreken, maar beiden dieren keken elkaar nog ontspannen aan. Langzaam ging de borst van de kater op- en neer. Het leek alsof hij zo in slaap kon vallen. Het leek alsof hij dacht dat hij de muis dood kon kijken, in plaats van het beestje aan zijn klauwen te rijgen en te pletten met zijn enorme lichaam.
Maar daar kwam verandering in. Owlsqueal bracht zijn immense poot langzaam naar de muis, om het met een klap op de grond te krijgen en het een snelle dood te geven. Ineens, in de een na laatste fase van de actie - de klap - klonk er een echo. Het geluid van brekende takken naderde Owlsqueal langzaam maar zeker. Omdat het geluid hem afleidde, en hem uit zijn concentratie haalde, zag de muis de gelegenheid om snel weg te glippen. Om terug te gaan naar de veiligheid...

Onderwerp: Re: een nieuwe methode do 9 dec 2010 - 22:26

Coonmask had al de hele dag gelegen, het was te warm om ook maar iets te doen. Zijn dunne vacht zorgde voor redelijk veel verkoeling in vergelijking met zijn clangenoten. De uitgedroogde bladeren knisperden onder zijn zachte poten. Met zijn lichaam in balans maakte hij weinig geluid. Toch zorgde de hitte voor een te erge droogte, droogte die het bos deed snakken naar water. De zengende hitte van de grond leek de aarde te doen bewegen. Het maakte Coonmask duizelig waardoor hij zijn gewicht niet meer onder controle had. Onhandig stapte hij op een brede tak die door de zon zijn levenslust had verloren. De tak knapte luid onder zijn poot en veroorzaakte een echo in dit stillere deel van het bos. Hij schudde zijn kop lichtelijk geërgerd terwijl hij zich langzaam bewust werd van een geur. Het eerste wat hem bekend voorkwamen waren een muis en het bos. Ten tweede sterker naarmate hij erheen liep de geur van een kater. Met zijn kop iets naar beneden liep hij op Owlsqueal af. De geur had hij inmiddels geregistreerd en verwerkt. Dit maakte dat andere geuren nu duidelijker werden. Zoals een overheersende angstgeur. Licht maar aanwezig, duidelijk een muis. "Mijn schuld. Ik vang er later nog wel een voor je" Hij plofte naast Owlsqueal neer en begon zijn voorpoten te likken in een poging wat af te koelen. Zijn staart hing lusteloos op de grond, waardoor het gebruikelijke getik uit bleef.

Onderwerp: Re: een nieuwe methode vr 10 dec 2010 - 14:09

Owlsqueal, die net zijn kop had opgeheven om te kijken wie of wat hem naderde, liet zijn kop weer op zijn poten rusten. De muis was weg. Er was geen spoor of geur van het beestje te bekennen. Wel hing er een nieuwe geur in de lucht. Geen uil en ook zeker geen kat van een andere clan. Hij haalde nog een keer zijn neus op en snoof de sterk verwarmde lucht in. Er kwam een kater aan, dat was zeker. Maar hij kon de geur nog niet plaatsen.
Het geluid van brekende takken was opgehouden en op dat moment plofte er een vrolijke maar oververhitte kater naast hem neer. "Mijn schuld. Ik vang er later nog wel een voor je", zei Coonmask. Zijn vacht glom en de hitte straalde van hem af. 'Ach, ik had toch geen honger', antwoordde Owlsqueal met zijn lage maar vertederende stem. Hij snorde een keer, waardoor zijn snorharen trilden, en draaide zichzelf op zijn rug. Zachtjes begon hij te spinnen. Coonmask, die veel jonger leek dan hijzelf - al was hij een jaar ouder - keek hem aan alsof hij van een andere planeet kwan. "Hoe gaat het met het water", vroeg Owlsqueal. Stroomt het, of kunnen we de waterspinnen vangen? De Kater gaf nog geen antwoord. Hij was duidelijk lichtelijk uitgedroogd en het leek alsof hij geen zin had om te praten. Alsof hij alleen maar wilde liggen en slapen. Even stopte Owlsqueal met spinnen, omdat hij van plan was om zijn vraag nog een keer te stellen, maar ging na enige tellen weer verder. Zachte ritmische knorretjes ontstonden en maakten een vredige, ontspannen sfeer.

Onderwerp: Re: een nieuwe methode vr 10 dec 2010 - 19:50

Coonmask hief zijn kop een stukje op bij het horen van gespin. Verbaasd keek hij Owlsqueal aan. Het was iets wat hijzelf ongewoon vond. Het was ontzettend heet weer en hij had de kracht om te spinnen? Hijzelf was te uitgeput om ook maar iets te actiefs te doen. Zijn ademhaling ging op een ritmisch tempo, snel en diep. Je kon gemakkelijk aan hem zien dat hij iets teveel had gedaan vandaag. Jagen op waterspinnen klonk dan ook niet aanlokkelijk. Alhoewel... het was bij het water, hij kon zijn vacht iets nat maken zodat hij voldoende zou afkoelen. Niet te nat, want dan moest hij weer veel energie steken in het verzorgen ervan. "Hoe gaat het met het water?" de vraag van Owlsqueal kwam onverwacht. Hij dacht na over wat zijn oren hem hadden verteld toen hij langs de beek was gelopen. De geluiden waren als nette herinneringen opgeslagen en zonder moeite wist hij alles weer boven water te vissen. In zijn herinneringen was de beek rustig, wat betekende dat ze wel waterspinnen konden gaan vangen. Hij schudde zijn kop en stond op. "Het was net nog rustig, dus ik denk dat de waterspinnen maar beter kunnen maken dat ze wegkomen!" Met een nieuwe vurigheid en energie gaf hij Owlsqueal een duw. Voordat de kater ook maar iets terug had kunnen doen stond Coonmask al een kleine 12 pootlengtes van hem vandaan. "Waar wacht je op!" Hij begon ongeduldig op zijn poten te trippelen.

(Wat een chaotische post x) Sorry daarvoor =P )

Onderwerp: Re: een nieuwe methode do 6 jan 2011 - 21:54

Door de duw van Coonmask raakte Owlsqueal uit evenwicht en plofte met vier gestrekte poten op zijn zij neer. Hij tilde zijn massieve maar vriendelijk ogende kop op en zag dat de kater naast hem was opgestaan. Zo'n twaalf pootlengtes van hem vandaag stond Coonmask op zijn goed verzorgde pootjes te trippelen. 'Waar wacht je op?.' Zonder antwoord te geven stond Owlsqueal op en liep met grote, energieke passen naar Coonmask. 'O, dus je wilt het zo spelen?', grapte hij uitdagend. Zonder te wachten op een antwoord schoot Owlsqueal er vandoor en liet zijn vriend achter. Met uitgestrekte passen rende hij door het halflange, groene gras. Langs de hoog uitstekende bomen. Al snel hoorde de kater het geluid van zijn naderende metgezel. Coonmask stond bekend om, onder andere, zijn uitermate hoge snelheid. Maar dat wilde niet zeggen dat Owlsqueals' winnaarsmentaliteit er de wensen aan over zou laten. Dit zou een interessant wedstrijdje worden...

(nou ja, dit is ook niet dat je denkt - Wow! wat duidelijk, die tekst- right?! x'D)

Onderwerp: Re: een nieuwe methode