SPT Here little owl... - Strawberry

Simplepaw draafde met vrolijke tred richting de Owltree. De grijze apprentice hoorde netjes in het Camp te zijn... Maar hij kon de verleiding niet weerstaan om weg te glippen en eens te gaan kijken bij de Owltree, waar meerdere apprentices het over hadden gehad nadat ze de eerste paar keer weg waren geweest met hun mentoren. Maar nee, het kleine katertje was nog niet toegewezen aan een mentor, tot zijn spijt. Voorzichtig zette hij zijn nagels in de machtige eikenboom, af en toe schichtig achterom kijkende of er niet toch een Warrior aankwam.

- Strawbery

Rustig keek Strawberry naar de grond vanaf een tak vanuit de uilenboom, terwijl haar ogen half dicht vielen van de slaap. Ze had al gejaagd, en nu mocht ze wat uitrusten. Een tevreden glimlach viel over haar gelaat heen terwijl ze wegdoezelde, tenminste, tot er een apprentice onder aan de boom stond. Het katertje keek schichtig. Geamuseerd keek Strawberry naar beneden. Zou hij eruit geglipt zijn? "Pas maar op dat je nagels niet blijven hangen," Miauwde Strawberry met een geamuseerde glimlach.

De kleine kater was klaar om zich af te zetten en de boom in te klimmen - of tenminste een poging doen tot. Nog een maal om zich heen kijken... Tot er een stem van boven kwam. Van schrik viel Simplepaw op zijn rug, en krabbelde zo snel mogelijk weer op. Een gevlekt gezicht keek met een geamuseerde glimlach op hem neer. Het katertje keek schuldig om zich heen.

Strawberry's glimlach werd eerst even wat breder toen het katertje erg schrok, maar veranderde al vlug in een bezorgde frons toen het katertje achteruit viel. Met vlugge en lenige sprongen landde ze al snel op de bosvloer. "Zeg.. gaat het?" Vroeg ze maar.

Simplepaw keek op naar de gevlekte poes, die met soepele sprongen uit de boom kwam. Hij knikte snel op haar woorden, hij wilde niet zwak over komen. Hij glimlachte even naar haar, en keek toen bewonderend naar de tak waar de poes had gezeten. 'Zat u helemaal daar?' Zijn prille stemmetje was hoog van verbazing.

Strawberry's bezorgde blik ging al snel weer over naar een grijns. "Haha, helemaal correct, ik zat daarboven." Bevestigde Strawberry, "Maar heel moeilijk is het niet, gewoon stapje voor stapje, tak voor tak." Legde Strawberry uit.

Het katertje keek haar bewonderend aan. 'D-denkt u dat ik dat ook kan? Daar helemaal boven...?'

Strawberry glimlachte warm naar het katertje. "Ik weet zeker dat je het kan!" Snorde ze, "Wil je het anders proberen?"

Het katertje geloofde zijn oren niet, hij kwam een warrior tegen terwijl hij het kamp uit was geslopen, en deze liet hem gewoon proberen in een boom te klimmen! Verwoed knikte hij van ja, en zette zijn nageltjes in de boom.

Strawberry keek nieuwsgierig en bedachtzaam toe hoe Simpelpaw zijn eerste stappen zette om de boom in te klimmen. "En hoe wil je nu omhoog komen?" Vroeg ze vriendelijk, om hem na te laten denken over wat zijn volgende stappen zouden zijn.

'En hoe wil je nu precies naar boven komen?' Vroeg de poes vriendelijk. Simplepaw keek naar boven, en toen achterom naar Strawberry. 'Klimmen..?' Opperde hij op een verloren toontje.

Strawberry grinnikte vrolijk. "En hoe klimmen?" Vroeg ze, waarna ze een half rondje om de boom liep en haar eigen nagels erin zette. "Het is belangrijk dat je je afzet met je achterpoten, en jezelf omhoog trapt. Haak je klauwen lichtjes in de schors, genoeg om te zorgen dat je niet valt, maar niet te ver, zodat je ze snel los kunt trekken. Je bent een kat, je bent gebouwd om te kunnen klimmen." Legde de poes uit.

'Het is belangrijk dat je je afzet met je achterpoten, en jezelf omhoog trapt. Haak je klauwen lichtjes in de schors, genoeg om te zorgen dat je niet valt, maar niet te ver, zodat je ze snel los kunt trekken. Je bent een kat, je bent gebouwd om te kunnen klimmen.' Sprak de poes. Simplepaw luisterde goed, en knikte toen. Krachtig zette hij zich af met zijn achterpoten, en zette zijn nagels snel in de schors. Het katertje durfde eigenlijk zijn voorpootjes niet te bewegen, maar na even twijfelen verzette hij er toch een, net voor hij weer naar beneden zou vallen.

Goedkeurend knikte Strawberry toen Simplepaw het probeerde. "Kom op, bewegen die voorpoten!" Moedigde ze aan toen de apprentice leek te twijfelen. "Niet twijfelen, gewoon doen, het lukt vanzelf. En vergeet niet, katten komen altijd op hun pootjes terecht." Spon de poes. Ze genoot van haar rol als leraar. Ze vond het leuk om te doen.

'Komop, bewegen die voorpoten!' Moedigde de gevlekte poes hem aan. 'Niet twijfelen, gewoon doen, het lukt vanzelf. En vergeet niet, katten komen altijd op hun pootjes terecht.' Spon Strawberry. De poes leek het leuk te vinden zijn docent te spelen. Simplepaw verzette snel zijn voorpootjes, en trapte zich met zijn achterpoten naar boven. 'Zo?' Klonk zijn stem wat aarzelend.

Onderwerp: Re: SPT Here little owl... - Strawberry