Het was nog vroeg in de ochtend, toen Littleface wakker werd. Even keek ze verdwaasd om zich heen, waar die prachtige zwarte kater was gebleven. Toen zuchtte ze. Ze herkende de groene kleuren van de Warriorsden, en niet meer die van het bos. Ze rekte zich onhandig en gapend uit, en liep toen de Den uit. De ijskoude wind van Leaf-bare sneed in haar gezicht, en na een niet al te lange tijd was haar bruine vacht niet langer meer bruin maar wit. De sneeuw zelf was niet koud, maar het gaf je ook geen fijn gevoel, dacht Littleface. De witte kitten die langs haar voeten rende viel bijna niet op, en Littleface stapte bijna op hem. Ze zuchtte en keek weer op, naar de uitgang van het Thunderclancamp. Daarna keek ze om naarvde Warriorsden. watzal ik doen... dacht Littleface, Jagen of terug mijn nest in? Ze kwam echter al gouw tot de beslissing dat terug naar bed gaan niet de beste oplossing was, omdat ze niet echt moe was en er waren veel monden te voeden.